C1C2 → C2C1
Ten typ metatezy polega po prostu na odwróceniu spółgłosek w obrębie zbitek dwu spółgłoskowych, które zazwyczaj pojawiają się w pozycji sylabowo-końcowej. Na przykład, słowo maska /mɑsk/ może być zrealizowane jako /mɑks/. W tym przypadku segmenty dźwiękowe gromady /-sk/ na końcu sylaby są odwrócone. Dalsze przykłady obejmują:
|
best |
/bɛst/ |
→ |
/bɛts/ |
|
tops |
/tɒps/ |
→ |
/tɒsp/ |
|
desk |
/dɛsk/ |
→ |
/dɛks/ |
Ta zamiana spółgłosek w zbitkach nie występuje na ogół w pozycji sylaba-pozycji początkowej, ponieważ odwrócenie klastrów początkowych (np./bl-/, /sp-/, /kw-/) skutkuje sekwencjami dźwięków, które nie są dopuszczalne przez fonologiczne reguły języka angielskiego. Na przykład, jeżeli klaster /fr-/ jest odwrócony, to powstaje klaster /rf-/. Zgodnie z regułami fonologii angielskiej, po aproksymancie /r/ nie może bezpośrednio następować frykatywny /f/. Ta sekwencja jest, zatem, niegramatyczna.
C1VC2 → C2VC1
Zamiana może również wystąpić w sekwencjach CVC. Tutaj, pierwsza i ostatnia spółgłoska są odwrócone. Przykładem tego typu zmiany kolejności jest kiedy słowo tiger /taɪgə/ jest realizowane jako /gaɪtə/. Tutaj początkowa sekwencja C1VC2 /taɪg/ jest odwrócona, aby wyprodukować sekwencję C2VC1 /gaɪt/. Dalsze przykłady obejmują następujące elementy.
|
cup |
/kʌp/ |
→ |
/pʌk/ |
|
|
pack |
/pæk/ |
→ |
/kæp/ |
|
|
piłka nożna |
/fʊtbɔl/ |
→ |
/tʊfbɔl/ |
|
|
pamięć |
/rəmɛmbə/ |
→ |
→ |
/mərɛmbə/ |
C1C2V → C1VC2
Ostatni typ metatezy polega na udziale dwuczłonowegodwuczłonowej zbitki spółgłoskowej, ale tym razem, zamiast po prostu zamienić spółgłoski miejscami, są one transponowane na obie strony
samogłoski. Podsumowując, polega to na ponownym ułożeniu dwuskładnikowej kombinacji spółgłoski i samogłoski (CCV) w celu wytworzenia sylaby CVC. W tym procesie kolejność spółgłosek zazwyczaj pozostaje niezmieniona, tzn. pierwsza spółgłoska w klastrze jest pierwszą spółgłoską w sylabie CVC, a druga spółgłoska w klastrze jest drugą spółgłoską w sylabie CVC. Przykładem jest słowo fly /flaɪ/ realizowane jako /faɪl/, gdzie druga spółgłoska początkowej klastery jest umieszczona po samogłosce jądrowej. Dalsze przykłady są następujące.