Austin is de thuisbasis van twee belangrijke grackle soorten, de gewone grackle en de – ironisch genoeg – veel meer voorkomende great-tailed grackle.
Deze twee soorten dragen echter vijf verschillende looks: twee mannelijke, twee vrouwelijke en een juveniel.
We beginnen met de beschrijvingen die te vinden zijn op All About Birds, de populaire en gebruiksvriendelijke website (allaboutbirds.org) die wordt onderhouden door het hoog aangeschreven Cornell Lab of Ornithology, en voegen daar nog wat andere observaties aan toe.
Het mannetje van de grootstaartkraai. “Langbenige, slanke merel met een V-vormige staart, een platte kop en een stevige snavel. De mannetjes zijn iriserend zwart met doordringende gele ogen.” In de vlucht lijkt het wel of de mannetjes deze prachtige staarten gebruiken als elementaire roeren, maar in feite doen ze het goed zonder wanneer de veren elke herfst worden afgeworpen. Ze gebruiken hun grootte en schoonheid voor een groot effect tijdens paringsdansen – koppen omhoog gestoken – waardoor ze eruitzien als ontsnapte paradijsvogels.
Vrouwelijke grootstaartkrakeend. “Langbenige, slanke merel met een platte kop. De vrouwtjes zijn donkerbruin van boven, bleker van onder, met een buffkleurige keel en een streep boven het oog.” Hoewel minder opzichtig dan het mannetje, kan het vrouwtje heel mooi zijn. En zij beslissen welk opgeblazen mannetje hun partner wordt.
Mannetje grauwe klauwier. “Grote, slungelige merels met lange poten, een lange staart en een lange, zware snavel. Volwassen mannetjes lijken over het algemeen donker, maar hebben een iriserende blauwachtige kop en bronskleurig lichaam in goed licht.” Ze zijn ook kleiner en hebben kortere staarten dan de grootstaart mannetjes.
Vrouwelijke grauwe klauwier. “Slungelachtige merel met lange staart en zware, lange snavel. De vrouwtjes zijn minder glanzend dan de mannetjes.” Ze zijn ook donkerder en uniformer gekleurd dan de vrouwelijke grootstaart.
Juveniele grackles. Aangezien volwassen grackles over het algemeen knappe vogels kunnen zijn, is de jonge grackle lelijk, luidruchtig en veeleisend. Hun koppen zijn schraal of bijna kaal. Hun kleuring is fragmentarisch bruin, grijs of zwart. In deze magere “velociraptor”-fase kan men bijna hun reptielachtige voorouders ontdekken.
WATCH: Austinites hebben een complexe relatie met grackles
Als die vijf blikken al niet verwarrend genoeg zijn, is er ook nog de boat-tailed grackle – nog niet zo lang geleden als aparte soort erkend door een professor van de Universiteit van Texas – die zich vasthoudt aan de moerassen van de Golf- en Atlantische kusten van de VS.De belangrijkste manier om ze te onderscheiden van de great-tails: Volwassen mannelijke bootstaarten hebben donkere ogen, terwijl grote staarten er duivelser uitzien met hun doordringende gele ogen.
Topvogelaar Victor Emanuel zegt echter dat bootstaarten niet tot in Centraal-Texas drijven. Een blik minder om rekening mee te houden.
“Grackles zijn een voorbeeld van een vogel die is aangepast aan de mens,” zegt Emanuel. “Grootstaartvogels bereikten het Austin-gebied rond 1920, achter vee uit Mexico aan. Ze pikten zaden en insecten uit de uitwerpselen van het vee, maar toen bouwden de mensen hamburgertenten en vonden de grackles voedsel rond parkeerplaatsen, en breidden ze zich nog verder uit.”
Hij zegt dat er sinds de uitbreiding in 1930 een meer recente, enorme uitbreiding heeft plaatsgevonden, geholpen door een opwarmend klimaat. De grootstaarten vliegen nu tot in het noorden van Nebraska, Colorado en Nevada, terwijl de grauwe klauwieren in het grootste deel van zuidelijk Canada broeden en zelfs tot in de Northwest Territories.
“Ze zijn vanuit Zuid-Texas naar het noorden, noorden, noorden gegaan”, zegt Emanuel. “Het zijn de grootstaarten waar veel mensen niet van houden. Ze verzamelen zich met duizenden tegelijk met hun uitwerpselen en hun lawaai. Als je aan het eten bent, een blik werpt om met een vriend te praten, een blik terug werpt, is er iets gebeurd. Heel snel.”
Aan de andere kant hebben grootoorstaarten een prachtige paarse kleur en interessant gedrag, vooral tijdens de paartijd in het voorjaar. Emanuel zegt dat vogelaars van buiten het normale verspreidingsgebied van de grackle erg dol op ze kunnen zijn.
“Vele jaren geleden, toen Laura Bush eerste dame van Texas was, leidde ik een boottocht op Town Lake als fondsenwerving,” zegt hij. “We gingen het meer af richting Longhorn Dam, en ik wees op de reigers, de zilverreigers, alles, inclusief de grootstaart. Een vriend plaagde me: ‘Dit is geen vogel die je hoeft aan te wijzen.'”
Meer GRACKLE WEEK 2018