Afryka jest domem dla rozległego i zróżnicowanego życia roślin leczniczych. Obejmuje ona powszechnie stosowane zioła, takie jak Rooibos (Aspalathus linearis), Diabelski pazur (Harpagophytum procumbens), Buchu (Agathosma betulina), Aloes przylądkowy (Aloe ferox) i Hoodia (Hoodia gordonii).
Te roślinne lub oparte na ziołach metody leczenia są kluczową częścią tradycyjnych praktyk leczniczych na kontynencie od tysięcy lat. Na niektórych obszarach do 80% ludzi regularnie stosuje tradycyjne leki i konsultuje się z tradycyjnymi lekarzami. W niektórych obszarach tradycyjne metody leczenia są głównym lub jedynym sposobem leczenia, ponieważ są dostępne, przystępne cenowo i akceptowane kulturowo.
Numerous tradycyjne leki afrykańskie są niezaprzeczalnie korzystne w leczeniu chorób lub utrzymaniu dobrego stanu zdrowia. Niektóre z nich były nawet źródłem wielu leków na receptę. Ale są wyzwania. Obejmują one fakt, że wielu konsumentów automatycznie zakłada, że „naturalne równa się bezpieczne”. Inny problem pojawia się, gdy ludzie stosują tradycyjne lub ziołowe środki lecznicze razem z lekami przepisywanymi na receptę.
Część badań, które ja i moi koledzy prowadzimy na Uniwersytecie North-West w RPA skupia się na zrozumieniu tych kombinacji. Które z nich są szkodliwe? Które mogą być korzystne? Przyglądamy się temu, co nazywamy „interakcjami” – wpływowi, jaki leki ziołowe mogą mieć na normalne wchłanianie, rozkład lub działanie przepisanych leków.
Wiedza jest kluczem. Naukowcy muszą przeprowadzić odpowiednie badania, aby zrozumieć takie interakcje. Konsumenci muszą być nauczeni o tych interakcjach, czy to dobrych czy złych, i mówić swoim dostawcom usług medycznych o wszystkim, co przyjmują.
Zrozumienie interakcji
Recepty tradycyjnych leków afrykańskich mają tendencję do bycia tajnymi. Opierają się one na wiedzy przekazywanej z pokolenia na pokolenie przez tradycyjnych uzdrowicieli. Może to skutkować niejasnymi dawkami. Pacjenci są znani z nadużywania niektórych środków podczas samoleczenia. Może to mieć poważne konsekwencje zdrowotne. Należą do nich rozstrój żołądka, uszkodzenie wątroby, a nawet niewydolność nerek. Niektóre szeroko stosowane naturalne produkty roślinne, które zostały powiązane z negatywnymi skutkami zdrowotnymi z powodu niewłaściwego stosowania, to Aloe vera, Echinacea (Echinacea purpurea) i Zielona herbata (Camellia sinensis).
Wszystkie te naturalne środki są ogólnie uważane za „bezpieczne”, a nawet zdrowe przez konsumentów, ponieważ ich stosowanie nie jest regulowane ani ograniczane. Nic nie wskazuje użytkownikowi, że „zbyt wiele dobrej rzeczy” może być niebezpieczne.
Dzięki częściowo wysiłkom Światowej Organizacji Zdrowia, dostęp do zachodniej medycyny – zwłaszcza w przypadku chorób takich jak HIV/AIDS – zwiększa się w całej Afryce. Coraz więcej osób korzysta z medycyny tradycyjnej w połączeniu z lekami na receptę. Często żaden z ich pracowników służby zdrowia nie wie o tym i dlatego nie może ostrzec o możliwych interakcjach.
Niektóre tradycyjne leki afrykańskie mogą zakłócać normalny metabolizm leków. Na przykład, dziurawiec jest naturalnym środkiem często stosowanym w leczeniu depresji. Wykazano jednak, że zwiększa on usuwanie leków, takich jak niektóre doustne środki antykoncepcyjne, z organizmu. Może to prowadzić do nieskutecznych poziomów przepisanego leku, narażając kobiety na ryzyko ciąży, gdy myślą, że są chronione.
Z drugiej strony, interakcja może również spowodować zmniejszenie klirensu leku. Może to prowadzić do wyższych poziomów przepisanego leku w organizmie, co wywołuje negatywne skutki uboczne, a nawet może prowadzić do toksyczności.
Te interakcje zachodzą na poziomie metabolicznym. Tak więc nawet produkty ziołowe, które są bezpieczne, gdy są stosowane samodzielnie, mogą stanowić ryzyko, gdy są przyjmowane w połączeniu z medycyną zachodnią – czyli syntetycznymi środkami farmaceutycznymi.
Najlepszymi znanymi przykładami interakcji leków są efekty działania cytrusów, zwłaszcza soku grejpfrutowego, i alkoholu wielu przepisanych leków. Te kombinacje powinny być avoided.
Innym przykładem o szczególnym znaczeniu w Afryce jest Cancer bush (Sutherlandia frutescens). Jest on szeroko stosowany w leczeniu chorób takich jak HIV/AIDS i gruźlicy, zwłaszcza w krajach takich jak Zambia, Suazi, Zimbabwe i RPA, ponieważ uważa się, że ogólnie poprawia jakość życia u tych pacjentów. Wykazano jednak, że ten tradycyjny środek leczniczy może również zakłócać terapię izoniazydem, który jest stosowany jako środek zapobiegawczy w leczeniu gruźlicy.
Mimo tych znanych interakcji, decydenci nadal promują stosowanie tych środków ziołowych w leczeniu HIV/AIDS i chorób towarzyszących. Wyraźnie więcej zaangażowania publicznego jest potrzebne, aby pacjenci rozumieją ryzyko interakcji.
I dobre wieści
Ale to nie wszystkie złe wieści. Interakcje między afrykańskimi tradycyjnymi lekami i lekami na receptę mogą być potencjalnie wykorzystane dla dobra.
Jednym z największych problemów w rozwoju nowych leków jest niska absorpcja tych związków do organizmu, lub jej szybkie usuwanie. W niektórych badaniach wykazano, że tradycyjne leki mają zdolność do zwiększania wchłaniania lub zmniejszania metabolizmu leków na receptę. Zastosowanie tych efektów może umożliwić rozwój nowych ziół-lek kombinacji o zwiększonej skuteczności i zmniejszone skutki uboczne.
Ale badania, które charakteryzują i oceniają właściwości lecznicze lub potencjalnej toksyczności i interakcji leków tradycyjnych leków afrykańskich są bardzo ograniczone. Jest to dodatkowo skomplikowane przez fakt, że tak wiele roślin leczniczych (ponad 5000) są używane. Tak więc pracownicy służby zdrowia mają ograniczone informacje i często nie mogą dokonać właściwych zaleceń dla pacjentów, którzy korzystają z takich tradycyjnych środków.
Czy pozytywne lub negatywne interakcje leków są w grze, kraje afrykańskie muszą poprawić swoje przepisy wokół tradycyjnych leków. Tylko kilka z nich, między innymi Nigeria, Kamerun i RPA, włączyły tradycyjne leki afrykańskie do swoich systemów zgłaszania niepożądanych działań leków.
.