Discussie
De permanente groene pigmentatie van dentineweefsels als de belangrijkste verandering veroorzaakt door hyperbilirubinemie is van belang voor de tandarts. Het is ook belangrijk te weten dat geelzucht veroorzaakt wordt door vele ziekteprocessen, gaande van goedaardig tot levensbedreigend (4).
De groene tandpigmentatie is een wijziging die in het dentine pas optreedt tijdens de verkalking ervan (5), zowel voor primaire als voor permanente tanden (6). De stadia van tandvorming zijn reeds goed gekend, de verkalking voor de maxillaire centrale snijtanden begint bij 15 weken in utero en is voltooid rond één maand na de geboorte voor de mannetjes. We kunnen dan veronderstellen dat bij het kind in dit geval de hyperbilirubinemie binnen deze periode optrad. Het was echter moeilijk te bepalen in welke mate de bilirubinespiegels verhoogd waren. Er is slechts een vermoeden van een correlatie tussen verschillende gradaties van groene kleuring in het primaire gebit en de ernst van de pigmentatie (7). Gebitsdelen die verkalkt waren na de hyperbilirubinemie periode vertonen gewoonlijk een normale kleur en er wordt een scherpe scheidingslijn waargenomen die het groene gedeelte scheidt van het normale gedeelte. In dit geval was er geen lijn zichtbaar, wat wijst op een langere periode van hyperbilirubinemie (2, 8)
Enamelhypoplasie in beide bovenkaaksnijtanden zou veroorzaakt kunnen zijn door veranderingen in de organische matrix van het zich ontwikkelende glazuur als gevolg van metabolische stoornissen, maar het is waarschijnlijker dat het verband houdt met de effecten van osteopenie en andere stoornissen in het calcium- en fosfaatmetabolisme die voorkomen bij chronische leverziekte (4). Bovendien had deze patiënt een behandeling met tetracycline ondergaan. Een van de neveneffecten van tetracycline is de opname in de weefsels die verkalken op het moment van de toediening. De blijvende verkleuring varieert echter van geel of grijs tot bruin, maar het is nooit groen zoals bij deze patiënte. Bovendien waren tijdens de toediening van tetracycline bij deze patiënte de kronen van de melktanden reeds verkalkt.
De preventie van alle vroeggeboorten moet een prioriteit zijn. In dit geval doorliep het kind een langdurige periode van hyperbilirubinemie en werd het geboren als een extreem premature baby met ondergewicht, wat een van de predisponerende risicofactoren is voor vele afwijkingen zoals de groene tandeneruptie in de late kindertijd (9). Meer voorkomende oorzaken van ernstige indirecte hyperbilirubinemie zijn sepsis, prematuriteit, bloedgroepincompatibiliteit en G6PD-deficiëntie (9). In het onderhavige geval was de baby zeer vroeg geboren, had hij een zeer laag geboortegewicht en was hij bloedgroepincompatibel. In gevallen waarin het kind in staat is een cosmetische behandeling te ondergaan, gaat het om composietharsrestauraties of transilluminatie met ultraviolet licht gericht op bilirubineafbraak (6).
Het grootste deel van de bestudeerde literatuur bestond uit case reports. Verder onderzoek is nodig om informatie te verschaffen over de prevalentie, de ernst, de etiologie en de klinische presentatie van groene tanden. Uit deze casus concludeerden we dat gezondheidswerkers een multidisciplinaire aanpak moeten hanteren bij de behandeling van groene tanden en soortgelijke afwijkingen. Er zijn aanwijzingen dat de patiënt een periode van hyperbilirubinemie heeft doorgemaakt tijdens de vorming van de tandkroon en dat de groene pigmentatie van de tanden een zeldzaam gevolg is van neonatale hyperbilirubinemie. Aangezien de groene tandpigmentatie geen veel voorkomende afwijking is, schrikken gezinnen vaak en zoeken zij een tandarts om het probleem op te lossen. Bij het vaststellen van groene tanden moet de tandarts op de hoogte zijn van medische oorzaken e moet een arts zoeken om een definitieve diagnose te stellen. Het serumbilirubinegehalte moet in de eerste maanden na de geboorte worden gecontroleerd om de diagnose van groene tanden te bevestigen.