Sam kompleks posiada ważne części naturalne i architektoniczne, które mają swoje własne znaczenia i historie, w tym:
Wieże:
Nazywane są Muyuccmarca, Paucarmarca, Sallaqmarca i znajdują się na szczycie bastionów (zygzakowate mury).W czasach Inków były to wieże ustawione w linii prostej na szczycie wzgórza; miejsce to miało dużo wody, dziś możemy jeszcze zobaczyć część akweduktów.
Muyucmarca pochodzi z języka Quechua: „Muyuq” oznacza okrągły, „Marca”= ludność. Na jego ponownie odkrytych podstawach można docenić okrągłą figurę, która ma 3 koncentryczne okręgi, wszystkie włożone w kwadrat o nierównych bokach
Paucarmarca: południowa strona Sayaqmarca, jest pokryta ziemią, może mieć kształt kwadratu, etymologicznie „Pauca” oznacza: żywy, piękny, wesoły, ogród i „Marca” populacja. Uważa się, że był poświęcony gwiazdom
Sallaqmarca:Znajduje się obok Muyuccmarca, etymologicznie „Sallaq” oznacza: szorstki, skalisty, „Marca” oznacza: ludności.Obecnie istnieją tylko fundamenty wież, budynki zostały zniszczone w pierwszych dniach kolonii, ich fundamenty pokryte ziemią, a później zlokalizowane i odzyskane przez dr. Luis E. Valcárcel.
Grupa obudów:
Nazywają „Bastionami” 3 platformy, które tworzą ząb typu wlotów i występów utworzonych przez ściany wykonane z bloków wapiennych, imponujące nieregularne wielościany zmontowane do perfekcji. Pierwsza hiszpańska konstrukcja przypisywała budowę demonom, nawet dziś mówi się, że to kosmici są tymi, którzy dokonali tego dzieła. Obrona ta jest uznawana za cud na całym świecie.
Bastiony:
Nazywają „Bastionami” 3 platformy, które tworzą zębate wloty i występy uformowane przez ściany wykonane z bloków wapiennych, imponujące nieregularne wielościany złożone do perfekcji. Pierwsza hiszpańska konstrukcja przypisywała budowę demonom, nawet dziś mówi się, że to kosmici są tymi, którzy dokonali tego dzieła. Obrona ta jest uważana za cud na całym świecie.
Drzwi:
Zlokalizowane w centrum bastionów, o kształcie trapezu, służyły jako wejście na teren wież. Trzy drzwi, o których mowa to: T’iopunku, Ajawanapunku, Wiracochapunku.
Slide lub Suchuna:
Geologicznie jest to naturalna formacja diorytu, pochodzenia wulkanicznego, która wyłoniła się modulując na swej powierzchni wypaczenia i rowki na sposób slajdów.
Tron Inków lub K’usillucJink’ian:
Słowa te można przetłumaczyć na „gdzie wspina się małpa”. Jest to ciąg siedzeń wykutych w skale z głębokim poczuciem estetyki; znajduje się we wschodniej części wzgórza.
Chincanas
Są 2, najmniejszy, wraz z Warmi K´acchana jest krótkiej długości i stał się rozpraszający dla zwiedzających. Duża znajduje się dalej na północ, pod dużą wapienną skałą. Przejście do dużej Chicany nie jest dozwolone z żadnego powodu, ponieważ ci, którzy tam weszli, już nie wrócili. Według geologa dr Carlosa Kalafatovicha, tunele te, zwane Chincanas, są wynikiem erozji wód gruntowych, które krążyły w jaskiniach. Jednak kronikarze tacy jak Guaman Poman de Ayala, Inca Garcilaso de la Vega zgadzają się, że duża Chincana jest sekretnym tunelem z kilkoma połączeniami do różnych części Tahuantinsuyo. Historia mówi, że grupa poszukiwaczy przygód wyposażyła się i weszła do tej Chincany; przez wiele miesięcy nic o nich nie wiedziano, aż pewnego dnia jeden z nich pojawił się w świątyni Santo Domingo, która wcześniej była Qorikancha, trzymając w ręku kolbę kukurydzy wykonaną z litego złota. Mówi się, że podczas wojen Inkowie nie mogli przestać czcić swoich bogów; z tego powodu przez te podziemne wejścia udawali się do Qorikancha, aby uczestniczyć w ceremoniach i dostarczać ofiary swoim bóstwom.
.