Wydawcy: Mindy Solomon, PhD, Jennifer Hagman MD, Ashley Kroon Van Diest, MS
What Is the Typical Onset of Eating Disorders in Young Children (12 and under)?
Dzieci powszechnie doświadczają „faz” preferencji żywieniowych, co prowadzi rodziców do uznania początkowych zmian w jedzeniu za „normalne”.
Ponieważ małe dzieci są mniejsze pod względem wzrostu i wagi, mniejsza utrata masy ciała w następstwie odmowy jedzenia może prowadzić do nagłego pojawienia się rozpoznania zaburzeń odżywiania.
Do czasu, kiedy rodzice stają się świadomi znaczenia utraty wagi i objawów zaburzeń odżywiania, zmiany w zachowaniu i postawie mogą być głębokie.
What Are Typical Presentations of Eating Disorders in Young Children?
Większość dzieci z zaburzeniami odżywiania ma bardziej nietypowe objawy zaburzeń odżywiania. Objawy są często złożone, a wzorce ograniczania jedzenia są zwykle inne niż u starszych pacjentów. Powszechne przyczyny odmowy jedzenia u dzieci obejmują:
- Strach przed staniem się „grubym” związany z widzeniem innych rówieśników dokuczających w szkole
- Strach przed bólem brzucha lub wymiotami, zakrztuszeniem się
- Niechęć do smaków, zapachów i konsystencji
Wiele dzieci ma przedchorobowe objawy lękowe, które dodatkowo wpływają na ich lęki i zaburzenia odżywiania, podczas gdy inne mogą rozwijać zachowania podobne do OCD, które zbiegają się z ograniczeniami i niedożywieniem. Dzieci często występują w behawioralnych stanach regresji, wykazując:
- Szerokie napady złości
- Agresja fizyczna
- Wrzeszczenie
- Nadmiar ruchu
Jakie rozpoznania zaburzeń odżywiania są często spotykane u małych dzieci (wg DSM-5)?
- Zaburzenie unikania/ograniczania przyjmowania pokarmów (ARFID): Brak zainteresowania jedzeniem, ograniczona dieta z powodu problemów sensorycznych lub odmowa jedzenia związana z obawą przed awersyjnymi doświadczeniami (zadławienie, wymioty)
- Zaburzenia odżywiania niesklasyfikowane gdzie indziej (EDNEC): Zaburzenia odżywiania, które nie spełniają wszystkich kryteriów diagnostycznych AN, BN, lub BED
- Anorexia Nervosa (AN): Znacząco niska masa ciała, intensywny lęk przed przybraniem na wadze, zniekształcony obraz ciała i uporczywe zachowania, które przeszkadzają w przybieraniu na wadze. (Wiele dzieci spełnia te kryteria z wyjątkiem lęku przed przytyciem i/lub zniekształconego obrazu ciała i mogą być zdiagnozowane jako EDNEC)
Jak leczy się zaburzenia odżywiania u młodszych dzieci?
Interwencje skoncentrowane na rodzinie są najbardziej skuteczne u młodszych dzieci. „Najbardziej odpowiednia jest opieka oparta na terapii rodzinnej (Family Based Therapy), w której rodzice przejmują odpowiedzialność za decyzje żywieniowe i zdobywają umiejętności w zakresie wspierania i nadzorowania posiłków oraz radzenia sobie z zachowaniami unikającymi jedzenia i lękiem.
Medyczne monitorowanie przez pediatrę ma kluczowe znaczenie. Ciężkie zaburzenia odżywiania lub niestabilność medyczna mogą wymagać wyższego poziomu opieki. Konsultacje z dietetykami mogą być również pomocne, jeśli rodzice nie są pewni, jak zapewnić posiłki wystarczające do przywrócenia wagi.
Czy leczenie różni się od leczenia młodzieży?
Ponieważ dzieciom rozwojowo brakuje abstrakcji poznawczej, leczenie jest przede wszystkim behawioralne i skupia się na nagrodach i konsekwencjach związanych z zapewnieniem odpowiedniego spożycia pokarmów i zarządzaniem zachowaniami niedostosowanymi.
Przed widząc poprawę, okresy regresji behawioralnej są powszechne, w tym:
- Odmowa spożywania pokarmów stałych wymagająca stosowania płynnej diety uzupełniającej
- Całkowita odmowa przyjmowania pokarmów i suplementów wymagająca karmienia przez rurkę NG
- Wzrost agresywnych napadów złości/wybuchów
- Wzrost lęku
Z powodu tych problemów dzieci często wymagają dłuższego pobytu w intensywnych programach leczenia.
Jakie są powikłania medyczne dziecięcych zaburzeń odżywiania?
Większość powikłań medycznych ustępuje po ustabilizowaniu przyjmowania pokarmu i przywróceniu wagi. Niedobór składników odżywczych w okresach rozwoju może spowolnić wzrost i dojrzewanie, zmniejszenie gęstości kości i spowodować strukturalne i funkcjonalne zmiany w mózgu. Utrzymujące się niedożywienie może prowadzić do utraty potencjału wzrostu i osteopenii, a także do innych powikłań medycznych.
Kiedy należy rozważyć hospitalizację?
Dzieci mają najlepsze rokowanie, gdy diagnoza i leczenie pojawiają się we wczesnym stadium choroby, aby uniknąć powikłań medycznych. Niestety, hospitalizacja może być konieczna.
Wytyczne medyczne dotyczące hospitalizacji dzieci z zaburzeniami odżywiania:
- Częstość akcji serca
- SBP
- Hipotermia T
- Arytmia, w tym wydłużony QTc
- Zaburzenia elektrolitowe
- Nieprzezwyciężone wymioty
.
Jak radzisz sobie z barierami utrudniającymi rodzinom przyjęcie zaleceń dotyczących leczenia?
Rodzice różnią się pod względem świadomości potrzeby leczenia i gotowości do jego podjęcia. Dzieci zazwyczaj nie uznają swoich objawów za problem i często są oporne na leczenie.
Z uwagi na konieczność zaangażowania rodziców w leczenie, biorąc pod uwagę poziom gotowości i akceptacji leczenia przez rodziców, zespoły oceniające powinny przekazywać informacje kliniczne przy jednoczesnym rozwijaniu relacji istotnych dla ułatwienia akceptacji zaleceń dotyczących leczenia.
Zachęcaj rodziców do rozwinięcia swoich obaw w celu poprawy relacji i zmniejszenia oporu.
Jak rodzice powinni podejść do ponownego karmienia?
Rodzice muszą być przygotowani do uznania za priorytet potrzeby przejęcia kontroli nad wszystkimi aspektami codziennego odżywiania (planowanie, przygotowywanie, nadzorowanie posiłków i przekąsek). Rodziny i pacjenci powinni myśleć o żywności jak o lekarstwie lub „paliwie do napędzania organizmu”.
Tak jak leki są przepisywane do przyjmowania określoną liczbę razy dziennie, „recepty” żywieniowe obejmują spożywanie minimum trzech posiłków i 2-3 przekąsek każdego dnia. Wymaga to zmian w domu, pracy i harmonogramach szkolnych.
Ile kalorii potrzebują dzieci, aby przywrócić wagę?
Wytyczne sugerują rozpoczęcie od 200 do 300 kalorii powyżej dziennego spożycia kalorii przez pacjenta. Większość pacjentów musi pracować do co najmniej 3000 kalorii każdego dnia, aby przybrać na wadze, jednocześnie ograniczając aktywność, aż do osiągnięcia wagi docelowej. Trendy wagi powinny być ściśle monitorowane aż do przywrócenia do odpowiedniej wagi dla dziecka jest osiągnięty i utrzymany.
Czy leki stosowane w leczeniu zaburzeń odżywiania?
Nie leki są zatwierdzone do leczenia AN, ARFID lub BED. Leki (często SSRI) mogą być pomocne przy współwystępujących schorzeniach, takich jak depresja, lęk i OCD. Fluoksetyna jest zatwierdzony do leczenia Bulimia Nervosa
Do dzieci z zaburzeniami odżywiania kiedykolwiek odzyskać?
Większość małych dzieci, które otrzymują leczenie zaburzeń odżywiania wkrótce po wystąpieniu i diagnozy mają dobre rokowania. Wielu pacjentów odzyskuje wagę, doświadcza normalizacji jedzenia i jest w stanie wrócić do normalnych codziennych czynności. Stałe zaangażowanie rodziców w planowanie posiłków i wsparcie, jak również zarządzanie zachowaniami jest niezbędne do długotrwałego powrotu do zdrowia.
Dyskusja społecznościowa – podziel się swoimi przemyśleniami tutaj!
Jakie są Twoje doświadczenia z leczeniem zaburzeń odżywiania u dzieci w wieku 12 lat i młodszych? Jakiego rodzaju wsparcia użyłaś, aby osiągnąć sukces?
Opinie i poglądy naszych gości są podzielone, aby zapewnić szeroką perspektywę zaburzeń odżywiania. To niekoniecznie są poglądy Eating Disorder Hope, ale wysiłek, aby zaoferować dyskusję na temat różnych kwestii przez różnych zainteresowanych osób.
Ostatnia aktualizacja & Reviewed by: Jacquelyn Ekern, MS, LPC, dnia Grudzień, 11 2014. Opublikowano na AddictionHope.com
.