Cel: Określenie wykonalności i bezpieczeństwa histerektomii pochwowej wspomaganej laparoskopowo w leczeniu przypuszczalnego raka endometrium w I stopniu zaawansowania.
Projekt badania: Było to prospektywne badanie kohortowe bez randomizacji 182 kolejnych pacjentek, które poddano operacji z powodu wczesnego raka endometrium lub atypowej hiperplazji w West Kent Gynaecological Oncology Centre, Wielka Brytania. Siedemdziesiąt cztery pacjentki poddano histerektomii pochwowej wspomaganej laparoskopowo i obustronnej salpingo-ooforektomii (BSO), a 108 pacjentek poddano całkowitej histerektomii brzusznej i obustronnej salpingo-ooforektomii. Limfadenektomię wykonano u 153 chorych, a pobranie węzłów chłonnych u 2 chorych. Dwadzieścia siedem chorych z surowiczym brodawkowatym rakiem endometrium poddano dodatkowo omentektomii. Grupy porównano pod względem charakterystyki epidemiologicznej i klinicznej, wyników chirurgicznych, pobytu w szpitalu, poboru węzłów chłonnych oraz powikłań śród- i pooperacyjnych.
Wyniki: Chorzy w grupie laparoskopii mieli mniejszą utratę krwi, podobną liczbę usuniętych węzłów chłonnych, mniejsze zapotrzebowanie na analgezję i krótszy pobyt w szpitalu, ale dłuższy czas operacji niż chorzy leczeni laparotomią. W naszym badaniu wystąpiły 4 konwersje (5,4%) z laparoskopii do laparotomii. Dwudziestu ośmiu (41%) chorych operowanych laparoskopowo było otyłych (wskaźnik masy ciała >30 kg/m2). Powikłania pooperacyjne były częstsze w grupie laparotomii (34%) niż w grupie laparoskopii (6%). W grupie laparoskopowej nie wystąpiły żadne poważne powikłania. Zakażenie rany było najczęstszym powikłaniem u chorych poddanych laparotomii i niezmiennie dotyczyło chorych otyłych (BMI >30 kg/m2). Odnotowano 6 ponownych przyjęć do szpitala, wszystkie z grupy laparotomii.
Wnioski: Operacja laparoskopowa jest bezpieczną i pewną alternatywą dla operacji otwartej w postępowaniu z chorymi na wczesnego raka endometrium, z istotnie krótszym pobytem w szpitalu i mniejszą liczbą powikłań, zwłaszcza u chorych z podwyższonym BMI.