Cukier dla pszczół

By: Ann Harman

Karmić czy nie karmić… (Moje przeprosiny dla Willa S.) Chcemy, aby nasze pszczoły miodne przetrwały i żyły dobrym życiem, ale czasami są w niebezpieczeństwie z powodu warunków pogodowych. Przedłużająca się susza, nieustające deszcze, zbyt niskie lub zbyt wysokie temperatury w nieodpowiednim czasie mogą sprawić, że nektar stanie się niewystarczający. Pożary traw i pożary lasów mogą zdziesiątkować kilometry kwadratowe możliwej paszy. Zima, długa i sroga, utrzymuje pszczoły w gnieździe, ale wciąż muszą one jeść, by pozostać przy życiu. Tak więc, aby utrzymać rodziny pszczele przy życiu do czasu poprawy warunków, wielu pszczelarzy będzie chciało karmić swoje pszczoły.

Wymagania energetyczne kolonii zależą od dostaw węglowodanów – miodu. Jeśli jednak nektar jest niewystarczający, trzeba go zastąpić odpowiednim pokarmem. Nektar zawiera sacharozę wraz z niewielkimi ilościami składników barwnych i smakowych dostarczanych przez daną roślinę. Inne cukry proste i złożone występują, ale w bardzo małych ilościach.

Zielone rośliny wszystkie wytwarzają sacharozę w wyniku fotosyntezy i innych cykli (pamiętasz to z biologii w szkole średniej?). Chlorofil i promienie słoneczne łączą dwutlenek węgla i wodę z atmosfery w glukozę, a następnie w innych cyklach w sacharozę i fruktozę.

Sacharoza, disacharyd, jest głównym cukrem transportowanym przez rośliny zielone. Być może znasz syrop klonowy otrzymywany z soku drzewa klonowego. Jest to woda i sacharoza z barwnikami i związkami smakowymi charakterystycznymi dla drzew klonowych.

Sacharozę nazywamy „cukrem stołowym” lub „białym cukrem granulowanym”. Nasz cukier stołowy pochodzi z soku trzciny cukrowej lub buraka cukrowego. Więcej o nich później.

Sacharoza, jako taka, nie może być używana przez pszczoły miodne lub ludzi, a nawet przez krowy lub konie. Cząsteczka sacharozy musi zostać rozbita na dwa cukry proste: glukozę i fruktozę. Dokonuje tego enzym zwany sacharozą. W starszych książkach można spotkać się z nazwą inwertaza, ale dziś to słowo jest zarezerwowane dla roślin. Sucrase jest dla zwierząt (tak, to obejmuje pszczoły i ludzi).

Enzym, sucrase, u pszczół znajduje się w żołądku (ventriculus), gdzie odbywa się trawienie. Sukraza znajduje się również w gruczołach podgardzielowych pszczół żerujących. Może też znajdować się w gruczołach ślinowych. Tak więc proces przekształcania sacharozy w dwa cukry proste zawarte w miodzie, glukozę i fruktozę, jest rozpoczynany przez pszczoły żerujące.

Glukoza jest ważnym cukrem. Mózg nie może funkcjonować bez glukozy. Dostarcza ona również energii mięśniom. Glukoza wspomaga również funkcje w komórkach ciała. A co z fruktozą? Dostarcza energii, ale mózg jej nie wykorzystuje. U ludzi fruktoza jest właściwie metabolizowana przez wątrobę.

Fruktoza, chociaż jest ważnym cukrem, może powodować problem. Aby zrozumieć ten problem, musimy poznać hydroksymetylofurfural. To groźna nazwa chemiczna, więc nazywa się go HMF. Substancja ta jest toksyczna dla pszczół miodnych. Właściwie nie jest też dobra dla ludzi.

HMF powstaje z fruktozy. Podgrzewanie fruktozy powoduje, że tworzy się HMF. Kwasy, takie jak ocet (kwas octowy), sok cytrynowy (kwas cytrynowy) i „śmietana winna” (kwas winowy), po dodaniu do fruktozy wytworzy HMF. Nasze własne produkty spożywcze, takie jak świeże warzywa (rośliny zielone) zawierają bardzo małą ilość fruktozy. Kiedy są one gotowane, powstaje HMF, w niewielkich ilościach. Jednakże, poziom w naszych gotowanych warzywach nie jest niebezpieczny.

Do karmienia pszczół sprzedaje się różne rodzaje cukrów:

• Cukier inwertowany, mieszanina glukozy i fruktozy, używany przez piekarnie
• Drivert®, bardzo drobne kryształki sacharozy plus 8% fruktozy
• High Fructose Corn Syrup, HFCS
• Sukroza, cukier stołowy

Zobaczmy jak powstają niektóre z tych cukrów. Cukier inwertowany, używany przez komercyjne piekarnie, jest wytwarzany w jednym z dwóch procesów: przez hydrolizę kwasową, która wytwarza HMF i enzymatyczną, która tego nie robi. Niestety nie ma sposobu, aby dowiedzieć się, który proces został użyty przy zakupie cukru inwertowanego.

Pszczelarze wytwarzają cukier inwertowany, zwany pomadą, poprzez gotowanie roztworu sacharozy i wody. Przepisy na to są podane w wielu książkach pszczelarskich. Niestety przepisy te wymagają dodania kwasu, soku z cytryny lub śmietany z winem. Aby uzyskać właściwą konsystencję gotowanej pomady, temperatura musi osiągnąć 238°F (115°C). Dodatek kwasu i wysoka temperatura powodują tworzenie się HMF. Nieugotowaną pomadę można zrobić po prostu mieszając cukier z syropem kukurydzianym o wysokiej zawartości fruktozy. Jednak HFCS może zawierać HMF.

Syrop kukurydziany o wysokiej zawartości fruktozy jest rzeczywiście wytwarzany z kukurydzy w dość skomplikowanym procesie. Pszczelarze zazwyczaj używają HFCS 55, co oznacza, że 55% to fruktoza, 42% to glukoza. W postaci, w jakiej jest produkowany, HFCS nie zawiera HMF. Syrop wyjeżdża z fabryki w dużych metalowych cysternach. HMF zaczyna się tworzyć w temperaturze około 113°F (45°C). Cysterny pełne HFCS wyjeżdżają na autostrady w gorące lato, co oznacza, że ich zawartość może łatwo osiągnąć taką lub wyższą temperaturę. Ponadto syrop będzie rozprowadzany do sprzedawców detalicznych, którzy mogą umieszczać go w metalowych beczkach w celu wydawania lub sprzedaży. Jeśli te beczki są przechowywane w gorącym słońcu, jeszcze więcej HMF będzie się tworzyć. Im wyższa temperatura, tym więcej HMF się tworzy. Im dłużej wystawione na działanie wyższych temperatur, tym więcej HMF. Nikt nie jest w stanie stwierdzić, jaka jest zawartość HMF w danej partii syropu. Analiza chemiczna jest nieopłacalna.

Co z miodem – naturalnym pożywieniem pszczół? Miód zawiera fruktozę. Tak więc miód przechowywany w ulu przez pszczoły nie będzie zawierał HMF. Jednak wielokrotne podgrzewanie lub zbyt wysoka temperatura spowoduje powstanie HMF. Miód przechowywany w temperaturze pokojowej przez bardzo długi czas będzie zawierał bardzo małe ilości HMF, nie toksyczne. Jeśli miód jest przypalony podczas przetwarzania przez pszczelarza, to z pewnością może zawierać większe ilości HMF. Dlatego też przypalony miód może nie być najlepszym wyborem pokarmu dla pszczół. Miód dostarcza pszczołom składników odżywczych, takich jak niektóre witaminy i minerały, ale w niewielkich ilościach. Pozostawia w jelitach resztki, które muszą zostać usunięte.

Miód ma problem, z którego wielu pszczelarzy zdaje sobie sprawę. Może on zawierać zarodniki zgnilca amerykańskiego (AFB). Każdy słoik miodu z supermarketu może zawierać te zarodniki, gotowe zainfekować zdrową kolonię. (Na szczęście my, jako ludzie, nie zarażamy się AFB.) Pszczelarz musi znać stan zdrowia kolonii dostarczającej miód. W przeciwnym razie ten miód może być cichą śmiertelną dawką pożywienia.

Czy jest coś jeszcze, czym można karmić pszczoły? Wybierzmy się na wycieczkę do supermarketu, a nawet do internetu. Wow! Jest tam ogromny wybór słodkich rzeczy! Jest Karo® jasny i ciemny syrop kukurydziany, melasa, syrop z agawy, syrop ze słodkich ziemniaków, syrop klonowy, syropy do naleśników, syropy owocowe. Następnie widzimy wybór cukrów: cukier brązowy, cukier jasnobrązowy, cukier demarara, cukier organiczny lub organiczny odparowany sok z trzciny cukrowej (może wyglądać nieco brązowawo), turbinado, cukier palmowy, cukier puder (zawiera 3% skrobi kukurydzianej, aby zapobiec zbrylaniu). I wtedy widzimy sztuczne słodziki takie jak Stewia i Aspartan.

Czy którykolwiek z nich nadaje się do karmienia pszczół? NIE! Zdecydowanie nie! Cukry krystaliczne zawierają melasę, która nadaje sacharozie trochę koloru i smaku. Melasa jest toksyczna dla pszczół, podobnie jak sztuczne słodziki. Chociaż my możemy jeść te słodziki bez problemu, pszczoły nie mogą. Lekki syrop kukurydziany Karo® zawiera wanilię i sól, co czyni go nieodpowiednim dla pszczół. Ciemne syropy mogą zawierać melasę, a także inne substancje barwiące i smakowe. Prosty system trawienny pszczół jest w stanie przetworzyć sacharozę z nektaru roślinnego. Bardzo małe ilości związków barwnych i smakowych w nektarze nie są w ilościach toksycznych.

Co jest więc najlepszym węglowodanem, który można podawać naszym pszczołom, gdy brakuje im przychodzącego nektaru lub mają niewystarczającą ilość zmagazynowanego miodu?

SUKROSA. Biały cukier granulowany, cukier stołowy. Jest to właściwie najczystszy, najczystszy pokarm w twoim domu! Jest to dokładnie jedna substancja – sacharoza. Jest on całkowicie trawiony przez pszczołę miodną, nie pozostawiając żadnych pozostałości w jelitach. Dlatego też w zimnym klimacie, kiedy pszczoły nie mogą łatwo i często odbywać lotów oczyszczających, w ich jelitach nie gromadzą się żadne pozostałości. Sacharoza jest stabilna, nie rozkłada się. Przechowywana w suchym miejscu przetrwa niezliczone lata.

Jak już wcześniej wspomniano, nasz cukier stołowy, sacharoza, jest otrzymywany z trzciny cukrowej i z buraków cukrowych. Cukier z każdego z nich jest identyczny – oba zawierają 99,95% sacharozy. Różnica 0,05% wynika z przetwarzania, z używania różnych środków klarujących. Nie są one jednak toksyczne ani dla pszczół, ani dla ludzi. Są to całkowicie bezpieczne, zwykłe związki nieorganiczne.

Słyszę jak ktoś krzyczy – WAIT A MINUTE! Buraki cukrowe są GMO! To nie ma nic wspólnego z cząsteczką sacharozy. GMO wpływa na białka w roślinie. Sacharoza nie jest białkiem. Cząsteczka sacharozy nie jest dotknięta żadną genetyczną rearanżacją – nie byłaby sacharozą, gdyby była dotknięta.

Syrop cukrowy, ciecz, jest odpowiedni z wyjątkiem zimowych chłodów, kiedy pszczoły są skupione. Nie mogą one usunąć wody z syropu bardzo dobrze. Istnieje jeden prosty sposób na karmienie sacharozą w postaci stałej, jeśli karmienie w środku zimy jest konieczne. Ten przepis jest szybki i łatwy, i wykorzystuje wodę metaboliczną z pszczół, aby sacharoza była dostępna.

10 funtów białego granulowanego cukru

8 uncji (jedna miarka) wody

Dobrze wymieszaj – masz teraz „mokry cukier.”

Uformuj płyty na papierze woskowym lub folii plastikowej, aby zmieściły się pod wewnętrzną pokrywą. Pozostaw je na noc w temperaturze pokojowej. Rano będą twarde jak cegła. Odklej plastikową folię przed nałożeniem na górne paski.

Dobrze odżywiona pszczoła to szczęśliwa, ciężko pracująca pszczoła. Zrozum swój klimat i zwracaj uwagę na pogodę. W razie potrzeby karm je. Twoje pszczoły docenią tę uwagę.

.