The Vivid Violence and Divine Healing of Ex-Voto Paintings

Obrazy ex-voto to tradycja sztuki ludowej, która działa jako hołd dla boskiej interwencji w osobiste nieszczęścia, a także niezamierzony katalog ludzkiego nieszczęścia. Dzieła sztuki obejmują wszystko, od codziennych wypadków, takich jak doniczka z kwiatem spadająca na głowę dobrze ubranego mężczyzny w 1890 roku w Rzymie, do bardziej szokujących tragedii, takich jak kobieta zasztyletowana w swoim łóżku w 1934 roku w Guadalajarze, w Meksyku, i zostały zlecone jako znak religijnych podziękowań.

Przyłączając się do popularnej praktyki katolicyzmu, obrazy ex-voto rozwinęły się z rytuału wotywnego, który sięga starożytnych pogańskich wierzeń Rzymu, Mezopotamii i Egiptu. Na przykład, egipska archeologia nauczyła nas o pozostawianiu zwierzęcych mumii w świętych sanktuariach, a także o tym, że często mumie te miały właśnie zwierzęcy kształt i nie zawierały nic poza kamieniami. Podobnie jak obrazy ex-voto, były one osobistymi prośbami do sił nadprzyrodzonych.

„Ex-voto” – po łacinie, w przybliżeniu, „ze ślubu” – nie zawsze jest obrazem. W małej kaplicy Świętego Rocha w Nowym Orleanie, gipsowe kończyny i serca zostały nagromadzone jako znaki wysłuchanych modlitw o uzdrowienie. W Oratorium Świętego Józefa w Montrealu, symboliczne kule i laski są ułożone w stosy pod sufitem, pozostawione przez ludzi w podzięce za uzdrowienie. Ściany Bazyliki Notre-Dame-des-Victoires w Paryżu pokryte są powtarzającym się na tablicach słowem „merci”, czyli „dziękuję”. Obrazy ex-voto różnią się jednak tym, że są narracyjne, a każdy z nich opowiada zupełnie wyjątkową historię nieszczęścia.

According to Michael P. Carroll’s Madonnas That Maim: Popular Catholicism in Italy Since the Fifteenth Century, praktyka instalowania sztuki ex-voto w katolickich sanktuariach prawdopodobnie rozpoczęła się we Włoszech, zyskując rozgłos w XVI wieku, a następnie rozprzestrzeniając się po Europie. Ex-voto podróżowało z francuskimi kolonistami do Kanady i z hiszpańskimi kolonistami do Meksyku. Gloria Fraser Giffords pisze w Mexican Folk Retablos, że w „epoce kolonialnej i aż do końca XVIII wieku ofiarowywanie obrazów wotywnych było prawie całkowicie ograniczone do ludzi zamożnych”. Po uzyskaniu przez Meksyk niepodległości od Hiszpanii, „zwykły człowiek przyjął ex-voto jako swoje własne.”

W XIX-wiecznym Meksyku, treść ex-votos pozostała taka sama – przedstawienie wypadku, choroby lub nieszczęścia, o którym mowa, wraz z interweniującym świętym lub inną niebiańską obecnością – ale zmieniły się materiały. Mniej było płócien, a więcej prac na blasze. Zamiast drobiazgowych, wyidealizowanych scen, ex-votos stały się teatralne i swobodne, często tworzone przez artystów samouków. W XX wieku do tej dramatycznej sztuki ludowej zaczęli lgnąć współcześni artyści. Alexxa Gotthardt z Artsy opisała niedawno, jak Diego Rivera i Frida Kahlo kolekcjonowali meksykańskie obrazy wotywne, z których wiele można obecnie oglądać w Museo Frida Kahlo w Mexico City. Kahlo posiadała ponad 400 obrazów ex-voto, a jeden z nich, przedstawiający kobietę, która przeżyła pchnięcie nożem w łóżku, podobno zainspirował jej krwawy obraz z 1935 roku „A Few Small Nips.”

Ex-votos są również zapisem wieków chorób i historycznych metod leczenia, temat, który amerykańska National Library of Medicine eksploruje w internetowej wystawie obrazów medycznych. Claire Voon napisała dla Hyperallergic o XVIII-wiecznym ex-voto w Muzeum Davisa w Wellesley College, które jest jednym z najwcześniejszych przedstawień mastektomii. To niewielkie, szczegółowe dzieło sztuki, które pokazuje krew tryskającą z pogodnej pacjentki, było kiedyś własnością surrealisty André Bretona.

Dziś tradycja została w większości zastąpiona przez masowo produkowane, symbolicznie ukształtowane milagros i fotografie, ale jednak przetrwała. Barry Nemett napisał esej dla Hyperallergic o wizycie w Santuario della Madonna dei Bagni w Casalinie, we Włoszech, gdzie setki malowanych płytek pochodzących z okresu od 1657 roku do dziś przedstawiają wszystko, od opętania przez demona po internowanie w obozie koncentracyjnym. Poniżej można zobaczyć międzynarodowe przykłady obrazów ex-voto z różnych wieków. Przedstawiają one upadki z drabin, wypadki z bronią, ataki zwierząt, wypadki samochodowe, pożary i lawiny, a w każdym z nich Dziewica Maryja lub inna siła duchowa pojawia się na scenie niczym boski superbohater, aby uratować sytuację.

.