Co to jest teoria równowagi ogólnej?
Teoria równowagi ogólnej, lub walrasowska teoria równowagi ogólnej, próbuje wyjaśnić funkcjonowanie makroekonomii jako całości, a nie jako zbioru indywidualnych zjawisk rynkowych.
Teoria ta została po raz pierwszy opracowana przez francuskiego ekonomistę Leona Walrasa pod koniec XIX wieku. Stoi ona w sprzeczności z teorią równowagi częściowej, lub Marshallian partial equilibrium, która analizuje tylko konkretne rynki lub sektory.
Key Takeaways
- General equilibrium analizuje gospodarkę jako całość, zamiast analizować pojedyncze rynki, jak w przypadku analizy równowagi częściowej.
- Równowaga ogólna pokazuje, jak podaż i popyt oddziałują na siebie i dążą do równowagi w gospodarce wielu rynków działających jednocześnie.
- Równowaga konkurencyjnych poziomów podaży i popytu na różnych rynkach ostatecznie tworzy równowagę cenową.
- Francuski ekonomista Leon Walras wprowadził i rozwinął tę teorię pod koniec XIX wieku.
Zrozumienie teorii równowagi ogólnej
Walras rozwinął teorię równowagi ogólnej, aby rozwiązać szeroko dyskutowany problem w ekonomii. Do tego momentu większość analiz ekonomicznych wykazywała jedynie częściową równowagę – czyli cenę, przy której podaż równa się popytowi, a rynki są czyste – na poszczególnych rynkach. Nie wykazano jeszcze, że równowaga może istnieć dla wszystkich rynków jednocześnie w ujęciu zagregowanym.
Generalna teoria równowagi próbowała pokazać, jak i dlaczego wszystkie wolne rynki dążą do równowagi w długim okresie. Ważnym faktem było to, że rynki niekoniecznie osiągały równowagę, a jedynie do niej zmierzały. Jak napisał Walras w 1889 roku, „Rynek jest jak jezioro poruszane wiatrem, w którym woda nieustannie szuka swojego poziomu, nigdy go nie osiągając.”
Teoria równowagi ogólnej opiera się na procesach koordynacyjnych wolnorynkowego systemu cenowego, po raz pierwszy szeroko spopularyzowanego przez Adama Smitha w jego „Bogactwie narodów” (1776). System ten mówi, że przedsiębiorcy, w procesie licytacji z innymi przedsiębiorcami, tworzą transakcje poprzez kupno i sprzedaż towarów. Te ceny transakcyjne działają jak sygnały dla innych producentów i konsumentów, aby przenieśli swoje zasoby i działania wzdłuż bardziej opłacalnych linii.
Walras, utalentowany matematyk, wierzył, że udowodnił, iż każdy indywidualny rynek jest koniecznie w równowadze, jeśli wszystkie inne rynki są również w równowadze. This became known as Walras’s Law.
The general equilibrium theory considers the economy as a network of interdependent markets and seeks to prove that all free markets eventually move towards general equilibrium.
Special Considerations
There are many assumptions, realistic and unrealistic, inside the general equilibrium framework. Każda gospodarka ma skończoną liczbę dóbr w skończonej liczbie agentów. Każdy agent ma ciągłą i ściśle wklęsłą funkcję użyteczności, wraz z posiadaniem jednego istniejącego wcześniej dobra („dobro produkcyjne”). Aby zwiększyć swoją użyteczność, każdy agent musi wymieniać swoje dobro produkcyjne na inne dobra, które może skonsumować.
Istnieje określony i ograniczony zestaw cen rynkowych dla dóbr w tej teoretycznej gospodarce. Każdy agent polega na tych cenach, aby zmaksymalizować swoją użyteczność, tworząc w ten sposób podaż i popyt na różne dobra. Jak większość równowagowy model, rynek brakować niepewność, niedoskonały wiedza, lub innowacja.
Alternatywy Ogólny Równowaga Teoria
Austriacki ekonomista Ludwig von Mises rozwijać alternatywa długookresowy ogólny równowaga z jego tak zwany parzysty obracający gospodarka (ERE). To był kolejny wyimaginowany konstrukt i dzielił pewne upraszczające założenia z ekonomią równowagi ogólnej: brak niepewności, brak instytucji monetarnych i brak zakłócających zmian w zasobach lub technologii. ERE ilustrować konieczność przedsiębiorczość system dokąd żadny istnieć.
Inny austriacki ekonomista, Ludwig Lachmann, argumentować gospodarka być ciągły, niestabilny proces replete z subiektywny wiedza i subiektywny oczekiwania. On argumentować że równowaga móc nigdy matematycznie udowadniać w ogólny lub non-partial rynek. Ci pod wpływem Lachmanna wyobrażają sobie gospodarkę jako otwarty ewolucyjny proces spontanicznego porządku.