Background: Hiperkaliemia jest potencjalnie zagrażającym życiu powikłaniem wynikającym ze stosowania inhibitorów konwertazy angiotensyny (ACE); dane pozwalające ukierunkować intensywność monitorowania hiperkaliemii lub reagowania na nią u pacjentów ambulatoryjnych są ograniczone.
Metody: Zastosowano procedury metodologiczne Case-control w celu identyfikacji czynników ryzyka hiperkaliemii. Zidentyfikowano pacjentów ambulatoryjnych, którym przepisano inhibitory ACE w latach 1992 i 1993 w klinice medycyny ogólnej centrum medycznego Veterans Affairs. Pacjenci z przypadkami mieli poziom potasu wyższy niż 5,1 mmol/l w dniu wizyty w klinice podczas stosowania inhibitora ACE; kontrola miała poziom potasu niższy niż 5,0 mmol/l w dniu wizyty w klinice podczas stosowania inhibitora ACE i nie miała podwyższonego poziomu potasu w okresie badania. Zmienne predykcyjne obejmowały typ i dawkę inhibitora ACE, badania chemiczne surowicy, choroby współistniejące, jednoczesne stosowanie leków i wiek. Pacjenci byli obserwowani przez 1 rok po wystąpieniu epizodu indeksowego hiperkaliemii. Zmienne obserwacji obejmowały zmiany w terapii inhibitorem ACE, maksymalny potas dla każdej zmiany i śmiertelność.
Wyniki: Spośród 1818 pacjentów stosujących inhibitory ACE, u 194 (11%) rozwinęła się hiperkaliemia. Wyniki badań laboratoryjnych wskazujące na stężenie azotu mocznikowego w surowicy większe niż 6,4 mmol/l (18 mg/dl), stężenie kreatyniny większe niż 136 mumol/l (1,5 mg/dl), zastoinowa niewydolność serca i długo działające inhibitory ACE były niezależnie związane z hiperkaliemią; jednoczesne stosowanie pętlowego lub tiazydowego leku moczopędnego było związane ze zmniejszonym ryzykiem. Po 1 roku obserwacji, u 15 (10%) z 146 pacjentów pozostających na schemacie inhibitora ACE rozwinęła się ciężka hiperkaliemia (poziom potasu > 6,0 mmol / L). Stężenie azotu mocznikowego w surowicy większe niż 8,9 mmol/l (25 mg/dl) i wiek powyżej 70 lat były niezależnie związane z późniejszą ciężką hiperkaliemią.
Wnioski: Łagodna hiperkaliemia jest częsta u pacjentów ambulatoryjnych stosujących inhibitory ACE, zwłaszcza u osób z niewydolnością nerek lub zastoinową niewydolnością serca. Jednak po stwierdzeniu hiperkaliemii podczas stosowania inhibitorów ACE, następcza ciężka hiperkaliemia jest rzadka u pacjentów w wieku poniżej 70 lat z prawidłową czynnością nerek.