W dniu 4 listopada 1906 roku, na 37. dorocznej konferencji niemieckich psychiatrów, w Tybindze w Niemczech, Alzheimer po raz pierwszy opisał „szczególne schorzenie kory mózgowej” swojego pacjenta Auguste’a Deter. W następnym roku opublikował tę prezentację w formie artykułu, ale dopiero w 1911 roku opublikował bardziej szczegółowy artykuł interpretujący jego obserwacje. W artykule tym opisał przypadki Johanna F. i kilku innych pacjentów z tym, co już wcześniej znane było jako „choroba Alzheimera”.
Sugestia, aby nadać temu zespołowi nazwę Alzheimera, nie pochodziła od samego Alzheimera, ale od jego szefa, Emila Kraepelina, z laboratorium w Monachium, które kilka lat wcześniej zatrudniło Alzheimera. Kraepelin, uważany przez wielu za twórcę psychiatrii naukowej, zamieścił opis przypadku Auguste’a Deter w 8. wydaniu swojej książki Psychiatrie, opublikowanej w 1910 roku.
Niektórzy naukowcy, w tym sam Alzheimer, byli nieco zaskoczeni tym, jak szybko Kraepelin rozpoznał i nazwał ten stan jako charakterystyczną chorobę. Jednym z proponowanych wyjaśnień było to, że prestiż związany z tym odkryciem nieuchronnie dobrze odzwierciedlał laboratorium Kraepelina i pomógł mu zabezpieczyć więcej funduszy na jego badania.
.