Anne Bradstreet urodziła się jako Anne Dudley w 1612 roku w Northamptonshire w Anglii. W wieku 16 lat poślubiła Simona Bradstreeta, absolwenta Uniwersytetu Cambridge. Dwa lata później Bradstreet, wraz z mężem i rodzicami, wyemigrowała do Ameryki z grupą purytańską Winthropów, a rodzina osiedliła się w Ipswich w stanie Massachusetts. Tam Bradstreet i jej mąż wychowali ośmioro dzieci, a ona sama stała się jedną z pierwszych poetek piszących angielskie wiersze w amerykańskich koloniach. To właśnie w tym czasie Bradstreet napisała wiele wierszy, które zostały zabrane do Anglii przez jej szwagra, rzekomo bez jej wiedzy, i opublikowane w 1650 roku pod tytułem The Tenth Muse, Lately Sprung Up in America.
Tenth Muse był jedynym zbiorem poezji Bradstreet, który ukazał się za jej życia. W 1644 roku rodzina przeniosła się do Andover w stanie Massachusetts, gdzie Bradstreet mieszkała aż do śmierci w 1672 roku. W 1678 roku ukazało się pośmiertnie pierwsze amerykańskie wydanie Dziesiątej Muzy, rozszerzone jako Kilka wierszy skompilowanych z wielkim dowcipem i nauką. Najbardziej cenione dzieło Bradstreet, sekwencja wierszy religijnych zatytułowana Contemplations, została opublikowana dopiero w połowie XIX wieku.
Poetyka Bradstreet należy do elżbietańskiej tradycji literackiej, która obejmuje Edmunda Spensera i Sir Philipa Sidneya; była również pod silnym wpływem szesnastowiecznego francuskiego poety Guillaume’a du Bartasa. Jej wczesna twórczość, naśladowcza i konwencjonalna zarówno w formie, jak i treści, jest w dużej mierze niewarta uwagi, a jej twórczość przez długi czas uważana była przede wszystkim za ciekawostkę historyczną. W XX wieku zyskała jednak akceptację krytyków dla swojej późniejszej poezji, która jest mniej wtórna i często głęboko osobista. W 1956 roku poeta John Berryman oddał jej hołd w Homage to Mistress Bradstreet, długim wierszu, który zawiera wiele fraz z jej pism.
.