Podstawowe zasady nieinwazyjnego pomiaru ciśnienia tętniczego u niemowląt

Pomiar NIBP

Nieinwazyjny pomiar ciśnienia tętniczego polega na założeniu mankietu na kończynę w celu uciśnięcia tętnicy. Metody oznaczania NIBP obejmują:

• Oscylometria

• Osłuchiwanie

• Obsłuchiwanie

• Palpacja

Spośród tych Metod, oscylometria jest najczęściej stosowana na oddziałach intensywnej terapii noworodków. Niektóre zalety oscylometrii w porównaniu z metodą osłuchową to brak zmienności obserwatora, dokładność, możliwość cyklicznego pomiaru NIBP bez konieczności niepokojenia dziecka oraz jednoczesne wyświetlanie tętna. Urządzenia osłuchowe są rzadko stosowane u niemowląt, ponieważ dźwięki Korotkoffa są często nieosiągalne. Metoda dopplerowska jest czasochłonna i pracochłonna, ponieważ sonda musi być przytrzymywana podczas pomiaru ciśnienia tętniczego. Nieinwazyjna metoda pomiaru ciśnienia tętniczego, polegająca na badaniu palpacyjnym tętna obwodowego, pozwala określić jedynie ciśnienie skurczowe. W tabeli 2 porównano i zestawiono oscylometryczne i osłuchowe metody pomiaru ciśnienia tętniczego.

Mimo że wiele typów monitorów wykorzystuje tę samą podstawową technikę, integracja metody oscylometrycznej w ramach algorytmu NIBP może się znacznie różnić w zależności od producenta. Wszystkie dostępne na rynku monitory ciśnienia tętniczego muszą mieć udowodnioną dokładność. Patrz Sidebar 1, aby zapoznać się z omówieniem badania dokładności urządzeń BP.

Jak urządzenia określają dokładne wartości NIBP i jak użytkownicy są instruowani w zakresie obsługi monitorów, mogą się różnić w zależności od producenta. Przed użyciem jakiegokolwiek monitora pielęgniarka neonatologiczna musi najpierw sprawdzić jego instrukcję obsługi dostarczoną przez producenta. Opis i zastosowanie metody oscylometrycznej, monitora i mankietu w tym artykule odnosi się w szczególności do monitorów DINAMAP (GE Healthcare Technologies, Tampa, Fla); informacje mogą nie mieć zastosowania do innych oscylometrycznych monitorów NIBP.

W monitorach DINAMAP pomiar NIBP jest wykonywany przez czuły przetwornik, który mierzy ciśnienie statyczne i oscylacje ciśnienia odbierane i przekazywane przez mankiet (ryc. 2). Po napełnieniu mankietu, monitor zaczyna go opróżniać i mierzy ciśnienie skurczowe, MAP i ciśnienie rozkurczowe. Średnie ciśnienie tętnicze jest zazwyczaj najniższym ciśnieniem w mankiecie o największej średniej amplitudzie oscylacji. Skurczowe i rozkurczowe ciśnienie tętnicze jest określane poprzez identyfikację ciśnień w mankiecie, w których amplitudy oscylacji są określonymi proporcjami maksymalnej amplitudy oscylacji. Po określeniu ciśnienia rozkurczowego, monitor kończy opróżnianie mankietu i umieszcza wartości na wyświetlaczu.

Jedną z zalet metody oscylometrycznej jest jednoczesny pomiar częstości pulsu. Klinicyści mogą porównywać częstość pulsu z monitora NIBP z elektrokardiograficzną (ECG) częstością akcji serca, aby ocenić wiarygodność NIBP. Tętno uzyskane metodą oscylometryczną zostało uznane za prawidłowy wskaźnik częstości akcji serca; jednak porównując tętno NIBP z tętnem uzyskanym z fali EKG należy pamiętać, że liczby te mogą się różnić. Parametr NIBP mierzy rzeczywiste impulsy obwodowe, a nie sygnały elektryczne lub skurcze serca; różnice mogą wystąpić, ponieważ sygnały elektryczne serca czasami nie są w stanie wytworzyć impulsu obwodowego. Różnice mogą również wystąpić, jeśli u niemowlęcia występuje słaba perfuzja obwodowa. Jeśli amplituda tętna u niemowlęcia zmienia się znacząco (np. z powodu pulsus alternans, migotania przedsionków lub stosowania sztucznego respiratora o szybkiej rotacji), odczyty ciśnienia tętniczego i tętna mogą być nieregularne. W tych przypadkach użyj alternatywnej metody pomiarowej dla potwierdzenia.