Przez wieki utrzymywała się legenda o tym, że włosy ludzi stają się białe ze strachu.
Słynnie mówi się, że bujne truskawkowo-blond włosy Marii Antoniny zmieniły kolor na blanc w noc przed jej egzekucją.
Teraz nowe badania, opublikowane w czasopiśmie Nature, sugerują, że ekstremalny stres może rzeczywiście spowodować utratę pigmentacji włosów.
Eksperymenty przez Harvard University zespół pokazały, że ekstremalne poziomy stresu powoduje współczulny układ nerwowy, który jest odpowiedzialny za ciało szybką mimowolną reakcję na niebezpieczne lub stresujące sytuacje, aby stać się hiperaktywny.
To z kolei napędza szybkie wyczerpanie komórek macierzystych odpowiedzialnych za kolor włosów, co prowadzi do utraty pigmentu i rozwoju białych włosów.
Dr Ya-Chieh Hsu, główny autor badania, powiedział: „Poprzez dokładne zrozumienie, jak stres wpływa na komórki macierzyste, które regenerują pigment, położyliśmy fundamenty dla zrozumienia, jak stres wpływa na inne tkanki i narządy w body.
„Zrozumienie, jak nasze tkanki zmieniają się pod wpływem stresu jest pierwszym krytycznym krokiem w kierunku ewentualnego leczenia, które może zatrzymać lub odwrócić szkodliwy wpływ stresu. Nadal mamy wiele do nauczenia się w tej dziedzinie.”
Kolor włosów jest określany przez komórki zwane melanocytami, które wywodzą się z komórek macierzystych melanocytów (MeSCs).
Jak ludzie się starzeją, podaż MeSCs jest stopniowo uszczuplana, powodując, że pigmentowane włosy są zastępowane białymi włosami.
Współpracując z naukowcami z całego świata, zespół z Harvardu wystawił myszy na działanie różnego rodzaju stresorów, w tym bólu, skrępowania i stresu psychologicznego, podczas różnych faz wzrostu włosów.
Znaleziono, że każdy stresor powoduje wyczerpanie MeSC, co ostatecznie prowadzi do rozwoju plam białych włosów.
Na dalszych badań, autorzy odkryli, że stres aktywował współczulny układ nerwowy, wyzwalając uwalnianie neuroprzekaźnika zwanego noradrenaliną.
Odkryli, że noradrenalina spowodowała MeSCs ostatecznie „odejść” od mieszków włosowych, co prowadzi do utraty koloru.
Zespół następnie szukał genów, których ekspresja była najbardziej zmieniona podczas eksperymentów stresowych i zawęził ją do jednego, który koduje białko zwane CDK.
Gdy myszom wstrzyknięto lek, który zatrzymuje kodowanie CDK, badacze odkryli, że zapobiegło to utracie koloru futra.
Dr Thiago Mattar Cunha, badacz związany z Centrum Badań nad Chorobami Zapalnymi w Sao Paulo w Brazylii i jeden z autorów badania, powiedział: „To odkrycie pokazuje, że CDK uczestniczy w tym procesie, a zatem może być celem terapeutycznym.
„Jest zbyt wcześnie, aby wiedzieć, czy rzeczywiście stanie się celem pewnego dnia w praktyce klinicznej, ale warto to dalej badać.”
Badacze twierdzą, że ich odkrycia nie zapewniają lekarstwa lub leczenia siwych włosów, ale dają wyobrażenie o tym, jak stres może wpływać na wiele innych części ciała.
.