Abstract
De veelzijdige Engelsman Sir Francis Galton (1822-1911) heeft een belangrijke bijdrage geleverd op velerlei gebied. Zijn Tropical South Africa (1853) beschreef zijn verkenning en het in kaart brengen van het huidige land Namibië. In Meteorographica (1863) presenteerde hij de eerste weerkaarten ter wereld en kondigde hij de ontdekking aan van de “anticyclon” of hogedrukweersysteem. In “Hereditary Talent and Character” (1865) en Hereditary Genius (1972, oorspronkelijk gepubliceerd in 1869) introduceerde hij de met elkaar verbonden ideeën van “erfelijk genie” en eugenetica: de opvatting dat de menselijke intellectuele vermogens in dezelfde mate erfelijk bepaald zijn als lichamelijke eigenschappen, en dat de menselijke evolutie daarom mogelijk versneld of zelfbewust gestuurd kan worden door de toepassing van selectieve paringspraktijken. Zijn “The History of Twins, as a Criterion of the Relative Powers of Nature and Nurture” (1875a) gaf de aanzet tot de moderne gedragsgenetica met de methode van het tweelingenonderzoek, en “A Theory of Heredity” (1875b) anticipeerde correct op belangrijke aspecten van Weismann’s kiem-plasma theorie van erfelijke overdracht. Galton’s “Anthropometric Laboratory” (1882) vormde de eerste grootschalige poging tot wat we vandaag intelligentietesten noemen, en zijn “Finger Prints” (1892) ontwikkelde de methode voor de classificatie en analyse van vingerafdrukken die vandaag nog steeds door ordehandhavers wordt gebruikt.