Według IADI, na dzień 31 stycznia 2014 roku, 113 krajów ustanowiło jakąś formę jawnego ubezpieczenia depozytów w górę z 12 w 1974 roku. Kolejne 41 krajów rozważa wdrożenie systemu jawnego ubezpieczenia depozytów.
AfrykaEdit
Afryka ŚrodkowaEdit
Banki we Wspólnocie Gospodarczej Państw Afryki Środkowej kwalifikują się do międzynarodowego systemu o nazwie Fundusz Gwarantowania Depozytów w Afryce Środkowej (FOGADAC). Although the system is well capitalized, details of its failure response process remain to be determined.
South AfricaEdit
South Africa’s (DIS) covers depositors up to R100,000.
AmericasEdit
BrazilEdit
In Brazil, the creation of deposit insurance was authorized by Resolution 2197 of 1995, the National Monetary Council. Norma ta nakazała utworzenie mechanizmu ochrony posiadaczy kredytów wobec instytucji finansowych, zwanego „Funduszem Gwarancji Kredytowych” (FGC). Obecnie FGC jest regulowany przez Uchwałę 4222 z 2013 roku. Ustawa o odpowiedzialności podatkowej zabrania wykorzystywania środków publicznych do finansowania strat, dlatego też jest on tworzony wyłącznie z obowiązkowych składek uczestniczących instytucji. Gwarancja jest ograniczona do R$250,000 na deponenta. Niedawno utworzono Fundusz Gwarantowanych Unii Kredytowych (FGCoop), którego celem jest ochrona deponentów unii kredytowych i banków spółdzielczych. Podobnie jak FGC, FGCoop gwarantuje do R$250,000 i składa się z obowiązkowych składek spółdzielni i banków spółdzielczych.
KanadaEdit
Kanada stworzyła Canada Deposit Insurance Corporation (CDIC) w 1967 roku. Jest on podobny do Federal Deposit Insurance Corporation w Stanach Zjednoczonych. Od 1967 r. w Kanadzie upadły 43 instytucje finansowe i wszystkie były członkami CDIC. Od 1996 r. nie odnotowano żadnych upadłości. Informacje na temat systemu kanadyjskiego można znaleźć pod adresem http://www.cdic.ca. Ubezpieczenie jest ograniczone do zarejestrowanych instytucji członkowskich i obejmuje tylko pierwsze 100 000 C$ w bardzo określonych kategoriach rachunków. Unie kredytowe i system caisse populaire w Quebecu nie są ubezpieczone federalnie, ponieważ są one tworzone na mocy statutów prowincji i wspierane przez prowincjonalne plany ubezpieczeniowe, które generalnie są zgodne z modelem federalnym. Fundusze w walucie obcej oraz gwarantowane certyfikaty inwestycyjne o okresie ważności dłuższym niż 5 lat, przechowywane w instytucji finansowej zarejestrowanej przez CDIC, są ubezpieczone od dnia 30 kwietnia 2020 roku. Fundusze w zagranicznych bankach działających w Kanadzie mogą, ale nie muszą być objęte ubezpieczeniem w zależności od tego, czy są one członkami CDIC. Niektóre fundusze w Registered Retirement Savings Plan lub Registered Retirement Income Fund w ich banku mogą nie być objęte ubezpieczeniem, jeżeli są zainwestowane w fundusze inwestycyjne lub utrzymywane w określonych instrumentach, takich jak obligacje emitowane przez rząd lub korporacje. Ogólną zasadą jest pokrycie rozsądnych depozytów i oszczędności, ale nie depozytów celowo pozycjonowanych w celu podjęcia ryzyka dla zysku, takich jak fundusze inwestycyjne lub akcje.
Korzenie tej reformy można prześledzić wstecz do 19 wieku, takich jak problemy finansowe Górnej Kanady z 1866 r., panika północnoamerykańska z 1872 r. i 1923 upadek Toronto’s Home Bank, symbolizowany dziś przez Casa Loma. Historycznie rzecz biorąc, w Kanadzie ryzyko regionalne zawsze było rozłożone na poziomie krajowym w ramach każdego dużego banku, w przeciwieństwie do nierównej geografii amerykańskiej bankowości jednostkowej, pokrytej kredytami oszczędnościowymi o wielkości regionalnej lub krajowej, które z kolei rozpraszają swoje ryzyko poprzez inwestorów. Ogólnie rzecz biorąc, kanadyjski system bankowy jest dobrze uregulowany, częściowo przez Urząd Nadzoru Instytucji Finansowych (Kanada), który w skrajnym przypadku może zamknąć instytucję finansową. That and Canada’s tight mortgage rules mean the risk of bank failures similar to the US are much less likely.
MeksykEdit
In Mexico, the Instituto para la Protección al Ahorro Bancario (IPAB) is the deposit insurance set up by the country for account holders in Mexico. Ubezpiecza do 400,000 UDI (Unidad de Inversión), równowartość $2,406,702.40 pesos dla każdego konta. W 1981 r. ustawa ogólna o instytucjach kredytowych i organizacjach pomocniczych przewidywała utworzenie funduszu chroniącego zobowiązania kredytowe przyjęte przez banki.
Stany ZjednoczoneEdit
Federalna Korporacja Ubezpieczeń Depozytów (FDIC) jest ubezpieczycielem depozytów dla Stanów Zjednoczonych. W latach dwudziestych XX wieku istniały różne subkrajowe systemy ubezpieczania depozytów. Stany Zjednoczone były drugim krajem (po Czechosłowacji), który ustanowił krajowe ubezpieczenie depozytów, kiedy to powołano FDIC w następstwie kryzysu bankowego z 1933 roku, który towarzyszył Wielkiemu Kryzysowi.
Większość unii kredytowych w Stanach Zjednoczonych jest ubezpieczona przez Krajową Administrację Unii Kredytowych (NCUA), oddzielną agencję o statusie federalnym, podczas gdy inne polegają na prywatnych umowach ubezpieczeniowych. FDIC i NCUA ubezpieczają do $250,000 dla każdego właściciela w instytucji. Niezależnie od nich, Securities Investor Protection Corporation zapewnia ograniczoną ochronę aktywów, ale nie ubezpieczenie, dla gotówki i papierów wartościowych klientów upadłych domów maklerskich.
W Massachusetts, Fundusz Ubezpieczeń Deponentów (DIF) ubezpiecza depozyty przekraczające limity FDIC w bankach oszczędnościowych typu state-chartered.
Unia EuropejskaEdit
Dyrektywa 94/19/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 1994 r. w sprawie systemów gwarancji depozytów wymaga, aby wszystkie państwa członkowskie posiadały system gwarancji depozytów dla co najmniej 90% zdeponowanej kwoty, do co najmniej 20 000 euro na osobę. W dniu 7 października 2008 r. na spotkaniu ministrów finansów Unii Europejskiej Ecofin uzgodniono zwiększenie kwoty minimalnej do 50.000. Terminy i szczegóły dotyczące procedur wdrażania, które prawdopodobnie będą leżały w gestii państw członkowskich, nie były natychmiast dostępne. Podwyższona kwota jest następstwem posunięcia Irlandii, która we wrześniu 2008 roku zwiększyła kwotę ubezpieczenia depozytów do nieograniczonej wysokości. Wiele innych krajów UE, począwszy od Wielkiej Brytanii, zareagowało zwiększeniem swojego limitu, aby uniknąć sytuacji, w której ludzie przenoszą oszczędności do irlandzkich banków.
W listopadzie 2007 roku UE opublikowała obszerny raport zawierający opis i porównanie każdego z Ubezpieczeniowych Systemów Gwarancyjnych funkcjonujących we wszystkich państwach członkowskich UE. W sprawozdaniu stwierdzono, że wiele programów ograniczyło stosowanie gwarancji do konsumentów detalicznych, zazwyczaj osób fizycznych, chociaż małe i średnie przedsiębiorstwa (MŚP) również były czasami zaliczane do kategorii klientów detalicznych. Wszystkie programy nie mają zastosowania do dużych klientów hurtowych, ponieważ ci ostatni są często w lepszej sytuacji niż klienci detaliczni, aby ocenić ryzyko finansowe poszczególnych firm, z którymi współpracują, lub są w stanie sami zmniejszyć swoje ryzyko, korzystając z usług kilku banków/instytucji finansowych. The report recommends this practice to continue, as limiting of the scheme’s to „retail customers (excl./incl. SME businesses)” helps to reduce the cost of the scheme but also helps to increase its available funds for those who actually need the guarantee when it is activated for the protection of claimants.
By countryEdit
From October 2008, many EU countries increased the amount covered by their deposit insurance schemes. Ponieważ kwoty te są zazwyczaj zakodowane w prawodawstwie, nastąpiło pewne opóźnienie, zanim nowe kwoty zaczęły formalnie obowiązywać.
| Kraj | Objęcie limit |
Objęcie | Obowiązywanie od |
Depozyt ubezpieczenie organizacja |
Komentarze i poprzednie kwoty |
|---|---|---|---|---|---|
| Belgia | €100,000 (*) | 100% | Fonds de Protection / Beschermings Fonds / Protection Fund | Poprzednio 20 000 EUR przed 2009 r. | |
| Bułgaria | €100,000 | 100% | 31 grudnia 2010 r. | Bułgarski Fundusz Ubezpieczeń Depozytów | €51,129 z dniem 15 kwietnia 1998 r. Wartość zwiększona do 196,000 BGN (100,000 EUR) z dniem 31 grudnia 2010 r. Artykuł 23 ust. 7 ustawy o gwarancji depozytów bankowych stanowi, że kwota gwarantowana w przypadku depozytów w walutach obcych jest wypłacana w lewach bułgarskich (BGN) obliczanych na podstawie kursu wymiany Narodowego Banku Bułgarii z pierwszego dnia wypłaty gwarantowanych depozytów. |
| Chorwacja | 100 000 EUR | 100% | 1 lipca, 2013 | Državna agencija za osiguranje uloga i sanaciju banaka – State Agency for Deposit Insurance and Bank Resolution | 100% od pierwszych 30 000 HRK i 75% od 30 000 do 50 000 HRK od dnia 20 czerwca 1997 r. Kwota podwyższona do 100 000 HRK z dniem 1 lipca 1998 r. Kwota podwyższona do 400 000 HRK z dniem 15 października 2008 r. |
| Cypr | EUR 100,000 | 100% | Wrzesień 2000 | System ochrony depozytów | |
| Republika Czeska | EUR 100,000 | 100% | Fundusz ubezpieczenia depozytów | 90% z 25 000 EUR w 2002 r. 100% pokrycia i kwota podniesiona do 50 000 EUR w 2008 r. Credit unions are covered since 2006. |
|
| Dania | DKK 750,000 | 100% | 30 września, 2010 | Garantifonden for indskydere og investorer – The Guarantee Fund for Depositors and Investors | For the two-year period from October 5, 2008, to September 30, 2010, an unlimited governmental guarantee for deposits was added. |
| Finlandia | 100 000 EUR | 100% | 1 stycznia 2011 r. | Urząd Stabilności Finansowej | 100% ubezpieczonych do kwoty 25 000 EUR od 1998 r. Amount increased to EUR 50,000 effective October 8, 2008 |
| Francja | EUR 100,000 | 100% | June 25, 1999 | Fonds de Garantie des Dépôts (FDG) | Following the Irish legislative change to unlimited State guarantee, oraz po ogłoszeniu przez Niemcy nieograniczonego wsparcia, prezydent Francji oświadczył 13 października 2008 r., że „rząd nie pozwoli na upadek żadnego francuskiego banku”, w przemówieniu, które zostało opublikowane na oficjalnej stronie internetowej kraju, www.gouvernement.fr. To zobowiązanie polityczne utrzymało się do tej pory (ratowanie francusko-belgijskiego banku DEXIA) |
| Niemcy | 100 000 EUR | 100% | 1 stycznia 2011 r. |
|
Cztery zrzeszenia bankowe prowadzą dobrowolne dodatkowe systemy gwarancyjne, które wykraczają poza europejskie minimum 100 000 EUR. Na przykład dla banków członkowskich BdB „Pułap ochrony dla każdego wierzyciela wynosi 30% obowiązkowego kapitału własnego banku…” W październiku 2008 r. ogłoszono nieograniczoną gwarancję państwa (przedłużoną w lipcu 2009 r.). Szczegóły prawne są jednak niejasne. „Jest to deklaracja polityczna” – powiedział Torsten Albig.
|
| Grecja | EUR 100,000 | 100% | październik 2008 | Wynosiła 20 000 EUR, zwiększona w październiku 2008 | |
| Węgry | 100 000 EUR | 100% | Narodowy Fundusz Ubezpieczeń Depozytów (NDIF) | ||
| Irlandia | 100 EUR,000 | 100% | System gwarantowania depozytów (Deposit Guarantee Scheme, DGS) | System gwarantowania depozytów (Deposit Guarantee Scheme, DGS) chroni deponentów w przypadku niezdolności banku, towarzystwa budowlanego lub spółdzielni kredytowej upoważnionych przez Centralny Bank Irlandii do spłaty depozytów. Ochronie podlegają depozyty do wysokości 100 000 EUR na osobę i instytucję. System gwarancji depozytów jest zobowiązany do wypłacenia rekompensaty deponentom, którzy zostali należycie zweryfikowani jako uprawnieni, w ciągu 20 dni roboczych od upadłości instytucji kredytowej. | |
| Włochy | 100 000 EUR | 100% | 24 marca 2011 r. (skuteczne od 7 maja 2011 r.) 2011) | Fondo Interbancario di Tutela dei Depositi (FITD) Fondo di Garanzia dei Depositanti del Credito Cooperativo |
Kwota zmniejszona z 103 291 EUR.38 (200.000.000 ITL). |
| Litwa | EUR 100,000 | 100% | Valstybės įmonė „Indėlių ir investicijų draudimas” | Poprzednio (od 2002 roku) suma ubezpieczenia wynosiła 45 000 LTL (13 032 EUR); w 2008 roku została podwyższona do 100% depozytów do kwoty 20 000 EUR. W 2009 roku limit został podwyższony do 100 000 EUR. | |
| Luksemburg | EUR 100,000 | 100% | Fonds de garantie des dépôts Luxembourg (FGDL) | Poprzednio kwota ubezpieczenia wynosiła 20 000 EUR. W 2009 roku limit ten został zwiększony do 100 000 EUR. | |
| Malta | EUR 100,000 | 100% | 21 listopada 2003 | System rekompensat dla deponentów | Maltański system rekompensat dla deponentów jest zarządzany przez Komitet Zarządzający, który jest powoływany przez Maltański Urząd Nadzoru Usług Finansowych (jedyny organ regulacyjny w zakresie usług finansowych na Malcie). Komitet składa się z osób reprezentujących MFSA, Bank Centralny Malty, przedsiębiorstwa inwestycyjne, banki i klientów. |
| Holandia | 100 000 EUR | 100% | 7 października 2008 r. | Depositogarantiestelsel | Przed 7 października 2008 r. pokrycie wynosiło 100% pierwszych 20 000 EUR, 90% kolejnych 20 000 EUR (stąd rekompensata do 38 000 EUR). |
| Polska | EUR 100,000 (odpowiednia kwota w PLN) | 100% | 30 grudnia 2010 | Bankowy Fundusz Gwarancyjny (BFG) | Kwota podwyższona z EUR 50,000 w dniu 30 grudnia 2010 r. |
| Portugalia | EUR 100,000 | 100% | listopad 2008 | Fundo de Garantia de Depósitos | Kwota podwyższona z 25,000 EUR do 100,000 EUR w listopadzie 2008 r. Przepisy dekretu z mocą ustawy Artykuł 166 mówi: „Zgodnie z art. 12 dekretu z mocą ustawy nr 211 – A/2008 z dnia 3 listopada 2008 r. do dnia 31 grudnia 2011 r. limit zostaje zwiększony z 25 000 EUR do 100 000 EUR”. Artykuł 2 dekretu z mocą ustawy nr. 119/2011 ustalono limit 100 000 EUR jako stały |
| Słowacja | EUR 100,000 | 100% | 1 listopada 2008 | Fundusz Ochrony Depozytów | Credit unions are not covered. |
| Słowenia | EUR 100.000 | 100% | 28 lipca 2010 | Słowenia: Banka Slovenije, bank centralny Republiki Słowenii | Bank Słowenii dołączył do Eurosystemu w 2007 roku, kiedy euro zastąpiło tolara. |
| Hiszpania | 100 000 EUR | 100% | 11 października 2008 r. | Fondo de Garantía de Depósitos | Przedtem było to 20 000 EUR. Od 2011 roku istnieje ujednolicony fundusz dla banków, kas oszczędnościowych i banków spółdzielczych. |
| Szwecja | 950 000 SEK | 100% | 31 grudnia 2010 | Szwedzki Urząd ds. Długu Narodowego | Z dniem 1 lipca 2016 roku zmieniono limit depozytów na 950 000 SEK, co w tamtym czasie było wyceniane na około 100 000 EUR. |
Przypis: (*) Zgodnie z Art. 7 ust. 1a dyrektywy 94/19/WE wszystkie państwa członkowskie UE miały podnieść tę kwotę do 100 000 EUR z dniem 31 grudnia 2010 r. Tak jest w przypadku wszystkich państw UE. W krajach, w których obowiązuje waluta inna niż euro, limity są zbliżone do 100 000 EUR, np. w Danii 750 000 DKK, co jest zbliżone do tego limitu, w zależności od kursu EUR-DKK.
Reszta EuropyEdit
AlbaniaEdit
Ubezpieczenie depozytów w Albanii jest obsługiwane przez Albańską Agencję Ubezpieczeń Depozytów (Agjencia e Sigurimit të Depozitave) i obejmuje depozyty do maksymalnej kwoty 2 500 000 ALL (około 23 000 USD).
AndoraEdit
Ubezpieczeniem depozytów w Andorze zajmuje się Institut Nacional Andorrà de Finances i obejmuje ono depozyty do maksymalnego limitu 100 000 EUR złożone przez osoby fizyczne i prawne, niezależnie od ich obywatelstwa lub miejsca zamieszkania.
BiałoruśEdit
Ubezpieczeniem depozytów na Białorusi zajmuje się Agencja Odszkodowań Depozytowych (Агенцтва гарантаванага пакрыцця банкаўскіх укладаў) i obejmuje ono 100 % depozytów, ale tylko tych należących do osób fizycznych, a nie organizacji.
IslandiaEdit
Ubezpieczenie depozytów w Islandii jest obsługiwane przez Fundusz Gwarancyjny Deponentów i Inwestorów (Tryggingarsjóður) i obejmuje minimum 20 887 euro. Fundusz ten był jednak drastycznie niewystarczający, aby pokryć koszty upadłości banków podczas islandzkiego kryzysu finansowego w latach 2008-2012, w szczególności Icesave. Przypadek ten pokazuje ograniczenia ubezpieczenia depozytów w ochronie przed upadłością systemową (w przeciwieństwie do upadku pojedynczego banku lub innej instytucji), zwłaszcza gdy mały kraj oferuje usługi bankowe klientom międzynarodowym.
LiechtensteinEdit
Ubezpieczeniem depozytów w Liechtensteinie zajmuje się Liechtenstein Bankers Association i obejmuje ono depozyty do kwoty 100 000 CHF.
MonakoEdit
Banki działające w Monako uczestniczą we francuskim systemie gwarantowania depozytów (tj, Fonds de Garantie des Depôts (FGD)) na tych samych warunkach, co banki francuskie.
NorwegiaEdit
Ubezpieczeniem depozytów w Norwegii zajmuje się Norweski Bankowy Fundusz Gwarancyjny (Bankenes sikringsfond) i obejmuje ono depozyty do wysokości 2 mln NOK.
RosjaEdit
Rosja uchwaliła ustawę o ubezpieczeniu depozytów w grudniu 2003 r., a w 2004 r. ustanowiła krajową agencję ds. ubezpieczenia depozytów (DIA). Do 2004 r. rosyjski system bankowy był podzielony: zobowiązania państwowego banku Sberbank były gwarantowane przez prawo, podczas gdy inne banki nie były w żaden sposób ubezpieczone, co stwarzało niesprawiedliwą przewagę Sberbanku. Ustawa dotyczy wyłącznie depozytów osób fizycznych. Maksymalna wysokość odszkodowania jest ograniczona do 1 400 000 rubli (równowartość ok. 21 800 dolarów amerykańskich lub 19 500 euro według kursu z września 2016 r.). Według stanu na styczeń 2008 roku środki DIA przekraczały 68 mld rubli (2,8 mld USD). W 2007 r. miało miejsce 15 „zdarzeń ubezpieczonych” (przypadków upadłości z udziałem DIA), w wyniku których wypłacono 350 mln rubli.
Agencja została utworzona jako korporacja państwowa, zarządzana wspólnie przez Bank Centralny i rząd Rosji. Członkostwo w DIA jest obowiązkowym wymogiem dla każdego banku działającego z pieniędzy prywatnych inwestorów. Centralny Bank Rosji wykorzystywał przyjmowanie banków do systemu DIA do eliminowania banków o złej reputacji i piorących brudne pieniądze. Morderstwo Andreya Kozlova, dyrektora Banku Centralnego odpowiedzialnego za przyjmowanie banków do DIA, było bezpośrednio związane z jego bezkompromisową postawą wobec osób zajmujących się praniem brudnych pieniędzy.
San MarinoEdit
Ubezpieczeniem depozytów w San Marino zajmuje się Bank Centralny San Marino i obejmuje ono depozyty do wysokości 50 000 EUR.
SzwajcariaEdit
Szwajcaria posiada prywatnie zarządzany system ubezpieczenia depozytów o nazwie Deposit Protection of Swiss Banks and Securities Dealers. Gwarantuje on do 100 000 CHF na jednego klienta banku na jeden bank. Membership is compulsory for all banks and securities dealers that are regulated by the Swiss Financial Market Supervisory Authority (FINMA).
It had covered depositors in 1993 in the case of the failure of Spar- und Leihkasse Thun SLT, Thun. Kolejne przypadki miały miejsce w 2007 r. w związku z likwidacją AB FIN SA (pośrednika w obrocie papierami wartościowymi) w Lugano oraz Kauphting (Luxembourg) SA, oddział w Genewie, który został zamknięty 9 października 2008 r. Klienci tego banku otrzymali płatności (w tym czasie do 30 000 CHF na klienta) w ciągu trzech tygodni.
TurcjaEdit
Ubezpieczenie depozytów w Turcji jest obsługiwane przez Savings Deposit Insurance Fund (Tasarruf Mevduatı Sigorta Fonu) i obejmuje maksymalnie 100 000 TL.(około $15,000)
UkrainaEdit
System gwarancji depozytów na Ukrainie działa zgodnie z Ustawą Ukrainy „O systemie gwarancji depozytów gospodarstw domowych” z dnia 23 lutego 2012 r., Ref. numer 4452-VI. i obejmuje depozyty do 200 000 UAH (około 7 550 dolarów amerykańskich lub 6 660 euro według kursów z września 2016 r.).
Wielka BrytaniaEdit
Depozyty w Wielkiej Brytanii są chronione przez Financial Services Compensation Scheme, który pokryje straty do 85 000 funtów na konto lub do 170 000 funtów w przypadku kont wspólnych. System jest finansowany z opłat wnoszonych przez spółki świadczące usługi finansowe, które są członkami Financial Conduct Authority i Prudential Regulation Authority w stosunku do liczby chronionych depozytów, które posiadają.
Wyspy Brytyjskie OffshoreEdit
W odpowiedzi na kryzys finansowy w 2008 r. zarówno Guernsey, jak i Jersey wprowadziły systemy rekompensat z tytułu depozytów. System Guernsey został uchwalony w listopadzie 2008 r. i oferuje rekompensatę w wysokości do £50,000 na deponenta, z zastrzeżeniem ogólnego limitu £100 milionów w każdym okresie pięciu lat. System ten nie obejmuje rachunków przedsiębiorstw ani, z niewielkimi wyjątkami, rachunków powierniczych. System Jersey został uchwalony w listopadzie 2009 r. i oferuje podobny poziom ochrony.
System ubezpieczenia deponentów bankowych na Wyspie Man został wprowadzony w 1991 r., w celu pokrycia 75 procent pierwszego £15,000 na deponenta na bank, ale to był kryzys października 2008 r. dotkniętego rządu islandzkiego zajęcie Kaupthing Bank hf w Islandii po Zjednoczone Królestwo zawieszone licencji handlowej Kaupthing brytyjskiej spółki zależnej, że zmuszony radykalnej rewizji ubezpieczenia depozytów na Wyspie Man. Unable to secure reserves held by Kaupthing hf in Iceland or Kaupthing’s British subsidiary to facilitate customer withdrawals, Kaupthing Singer and Friedlander (Isle of Man) Ltd. saw its Isle of Man banking licence suspended after operating less than a year, compelling the firm to request to be wound up. The Isle of Man government called an emergency session of the Tynwald parliament, which voted unanimously to bring the Isle of Man depositors’ compensation scheme into line with the newly enlarged scheme in the United Kingdom, guaranteeing with immediate effect 100 percent of the first £50,000 per depositor per bank, and studying amendments for the subsequent inclusion within the scheme of corporate and charitable accounts. The Isle of Man government also pressed the Icelandic government to honour Kaupthing hf’s irrevocable and binding guarantee of all depositors’ funds held by Kaupthing, Singer and Friedlander (Isle of Man) Ltd.
OceaniaEdit
AustraliaEdit
Ostatnim bankructwem banku, w którym australijscy deponenci stracili pieniądze (i to tylko minimalną kwotę), było bank handlowy, Primary Producers Bank of Australia, w 1931 r. (Fitz-Gibbon i Gizycki 2001). Od początku lat 30. problemy sektora bankowego były rozwiązywane bez strat dla deponentów.
W dniu 12 października 2008 r., w ramach reakcji na kryzys finansowy z 2008 r., Australia ustanowiła system roszczeń finansowych (Financial Claims Scheme, FCS) w celu zapewnienia rządowej gwarancji 100% wszystkich depozytów w ADI przez trzy lata w przypadku upadłości ADI. Kwota ta została następnie ograniczona do maksymalnie 1 mln USD na deponenta w ADI. Środek ten stanowił uzupełnienie upoważnień APRA i ASIC do monitorowania australijskich instytucji przyjmujących depozyty (ADI), w tym banków, w celu zapewnienia, że ryzyko, jakie ponoszą, nie zagraża bezpieczeństwu środków deponentów. W ramach tego systemu Australia została zarejestrowana jako prywatna korporacja amerykańska. Od 1 lutego 2012 r. wysokość gwarancji została obniżona do 250 000 USD na klienta w każdej grupie ADI. Gwarancja ma również zastosowanie do banków będących własnością zagraniczną, ale tylko do rachunków depozytowych w Australii i tylko ze środkami w dolarach australijskich.
System gwarancji rządu australijskiego dla dużych depozytów i finansowania hurtowego zakończył się w 2015 r.
Nowa ZelandiaEdit
Nowa Zelandia ogłosiła 12 października 2008 r. system gwarancji depozytów detalicznych Crown Retail Deposit Guarantee Scheme, system opt-in dla depozytów detalicznych. W dniu 25 sierpnia 2009 r. ogłoszono rozszerzenie systemu, który obowiązywał do dnia 31 grudnia 2011 r. From 1 January 2012 bank deposits in New Zealand are not protected by the Government.
AsiaEdit
BangladeshEdit
In Bangladesh, a deposit insurance scheme was first introduced in 1984 by dint of „The Deposit Insurance Ordinance 1984”. W lipcu 2007 r. zarządzenie to zostało uchylone przez ustawę przyjętą przez parlament pod nazwą „The Bank Deposit Insurance Act 2000”, która obecnie zarządza systemem ubezpieczenia depozytów w Bangladeszu. Zgodnie z tą ustawą Bank Bangladeszu jest upoważniony do prowadzenia funduszu zwanego „Funduszem Powierniczym Ubezpieczenia Depozytów (DITF)”. DITF jest administrowany i zarządzany przez Radę Powierniczą (Trustee Board). W przypadku likwidacji ubezpieczonego banku, każdy deponent banku otrzyma kwotę nieprzekraczającą 100 000 BDT zgodnie z „The Bank Deposit Insurance Act 2000”.
ChinaEdit
Chiny niedawno przedstawiły wstępne propozycje dotyczące systemu ubezpieczenia depozytów bankowych, który docelowo obejmie wszystkie indywidualne konta bankowe do kwoty 81 000 USD. Przy czym zdecydowana większość chińskich oszczędzających posiada znacznie mniej niż maksimum, a bank centralny obliczył, że 99,6% deponentów będzie chronionych w całości. Plan ma wejść w życie w styczniu 2015 roku i ma na celu zwiększenie pewności i pomóc klientom lepiej ocenić ryzyko i chronić stabilność finansową kraju w przypadku kryzysu. Chiny mają jedną z największych na świecie baz depozytowych, a w październiku depozyty bankowe wynosiły łącznie około 18,2 bilionów dolarów.
IndieEdit
Indie wprowadziły ubezpieczenie depozytów w 1962 roku. The Deposit Insurance Corporation rozpoczął funkcjonowanie 1 stycznia 1962 roku pod egidą Reserve Bank of India (RBI). W 1971 r. powołano kolejną instytucję – Korporację Gwarancji Kredytowych Indii Ltd. (CGCI). (CGCI). W 1978 r. DIC i CGCI zostały połączone w celu utworzenia Deposit Insurance and Credit Guarantee Corporation (DICGC).Deposit insurance was hiked from ₹100,000 (one lakh rupees, około $1,325 as of March 2020) to ₹500,000 (5 lakh rupees, około $6,625 as of March 2020) in 2020.
Hong KongEdit
Hong Kong Deposit Protection Board jest niezależną i ustawową instytucją utworzoną w celu zarządzania i nadzorowania działania systemu ochrony depozytów. Maksymalna kwota ochrony depozytu wynosiła HK$100,000 w 2006 r. (kiedy Rada Ochrony Depozytów Hongkongu została utworzona), obecnie jest to limit do HK$500,000 (lub równowartość w RMB lub innej walucie obcej).
JaponiaEdit
Deposit Insurance Corporation of Japan, założona w 1971 r. i mająca siedzibę w Tokio, nadzoruje tę funkcję dla instytutów innych niż spółdzielnie rolnicze i rybackie.W przypadku spółdzielni rolniczych i rybackich oraz Norinchukin, Agricultural and Fishery Co-operative Savings Insurance Corporation nadzoruje tę funkcję.
MalezjaEdit
Malezja wprowadziła swój system ubezpieczenia depozytów we wrześniu 2005 roku. Malaysia Deposit Insurance Corporation (MDIC) (Malay: Perbadanan Insurans Deposit Malaysia (PIDM)) jest organem ustawowym utworzonym na mocy ustawy Malaysia Deposit Insurance Corporation Act (Akta Perbadananan Insurans Deposit Malaysia). Wszystkie banki komercyjne i islamskie, w tym banki zagraniczne działające w Malezji, są obowiązkowymi instytucjami członkowskimi PIDM. Maksymalny limit pokrycia wynosi RM250,000 na deponenta na instytucję członkowską. Rachunki islamskie, wspólne rachunki, rachunki powiernicze i rachunki firm jednoosobowych, spółek osobowych lub osób prowadzących praktyki zawodowe są oddzielnie ubezpieczone do limitu RM250,000.
PIDM jest również upoważniony do zapewnienia zachęt do należytego zarządzania ryzykiem w systemie finansowym, a także promowania i przyczyniania się do stabilności systemu finansowego.
Więcej informacji na temat MDIC można znaleźć na stronie internetowej MDIC pod adresem http://www.pidm.gov.my
MongoliaEdit
Podczas światowych kryzysów finansowych w 2007 r. Mongolia rozszerzyła gwarancję kocową w celu ochrony wszystkich depozytów bankowych. W tym czasie pokrycie gwarancji było 1,7 razy wyższe niż budżet państwa.
W dniu 10 stycznia 2013 r. parlament Mongolii przyjął ustawę o ubezpieczeniu depozytów bankowych, która ustanawia obowiązkowy system ubezpieczeń w celu ochrony bankowych depozytów pieniężnych.
FilipinyEdit
Depozyty na Filipinach do wysokości 500 000 PHP są objęte ubezpieczeniem przez Philippine Deposit Insurance Corporation . It was raised from the previous insurance coverage of PHP250,000.
SingaporeEdit
Depozyty w Singapurze są objęte przez Singapore Deposit Insurance Corporation do maksymalnej kwoty 75,000 USD na bank lub spółkę finansową dla każdego indywidualnego deponenta.
South KoreaEdit
South Korea covers bank deposits by Korea Deposit Insurance Corporation (KDIC) to maximum of 50 million wons per bank per each individual. KDIC, założona w 1996 r. tuż przed wschodnioazjatyckim kryzysem finansowym z 1997 r., udowodniła swoją skuteczność w czasie kryzysu i przez lata stopniowo zwiększała swoje możliwości.
Depozyty złożone w związkach kredytowych w Korei Południowej nie są objęte KDIC, ale Koreańska Federacja Spółdzielni Kredytowych (KFCC) i Krajowa Federacja Związków Kredytowych Korei (NCUFK) regulują działalność swoich członków i pokrywają depozyty do tej samej kwoty objętej KDIC.
TajwanEdit
Depozyty na Tajwanie do wysokości NT$ 3 000 000 są objęte ubezpieczeniem przez Centralną Korporację Ubezpieczeń Depozytów. Został on podniesiony z poprzedniego zakresu ubezpieczenia w wysokości NT$1,500,000. (lub równowartość w dolarach lub innej walucie obcej).
TajlandiaEdit
Pełny system ochrony depozytów został wprowadzony w Tajlandii poprzez ustanowienie Agencji Ochrony Depozytów (DPA) w dniu 11 sierpnia 2008 r., zgodnie z ustawą o Agencji Ochrony Depozytów B.E. 2551. Cele Agencji określone w ustawie to zapewnienie ochrony depozytów w systemie instytucji finansowych, zarządzanie instytucjami podlegającymi kontroli na mocy ustawy o instytucjach finansowych (Financial Institutions Businesses Act) oraz likwidacja instytucji finansowych, których licencje zostały cofnięte. Do dnia 10 sierpnia 2011 r. depozyty w Tajlandii były w pełni gwarantowane. Od 11 sierpnia 2011 r. do 10 sierpnia 2012 r. wysokość gwarancji spadła do 50 mln bahtów na deponenta w jednym banku. Od tego czasu pokrycie zostało ograniczone do jednego miliona THB na deponenta na bank.