5 Oppressed Iranian Dog Breeds

W bliskowschodnim kraju Iranu, własność psa długo była i nadal jest kwestią sporną.

A od niedawna, wolności, które ludzie tacy jak ty i ja biorą za pewnik codziennie są usuwane z Iranu.

O jakich wolnościach mówię? Spacery z psami.

Ostatnio, irańskie miasto Capitol zakazało obywatelom spacerów z psami w miejscach publicznych.

Ci, którzy zdecydują się zignorować zakaz, mogą zostać ukarani wysokimi grzywnami, a nawet konfiskatą.

Według szefa tamtejszej policji, zakaz był wynikiem „strachu i niepokoju”, jaki psy wywołują wśród członków społeczeństwa.

I chociaż te zakazy są tworzone, nie wydaje się, że każdy w Iranie jest biorąc do nich dobrze.

Jest jeszcze wielu właścicieli psów w kraju, które witają psy jako część ich rodziny, i kochają je jako jeden z ich własnych.

Więc w próbie walki z prawami takimi jak takie, chcę rzucić trochę światła na niektóre z niesamowitych psów, które pochodzą z kraju Iranu.

Dzisiaj porozmawiamy o siedmiu irańskich rasach psów.

Więc bez dalszych ceregieli, przedstawmy wam niektóre z tych niesamowitych ras.

1) Saluki (Perski Greyhound)

Opis:

Saluki zwany również Perskim Greyhoundem, jest, podobnie jak inne charty, bardzo wysoki, długi i smukły, z wąskim ciałem, szczupłą talią i głęboką klatką piersiową.

They zakres od 23 do 28 cali wysokości, i ważyć w dowolnym miejscu między 35 do 65 funtów, z kobietami na mniejszym końcu.

Rasa ma długie, klapnięte uszy, które są pokryte długimi, jedwabistymi włosami i długi ogon, który jest również pokryty futrem.

Z wyjątkiem uszu, ogona i kilku innych miejsc na ciele, reszta Saluki jest pokryta miękką, krótką sierścią.

W niektórych przypadkach dostępne są gładkie odmiany rasy, w których wszystkie włosy są krótkie i gładkie. Występują one w wielu różnych kolorach i wzorach.

Check Out Other Asian Dog Breeds Below:

Personality and Temperament:

Saluki jest bardzo lojalną rasą psów, która jest niezwykle oddana swojej rodzinie.

Though the breed tend to be shy or aloof with strangers, they are very gentle and wouldn’t hurt a soul.

Rasa ta jest niezwykle łagodna w stosunku do dzieci, a także dobrze dogaduje się z innymi psami.

With that being said, though the breed will happily sit by your side and relish your attention, you won’t find them curled up on your lap.

This breed tend to bond strongly with one particular member of the family and may experience separation anxiety when they leave.

This breed loves to run. W zamian, Saluki potrzebują dużej ilości ćwiczeń każdego dnia – tylko uważaj, kiedy zobaczą wiewiórkę, ponieważ uwielbiają też gonić!

Z tym stwierdzeniem, tak bardzo jak Saluki uwielbia biegać, lubi również wylegiwać się.

Jeśli zapewnisz Saluki ciepłe pomieszczenie i miękkie posłanie, będą one zadowolone z wylegiwania się godzinami.

Saluki jest inteligentną rasą, która szybko się uczy, ale jest również niezwykle uparta i niezależna.

W zamian, szkolenie może być wyzwaniem. Najlepiej reagują na krótkie, interesujące sesje szkoleniowe pełne pozytywnych wzmocnień.

Pielęgnacja:

Saluki jest bardzo czystą rasą psów, które nie wydzielają żadnych drzwi. Jeśli chodzi o krótkie części ich futra, regularne wycieranie wilgotną szmatką będzie wystarczające, aby utrzymać je w czystości.

Jeśli chodzi o dłuższe futro na uszach, ogonie i innych częściach ciała, będzie to wymagało regularnego szczotkowania grzebieniem z piór, aby utrzymać plątaninę i węzły do minimum.

Kąpiel jest wymagana tylko wtedy, gdy się zabrudzą.

Współczesne warunki i choroby:

Dwa najczęstsze schorzenia występujące u rasy Saluki to wrażliwość na znieczulenie i mięsak naczynioruchowy:

Historia:

Choć dokładne pochodzenie Saluki nie jest znane, uważa się, że jest to bardzo stara rasa perskich psów myśliwskich.

Przedstawienia Saluki pochodzą sprzed ponad 4000 lat, gdzie były często widywane na egipskich grobowcach.

Starsze rzeźby, które noszą uderzające podobieństwo do Saluki zostały również znalezione datowane na 7 000 lat p.n.e.C.E.

Zostało udokumentowane, że psy te były często używane przez faraonów do polowania na gazele i zające i że były honorowane przez swoich właścicieli, co zostało pokazane przez mumifikację ich szczątków po śmierci.

Od tego czasu, Saluki stały się powszechne na całym Bliskim Wschodzie i były często spotykane w miejscach takich jak Persja, Palestyna, Mezopotamia i Arabia.

Z tego powodu, popularność rasy nie rozprzestrzeniała się w Stanach Zjednoczonych aż do 1900 roku. AKC oficjalnie uznała ją w 1927 roku.

2) Pies Sarabi (perski mastif) سگ سرابی

Opis:

Pies Sarabi zwany również mastifem perskim, mastifem irańskim lub irańskim psem pasterskim jest dużą rasą psów, która ma ciężkie kości i dużą głowę.

Są to psy o wzroście od 28 do 35 cali i mogą ważyć od 110 do 220 funtów, przy czym samice są mniejsze, a duże samce cięższe.

Rasa ta jest jednym z najpotężniejszych psów na świecie i ma szeroki, średniej długości pysk. Rasa ma długi, gruby, sierpowaty ogon i górne wargi, które zwisają w dół.

Występują zarówno w krótkich jak i średniej długości typach płaszcza, i występują w odcieniach brązu, z czarną maską na twarzy. W niektórych przypadkach całe ciało może być czarne.

Sposób bycia i temperament:

Pies Sarabi od dawna był używany jako strażnik zwierząt gospodarskich i własności.

Jest jednym z najpotężniejszych psów na świecie, a ich wygląd to odzwierciedla.

Ta historia, w połączeniu z ich muskularnym i potężnym wyglądem sprawia, że są doskonałymi psami stróżującymi.

Gdy intruzi są w pobliżu, pies Sarabi szybko przejdzie w tryb alarmowy, i choć jest mało prawdopodobne, aby brał udział w jakiejkolwiek bezpośredniej konformizacji, będzie stał na swoim gruncie, gdy zajdzie taka potrzeba.

Choć rasa ta jest stosunkowo powściągliwa w stosunku do obcych, są one bardzo przyjazne, kochające i lojalne wobec swojej rodziny.

Traktują swoją rodzinę jak stado i będą jej strzec z zaciekłym oddaniem. Jest to bardzo duża rasa psów i nie radzi sobie dobrze w warunkach mieszkaniowych.

Potrzebują miejsca do biegania i włóczenia się i potrzebują codziennej aktywności, aby pomóc uwolnić ich energię psychiczną i fizyczną.

Historia:

Niestety, niewiele zostało udokumentowane na temat historii rasy psów Sarabi.

Wiemy jednak, że są one rdzennymi mieszkańcami miasta Sarab w północno-zachodniej części Iranu.

Przez wiele lat były one używane przez irańskich pasterzy, aby pomóc w ochronie ich owiec przed wspólnymi drapieżnikami, takimi jak wilki, niedźwiedzie i szakale.

Uważa się, że rasa ta wyewoluowała z psów asyryjskich i psów bojowych starożytnej Persji.

3) Alabai (Mędrzec Mazandarani)

Opis:

Pies Sage Mazandarani to duża rasa psów, która jest podzielona na dwie różne kategorie wielkości. (źródło obrazu)

Te, które są tradycyjnie używane do polowania na niedźwiedzie są uważane za większe z dwóch, podczas gdy te używane do polowania na duże koty są zazwyczaj mniejsze i lżejsze. Średnia wysokość dla tej rasy to 28 cali.

Niezależnie od tego, do której kategorii się zaliczają, oba typy Alabai są silne i dobrze ukrwione, i obnażają potężne ciała, kufy i szczęki, z silnymi i mocnymi nogami.

Chociaż niektóre psy nie, większość Sage Mazandarani ma przycięte uszy i ogony.

Rasa ma średniej długości futro, które występuje w różnych kolorach, ale zazwyczaj są białe z ciemnymi łatami.

W bardzo rzadkich przypadkach, pies może być całkowicie czarny, w tym przypadku są one postrzegane jako najbardziej cenione.

Sposób bycia i temperament:

Sage Mazandarani jest uważany za bardzo agresywną rasę psów i jest nadal używany dzisiaj do polowania na duże ofiary, takie jak niedźwiedzie i lamparty.

Ich zdolność do polowania oznacza, że są one zarówno odważne i nieustraszone, ale także bardzo terytorialne i ochronne.

Chociaż Sage Mazandarani jest przyjazny, czuły i kochający w stosunku do swoich właścicieli, nie radzi sobie dobrze z obcymi lub innymi psami/zwierzętami.

Historia:

Sage Mazandarani to starożytna rasa psów występująca w północnym Iranie.

Uważa się, że są one potomkami starych mastifów hyrkańskich skrzyżowanych z lokalnymi rasami pilnującymi bydła.

Rasa ta jest przede wszystkim postrzegana jako pies pracujący i została pierwotnie sprowadzona do Rosji jako łowca niedźwiedzi.

4) Pshdar Dog ( Kurdish Mastiff )

Opis:

Pies Pshdar, obecnie określany jako asyryjski pies pasterski, to duża rasa psów, która stoi między 75-90 cm wzrostu i waży między 60-90 kilogramów, przy czym samice są lżejsze.

Rasa ma głęboką i szeroką klatkę piersiową, wraz z silnymi i potężnymi szczękami. Mają małe, klapnięte uszy i długi ogon, który się zakręca.

Rasa jest dobrze znana z fałdy luźnej skóry, która zwisa z ich szyi, częściej określana jako dewlap.

Pies Pshdar ma miękką, luźną skórę z krótkim do średniej długości futrem, które występuje w wielu różnych kolorach, w tym czarno-białym, szarym, czerwono-żółtym i tak dalej.

Osobowość i temperament:

Pshdar jest inteligentną rasą psów, która jest niezwykle oddana swojej rodzinie, jak również obowiązkom i roli obrońcy.

Rasa ta jest od dawna używana jako strażnik zwierząt gospodarskich i traktuje swoje zadanie ochrony bardzo poważnie. Jako taka, rasa ta jest niezdecydowana w stosunku do obcych i może dużo szczekać, gdy nieznani ludzie są w pobliżu.

Nie jest to agresywna rasa psów, i będą one uciekać od kłopotów, gdy tylko będzie to możliwe.

Pshdar jest bardzo spokojną, ułożoną, łatwą w prowadzeniu rasą psów, która jest wierna i czuła dla swoich właścicieli. Pshdar dobrze radzi sobie z dziećmi, ale nie jest typem „figlarnym”.

Są one łatwe do wyszkolenia, ale wymagają dużego podwórka, na którym mogą się poruszać. Pshdary nie są dobrymi psami do mieszkań.

Historia:

Pies Pshdar jest zapisany w historii od ponad 6000 lat. Jest to starożytna rasa, która od dawna była wykorzystywana jako strażnik i obrońca.

Początkowo były one hodowane przez Asyryjczyków i Babilończyków w celu ochrony przed dzikimi zwierzętami, takimi jak lwy i tygrysy, ale później stały się powszechnymi strażnikami bydła.

Dzisiaj rasa ta staje się coraz bardziej popularna zarówno w Europie, jak i w Ameryce.

5) Alaunty

Rasa psów Alaunt to wymarła rasa psów molosowatych, której pierwowzór podobno istniał w Azji Środkowej, regionie Północnego Kaukazu i Europie około XVII wieku.

Opis:

Oryginalna rasa tego psa jest podobno podobna do Ovcharka, rasy psów z Azji Środkowej.

Rasy te są opisane jako duże i krótko pokryte psy górskie mające różne typy.

Prowadzi to do wniosku, że wiele współczesnych ras psów uważa się za bezpośrednich potomków tego gatunku.

Personality And Temperament:

• powyżej średniej inteligencji
• bardzo łatwo je wytresować.
• bardzo dobre psy stróżujące.
• bardzo przyjazne w stosunku do dzieci.
• przyjazne w stosunku do innych gatunków psów.
• nieprzyjazne w stosunku do mieszkań.

Pielęgnacja:

• minimalne linienie
• niewielka skłonność do ślinienia się.

Historia rasy

Jak zapisano w historii, mówi się, że rasa Alaunt została wyhodowana przez plemię Alani, sarmackich koczowników kavkaz o indyjskim i irańskim rodowodzie. Poza Imperium Perskim, istniało plemię irańskie ogólnie przeoczone głównie z powodu ich niezależności od rządu centralnego.

Są one również określane jako Alanis, i osiedlili się w Stepie Pontyjskim i północnym regionie Morza Czarnego. Byli uważani za biegłych hodowców psów i koni, i byli odpowiedzialni za wprowadzenie swoich psów do Europy.

Byli uważani za wielkich wojowników i pasterzy, którzy hodowali psy i konie. Celem hodowli tych psów była ich praca, a ta była prowadzona w celu wytworzenia różnych klas w obrębie rasy do wykonywania określonych obowiązków.

Do tej pory, jak zapisano w historii, pierwszymi przodkami tej rasy były rasy rodzime, takie jak Alabai i Gampr z Azji Środkowej i regionu Kaukazu oraz psy gończe z Persji i Indii, które były krótkowłose.

Wielu wierzyło, że rasy albańska i grecka były bezpośrednim potomkiem rasy Alaunt o białym umaszczeniu, która miała wpływ na wiele innych ras białych psów w regionie Bałkanów.

Z drugiej strony, zachodnie plemię Alani związało się z Wandalami i podążało za nimi w ich najazdach w 410 roku przez Europę.

Mieli oni naprawdę groźne psy, które wpłynęły na wiele innych ras w Hiszpanii, Anglii, Portugalii, Francji i kilku innych krajach, gdzie rozpowszechniło się użycie nazwy „Alaunt”, czyniąc rasę synonimem tytułu psa pracującego, a nie tylko konkretnej rasy.

Ponadto, poprzez proces hodowli z innymi gatunkami, takimi jak sighthoundy i scenthoundy, rasa stała się ceniona głównie jako pies myśliwski, z różnymi gatunkami, które były dyktowane w zależności od preferencji.

Rasa została wyodrębniona we Francji w zależności od ich wyglądu i obowiązków przez nie wykonywanych.

Rodzaje obejmują Alaunt Gentil, uważane za najlżejsze, wyglądające jak greyhound i ostatecznie zostały wyhodowane z Alaunt Veantre, lokalną rasą myśliwską.

Cięższy gatunek, Alaunt de Boucherie, odegrał istotną rolę w rozwoju wabienia i psów bojowych we Francji.

Inne kraje, takie jak Hiszpania i Anglia, powtórzyły ten sam proces, z buldogami i mastifami produkowanymi jako Alaunty były krzyżowane, co wpłynęło na prawie wszystkie europejskie rasy psów wabiących, walczących i strzegących.

Podsumowując to, co wiemy z powyższego; przyjrzyjmy się bliżej typom rasy Alaunt.

Alaunt Gentile:

Alaunt Gentil lub inaczej znany jako Alaunt Lebrel, nie był tak naprawdę Greyhoundem, ale zamiast tego został wykonany jak jego kształt (czyli kształt greyhounda), ale jednak miał znacznie mniejszą strukturę kostną, krótko umięśnioną głowę, która była cięższa niż u greyhounda, z bardziej kwadratową szczęką.

Alaunt Veantre:

Ma obwisłe uszy, bidną głowę i zwisające wargi. Został wyhodowany wyłącznie w celu polowania na niedźwiedzie i dziki.

Alaunt Boucherie:

Ta rasa Alaunt była znana jako mastif rzeźnicki w Anglii. Występowała w dwóch postaciach, większego gatunku i mniejszego gatunku, gdzie większe gatunki znane są jako mastif pasterski, a mniejsze jako mastif rzeźnicki. Obydwa wykonywały podobne zadania, choć było to pilnowanie stada i domu.

NOWOCZESNE RASY

Fanatycy rasy Alaunt rozwijają teraz nowe rasy oparte na linii krwi Alaunt.

Zawierają one; nowy Alaunt, buldog Abraxas, amerykański Alaunt i Dogo Belgrado.

Chociaż jej pochodzenie jest nadal zakorzenione w starożytnych rasach psów ze wschodu, rasa Alaunt jest uważana za oryginalną rasę gatunku buldogów.

Psy europejskie wyhodowane z Alauntów Specie

Buldog hiszpański:

Znany również jako Alano Español, ma swoją nazwę pochodzącą od koczowniczych pasterzy z plemienia Alani z Iranu, którzy przybyli do Hiszpanii w okresie migracji w V wieku.

Bullen Beisser:

Istnieje przekonanie, że ta rasa ma swój rozwój z Niemiec. Uważa się, że powstały one w wyniku krzyżowania z Canis Alani specie po upadku Rzymu.

Mastify angielskie i buldogi:

W 50AD, mur Hadriana był strzeżony przez około 5,500 Alanis okres, który widział Alanów dostarczających kalwarię dla Rzymu.

W związku z tym, dało to początek krzyżowaniu rasy Alaunt dając początek brytyjskim puginałom jako psom bojowym, które są następnie uważane za przodków Buldogów i mastifów angielskich.

Obecnie niezliczone rasy mastifów i buldogów zawdzięczają swoje istnienie rasie Alaunt.

Dogo Argentino:

Uważa się, że w latach 20-tych XX wieku, Dogo został opracowany przez hodowców, którzy skrzyżowali psa bojowego Cordoba z innymi rasami, takimi jak Great Pyrenees, Great Dane, Dogue de Bordeaux, Bull Terrier i Buldog angielski.

Here are the Rest of Asian Dog Breeds:

Conclusion:

Podsumowując, rasy psów z Iranu są tak samo lojalne, kochające, czułe i zasługujące jak każda inna rasa psów z całego świata.

Pomimo przekonania rządu irańskiego, że psy te szerzą „strach i niepokój” wśród społeczeństwa, są one nadal uwielbiane przez wielu w tym kraju.

Jeśli możemy rzucić światło na wiele korzyści, które wiążą się z posiadaniem psa – ochrona, miłość, lojalność, towarzystwo, usługi, itp. – to może w końcu będziemy w stanie zmienić prawa przeciwko psom.

Psy nie mogą mówić za siebie, więc to my musimy zrobić to za nie – więc zacznijmy rzucać trochę światła!

.