Seth Meyers Picks the Greatest Lonely Island Digital Short of All Time

Od „Lazy Sunday” do „Dick in a Box”, „Jizz in My Pants” do „Jack Sparrow”, 101 cyfrowych szortów zostało stworzonych przez Andy’ego Samberga, Akivę Shaffera i Jormę Taccone – a.k.a. the Lonely Island – dla Saturday Night Live w latach 2005-2012. W marcu ostatniego sezonu Samberga, Seth Meyers, ówczesny główny scenarzysta SNL, wpadł na pomysł, aby w drodze głosowania pracowników programu wyłonić najlepszy cyfrowy film krótkometrażowy wszech czasów. Teraz Meyers zgodził się po raz pierwszy wyjaśnić, jak to wszystko się odbyło – i ujawnić zwycięzcę.

Cyfrowe szorty The Lonely Island zostały wyprodukowane niezależnie przez trio, więc Meyers i pracownicy SNL byli (w większości) bezstronnymi sędziami. „Ludzie się dołożyli i pomogli, ale to był ich własny rodzaj lenna”, mówi Meyers. „Wszyscy byliśmy tylko konsumentami ich pracy. Byli częścią naprawdę wspaniałej ery programu. Było coś sentymentalnego w powrocie i spojrzeniu na to, co zrobili.” Jedno uprzedzające ostrzeżenie od Meyersa: „I’m going on the record to say the world liked 'Laser Cats’ more than Seth Meyers.”

The Seeding

Because it was March Madness time, Meyers knew he wanted to do a full 64-seed bracket. Miał pierwotnie zamiar zrobić „NIT z cyfrowych szortów” dla tych, którzy nie dokonali cięcia, ale miał „już zatopiony wystarczająco dużo czasu do tych 64”. (Przy okazji, wie, który szort zająłby ostatnie miejsce: „Jest jeden o nazwie 'Daiquiri Girl’, który jest uważany przez wszystkich za prawdziwe dno”. W nim Samberg śpiewa tytułową piosenkę, podczas gdy przewijający się tekst wyjaśnia widzom, że Lonely Island wie, jak okropny jest ten short i że został on wrzucony w ostatniej chwili, gdy Gnarls Barkley wycofał się z lepszego, który planowali zrobić. „Lorne naprawdę naciskał na nich, żeby zrobili coś w tym tygodniu, ale nie mieli nic,” mówi Meyers. „Więc próbowali wystawić najbardziej obraźliwą rzecz w historii, aby dać Lorne’owi nauczkę.”)

Więc pierwszym krokiem było wybranie i uszeregowanie najlepszych 64. „Opierało się to bardziej na spostrzeżeniach innych niż na moim osobistym guście” – wyjaśnia Meyers. „Zacząłem od 'Lazy Sunday’. To właśnie to dało początek. A potem kolejnymi singlami były 'Dick in a Box’, 'I’m on a Boat’ i 'Jizz in My Pants’. Te wydawały się duże, ważne.” Wkrótce posiał całą resztę. Oto jak to wyglądało:

Expand Seeds

The Bracket

Meyers wydrukował nawiasy i rozdał je pracownikom SNL. Wybrali oni zwycięzców meczów pierwszej i drugiej rundy, a Meyers podsumował wyniki. (Lorne Michaels głosował w pierwszych dwóch rundach.) Dla Sweet 16, miał inny pomysł. „To była poniedziałkowa noc, noc finału koszykówki uniwersyteckiej” – wspomina Meyers. „Dostaliśmy pizze, oglądaliśmy każdy szort, a potem wszyscy by głosowali. To, co sprawiało, że było to bardzo SNL-owe, to fakt, że nie było to tylko świętowanie ich najlepszych prac, ale także świętowanie ich najgorszych prac” – i w końcu noc przekształciła się w Festiwal Najgorszych Filmów Samotnej Wyspy. „Lorne w zasadzie zmusił chłopaków do robienia co tydzień nowego cyfrowego filmu krótkometrażowego,” mówi Meyers – strategia, która zaowocowała błyskotliwością („Dick in a Box”) i, cóż, nie błyskotliwością („Nurse Nancy”). „W SNL nie ma zbyt wiele czasu, w którym wszyscy siedzą bez ciężaru programu”, mówi Meyers. „Więc to była naprawdę zabawna noc.”

Sweet 16

(1) „Dick in a Box” (2006) vs. (4) „United Way” (2007)

Z trzech cyfrowych filmów krótkometrażowych, których autorem lub współautorem był Meyers, tylko „United Way” dotarł do Sweet 16. (Dwa pozostałe, „Business Meeting” i „Firelight”, zostały wyeliminowane we wczesnym głosowaniu). Meyers wiedział, że skecz o tym, jaki naprawdę jest Peyton Manning, kiedy spotyka się z dziećmi w celach charytatywnych (jest w nim dużo obijania dzieci piłkami) nie przejdzie dalej: „Nie sądziłem, że to zasługuje na więcej niż to. Moje wspomnienie było takie: Pretty big win for 'Dick in a Box’.”

„Dick in a Box” advances!

(2) „Motherlover” (2009) vs. (3) „I Just Had Sex” (2010)

„I Just Had Sex”, oda Lonely Island do przypieczętowania umowy, jest najpopularniejszym wideo grupy na YouTube, z ponad 250 milionami wyświetleń. Ale konkurs nie był konkursem popularności, chodziło o to, co ekipa SNL lubi najbardziej. I w tym pojedynku przewagę zdobył „Motherlover”, sequel „Dick in a Box”, w którym Samberg i Justin Timberlake wcielili się w piosenkarzy R&B z lat 90-tych, którzy romansują ze swoimi mamami na Dzień Matki. „Jest prawdziwe uznanie dla faktu, że zrobili sequel, który był prawdopodobnie lepszy niż pierwszy,” mówi Meyers. „’Motherlover’ prawidłowo pokonał 'I Just Had Sex’.”

„Motherlover” awansuje!

(1) „Lazy Sunday” (2005) vs. (5) „Two Worlds Collide Ft. Reba McEntire” (2009)

„Two Worlds Collide” – w którym Kenan Thompson gra podszywającego się pod Rebę McEntire, który oszukuje Samberga, aby uprawiał z nim seks – jest osobistym nr 1 Meyersa. „Rozśmiesza mnie bardziej niż jakikolwiek inny cyfrowy film krótkometrażowy” – mówi. „Jest tak doskonały i tak głupi, i jest w nim tak wiele ruchów”. Mimo to, „Lazy Sunday”, wypełniony babeczkami cyfrowy film krótkometrażowy, który otworzył drzwi dla całej reszty, był „tylko piłą łańcuchową. Nie przejdziesz obok 'Leniwej niedzieli’.” Ostatecznie „Reba” okazała się klasyczną piątką, która nie była w stanie pokonać głównych pretendentów. „

„Lazy Sunday” awansuje!

(2) „Natalie’s Rap” (2006) vs. (3) „Jack Sparrow” (2011)

„W tym pojedynku Bolton kontra Portman”, mówi Meyers. Przyznaje, że „Natalie’s Rap”, w którym Natalie Portman gra wbrew typowi jako gangsta raper (przykładowy tekst: „I bust in dudes’ mouths like Gushers motherfucker / Pull up to NBC and smack the shit outta Jeff Zucker”), „był całkiem niesamowity, kiedy się wydarzył” – ale niektórzy uważali, że jest zbyt podobny do „Lazy Sunday”, a „ludzie dywersyfikowali swoje głosy”. Tak więc „Jack Sparrow”, w którym Michael Bolton porywa hak piosenki klubowej, aby zadeklarować swoją miłość do filmów o Piratach z Karaibów, wygrał.

„Jack Sparrow” awansuje!

(1) „I’m on a Boat” (2009) vs. (4) „3-Way (Golden Rule)” (2011)

„3-Way”, trzeci cyfrowy film krótkometrażowy, w którym Timberlake i Samberg występują jako faceci R&B, tym razem mający trójkąt z Lady Gagą, nie przegrał z powodu chęci dywersyfikacji, mówi Meyers: „Ostatecznie, 'I’m on a Boat’ jest po prostu fantastycznym hymnem. To ich piosenka, którą najprawdopodobniej usłyszysz w nocnym klubie.”

„I’m on a Boat” zwycięża!

(2) „Shy Ronnie” (2009) vs (14) „Laser Cats! 3D” (2008)

Cóż za kopciuszek dla 14-osobowej grupy „Laser Cats! 3D”, trzeciego z siedmiu w pełni głupich filmów krótkometrażowych „Laser Cat”. „To był George Mason cyfrowych szortów – ciągle nie doceniałem, jak bardzo ludzie lubią 'Laserowe koty'”, mówi Meyers. Ale nie podobał im się bardziej niż „Shy Ronnie”, w którym lęk społeczny nie pozwala Ronniemu Samberga na odpowiednie duetowanie z Rihanną. „Zachęcam wszystkich, by wrócili i jeszcze raz obejrzeli Rihannę w tym filmie” – mówi Meyers. „To jeden z największych gościnnych występów w cyfrowej krótkometrażówce w historii.”

„Shy Ronnie” awansuje!

(1) „Jizz in My Pants” (2008) vs. (4) „Threw It on the Ground” (2009)

Można by pomyśleć, że ten jeden byłby „Jizz in My Pants” całą drogę, ponieważ Lonely Island’s pean do przedwczesnego wytrysku był jednym z największych hitów wirusowych grupy. (Ponad 150 milionów wyświetleń!) Jednakże, „Threw It on the Ground” otrzymał pomoc w postaci powtórnego obejrzenia tuż przed głosowaniem. „Założę się, że gdyby ludzie głosowali na pamięć, 'Jizz in My Pants’ dostałby ją, ale 'Threw It on the Ground’ – w którym proto-Bernie Bro rzuca rzeczy na ziemię, aby pokazać, że nie jest częścią „systemu” – „starzeje się naprawdę dobrze”, mówi Meyers. „Był cały podgatunek cyfrowych szortów, które były po prostu 'Jizz in My Pants’. Ale 'Threw It on the Ground’ żyje na własną rękę.”

„Threw It on the Ground” awansuje!

(2) „Iran So Far” (2007) vs. (3) „Great Day” (2010)

„Naprawdę, naprawdę kochałem 'Great Day’,” mówi Meyers o krótkometrażówce z Sambergiem w roli faceta, któremu udaje się zachować optymizm w swoim gównianym życiu dzięki kokainie. „Ale 'Iran So Far’ to coś zupełnie innego”. W nim, zainspirowany przemówieniem Mahmuda Ahmadineżada z 2007 roku „No gays in Iran”, Samberg wykonuje romantyczną rapową balladę skierowaną do ówczesnego prezydenta Iranu w czymś, co Meyers nazywa „najbardziej politycznym cyfrowym szortem wszech czasów, zdecydowanie”. Nadal mam gęsią skórkę, gdy Andy mówi: 'Ale teraz jesteś w Nowym Jorku, kochanie’, a publiczność wiwatuje.”

„Iran tak daleko” zwycięża!

(1) „Dick in a Box” (2006) vs. (2) „Motherlover” (2009)

Czy wierzysz w cuda? W wielkim przewrocie „Motherlover” pokonał swojego poprzednika. „To naprawdę odpowiedziało na odwieczne pytanie: 'Co jest bardziej oburzające niż kutas w pudełku?'” mówi Meyers. „To dwóch facetów pieprzących się nawzajem ze swoimi matkami. I są nimi Patty Clarkson i Susan Sarandon. Co to przebije?”

„Motherlover” awansuje!

(1) „Lazy Sunday” (2005) vs (3) „Jack Sparrow” (2011)

„Jack Sparrow” został wyemitowany mniej niż rok przed zrobieniem rankingu, więc Meyers uważa, że jego aktualność pomogła mu wygrać tutaj, plus pojawienie się Michaela Boltona miało „najlepszy, niespodziewany zwrot z cameo”. Mimo to, „złamało mi serce głosowanie przeciwko Chrisowi Parnellowi, MF Doomowi raperów komediowych”, mówi Meyers.

„Jack Sparrow” zwycięża!

(2) „Motherlover” (2009) vs. (2) „Iran So Far” (2007)

„Było bardzo blisko”, mówi Meyers, ale to „Motherlover” wygrał. Głosujący byli „pisarzami, którzy wiedzieli jak wielkim wyzwaniem było przebić 'Dick in a Box’. Timberlake powrócił do programu i wszyscy wiedzieli, że muszą spróbować, ale wszyscy zdawaliśmy sobie sprawę, że nie będzie to tak dobre jak pierwsze. Więc każdy, kto kiedykolwiek musiał napisać drugą wersję czegokolwiek, był pod wrażeniem.”

Ciągle, Meyers mówi, że nigdy nie spodziewał się, że „Motherlover” wygra to wszystko. „Wybrałem jednosezonówki nie bez powodu”, mówi. „Myślałem, że 'I’m on a Boat’ by wygrało. I myślę, że w końcu to, czego 'I’m on a Boat’ nie ma, to szalenie świetne ruchy 'Motherlovera’. 'I’m on a Boat’ jest naprawdę świetnym komentarzem do hymnicznej klubowej piosenki, co było rodzajem obserwacji, którą zawsze robili naprawdę dobrze. Ale 'Motherlover’ był sequelem lepszym od oryginału, naprawdę chwytliwym, a potem miał w sobie tyle dobrych żartów.” Wybór nie może być inny.

Zwycięzca: „Matka Kochanka”!

Ta historia pierwotnie ukazała się w 2016 roku i została ponownie opublikowana na cześć dziesiątej rocznicy The Lonely Island’s Incredibad.