Gdy ludzie słyszą słowa zespół Aspergera, często myślą o dzieciach lub Albercie Einsteinie – nawet jeśli nigdy nie został formalnie zdiagnozowany. Ale oto kilka rzeczy o zespole Aspergera, które są mniej znane.
Zespół Aspergera, czasami znany jako spektrum zaburzeń autystycznych, jest niepełnosprawnością trwającą całe życie, która wpływa na ludzi na wiele różnych sposobów.
Czasami nazywają siebie w skrócie aspies. W uznaniu faktu, że ich mózgi są inaczej zbudowane, ludzie z autyzmem i Aspergerem mówią, że są „neuro-nietypowi”. Nazywają ludzi, którzy nie mają żadnej z tych niepełnosprawności „neurotypowymi”, lub NTs.
A to tylko na początek. Oto kilka mniej znanych lub niezrozumiałych aspektów zespołu Aspergera od tych, którzy wiedzą.
Czy to głównie sprawa chłopców?
Ale austriacki pediatra Hans Asperger uważał, że zespół Aspergera dotyka tylko chłopców, kiedy po raz pierwszy opisał go w 1944 roku, badania od tego czasu wykazały, że istnieje podobna liczba kobiet ze spektrum.
Narodowe Towarzystwo Autystyczne twierdzi, że z powodu uprzedzeń płci męskiej, dziewczęta są mniej skłonne do bycia zidentyfikowanymi z zaburzeniami ze spektrum autyzmu, nawet jeśli ich objawy są równie ciężkie. Wiele dziewcząt nigdy nie jest kierowanych na diagnozę i są pomijane w statystykach.
Aspergera wpływa na kobiety w nieco inny sposób. Dziewczynki będą miały specjalne zainteresowania, ale zamiast budować niesamowite bogactwo wiedzy na tematy takie jak pociągi lub dinozaury – jak chłopcy z Aspergerem – mają tendencję do lubienia tych samych rzeczy co neurotypowe dziewczynki w ich wieku, aczkolwiek w bardziej skoncentrowany sposób.
Na przykład, młoda dziewczyna z Aspergerem może sprawić, że jej biznesem będzie zebranie wszystkich strojów, które Barbie kiedykolwiek nosiła.
Kobiety i dziewczęta mogą łatwiej maskować swoje trudności, co sprawia, że stan ten jest trudniejszy do rozpoznania. To może stać się oczywiste dopiero w wieku około 11 lat, kiedy presja bycia takim samym jak przyjaciele staje się zbyt duża.
Niektórym dziewczętom z zespołem Aspergera uda się utrzymać swoje trudności w tajemnicy w szkole, ale mogą mieć „stany topnienia” w domu, gdzie czują się bezpiecznie, aby się zrelaksować i uwolnić uczucia, które tłumiły przez cały dzień.
Co to jest stan topnienia?
Stany topnienia to sytuacje, w których osoba z autyzmem lub zespołem Aspergera chwilowo traci kontrolę z powodu emocjonalnych reakcji na czynniki środowiskowe. Zazwyczaj nie są one spowodowane przez jedną konkretną rzecz.
Triggers build up until the person becomes so overwhelmed that they can’t take in any more information. Zostało to opisane jako uczucie jak puszka coli, która została wstrząśnięta, otwarta i wylana, emocje płyną wszędzie.
Mogą one wyglądać jak zwykły lub ogrodowy tantrum, ale w przeciwieństwie do tantrum, meltdowns nie mogą być zatrzymane przez danie osobie jej własnej drogi.
Zależnie od przyczyny meltdown, może być najlepiej pomóc osobie opuścić sytuację, którą uważają za niepokojącą. Każdy jest inny, ale niektórzy twierdzą, że to, czego potrzebują, aby dojść do siebie po załamaniu, to pozostawienie ich samych w miejscu, w którym czują się bezpiecznie, słuchanie muzyki, kąpiel lub sen.
Po załamaniu osoba często czuje się zawstydzona, zakłopotana i bardzo zmęczona.
Czy każdy zdiagnozowany z AS jest geniuszem?
Są ludzie z Aspergerem, którzy mają wysokie IQ i inni, którzy nie mają. Osoba ze spektrum może być lepsza w matematyce niż osoba neurotypowa, ale niektórzy nawet mają dyskalkulię, specyficzne trudności z liczbami.
Niesamowite zdolności, które niektórzy ludzie jak Raymond z filmu Rain Man mają z matematyką i datami są spowodowane zespołem sawanta – oddzielnym stanem od Aspergera. Niektórzy ludzie ze spektrum mogą go mieć, ale nie wszyscy.
Nie jest niczym niezwykłym dla kogoś ze spektrum autyzmu, aby mieć współwystępujące warunki. Te zakres od celiakii i innych problemów trawiennych, do zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD). Nie ma ostatecznej odpowiedzi dlaczego tak się dzieje.
Czy ludzie z zespołem Aspergera mają empatię?
Wbrew powszechnemu przekonaniu, ludzie z zespołem Aspergera mają empatię. Troszczą się o to jak inni myślą i czują, ale często mają trudności z postawieniem się w sytuacji innych ludzi. Jest to umiejętność, której można się nauczyć z czasem.
Trouble picking up how others are thinking or feeling via tone of voice or body language can make people with Asperger’s appear less than empathetic when they don’t mean to be.
The autism community talks about the double bind empathy problem. Jest to sytuacja, w której osoby neurotypowe mogą wydawać się mniej empatyczne – nie biorąc pod uwagę tego, jak ludzie z autyzmem widzą świat. Mogą oni zignorować fakt, że osoby autystyczne mają tendencję do brania rzeczy dosłownie, prosząc kogoś, aby zajął miejsce, a nie usiadł.
Jak się mówi na zespół Aspergera?
Twarde czy miękkie „G”? Jak hamburger, czy jak fuzja?
- Niepełnosprawność jest nazwana na cześć austriackiego pediatry Hansa Aspergera, którego nazwisko jest wymawiane z twardym „G”, jak burger.
- Wielu w społeczności Aspergera, i odpowiednie organizacje charytatywne, mówią zespół Aspergera z twardym „G”. Słownik Merriam-Webster również ma tę wymowę.
- Ale niektóre inne słowniki używają miękkiego „G”, jak Merger, w ich wymowie audio online Aspergera. Pisemne słowniki wymieniają obie wersje.
Z apostrofem czy bez przed końcowym s?
- Największa brytyjska organizacja charytatywna zajmująca się autyzmem, National Autistic Society, pisze zespół Aspergera bez apostrofu i końcowego s.
- Great Ormond Street Hospital i Asperger’s Foundation piszą zespół Aspergera z apostrofem i końcowym s. Jest to preferencja autora i jest używana w tym artykule.
Czy to oficjalnie istnieje?
W marcu 2013 roku zespół Aspergera został usunięty z podręcznika diagnostycznego i statystycznego (DSM) Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego. Zamiast tego, osoby z tym samym zestawem trudności, które są diagnozowane przy użyciu DSM po tym czasie, są opisywane jako mające zaburzenia ze spektrum autyzmu.
Ale osoby, które zostały ocenione przed marcem 2013 roku zachowują swoją oryginalną diagnozę zespołu Aspergera.
DSM jest biblią diagnostyki zdrowia psychicznego dla amerykańskich lekarzy, ale brytyjscy lekarze mają tendencję do odwoływania się do Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób (ICD) Światowej Organizacji Zdrowia zamiast.
Nie dokonano podobnej zmiany w tym podręczniku, a więc brytyjscy lekarze nadal diagnozują zespół Aspergera.
Termin ten jest często używany w międzynarodowej społeczności autyzmu i jest częścią tożsamości wielu ludzi. Jest prawdopodobne, że wiele osób w USA będzie nadal twierdzić, że mają zespół Aspergera, pomimo zmian.
Przykłady typowych trudności, które może napotkać osoba z zespołem Aspergera
- Zrozumienie komunikacji niewerbalnej, takich jak mowa ciała lub ton
- Interpretowanie uczuć, myśli lub motywów innych osób
- Odnoszenie się do nieliteralnych zastosowań języka, takich jak idiomy, żarty lub ironia
- Podporządkowanie się konwencjom społecznym, takim jak szanowanie przestrzeni fizycznej innej osoby
- Uzależnienie od znanych rutynowych czynności i odczuwanie niepokoju, jeśli nie są one przestrzegane
- Przeżywanie trudności sensorycznych, na przykład bycie obezwładnionym przez bodźce wzrokowe, słuchowe lub dotykowe
- Ograniczenia świadomości ciała, na przykład chodzenie wokół przeszkód lub wykonywanie drobnych zadań motorycznych.