PMC

DISCUSSION

Występowanie rearanżacji genów łańcucha TCR γ i β oraz dodatnie reakcje dla CD3, CD4, CD5, CD8 i CD45RO wskazują, że guz ten jest chłoniakiem T-komórkowym. Pozytywny wynik dla CD20 w tym guzie reprezentuje aberracyjny immunofenotyp, ale nie jest to chłoniak z komórek B, na co wskazuje negatywna rearanżacja genu łańcucha ciężkiego immunoglobuliny i brak innych markerów komórek B, takich jak CD79a i PAX5. Negatywne reakcje dla TdT i CD10 wykluczają prekursorowego chłoniaka z komórek T. Chociaż niektóre komórki guza wykazywały ekspresję CD30, morfologia guza i negatywne reakcje dla ALK1, TIA-1 i granzymu nie przemawiają za chłoniakiem anaplastycznym z dużych komórek. Brak reaktywności CD56, TIA-1 i granzymu wyklucza chłoniaka typu natural killer/komórki T.

Ekspresję CD20 odnotowano zarówno w chłoniakach prekursorowych, jak i obwodowych z komórek T.1 Chociaż nie jest niczym niezwykłym obserwowanie niewierności linii w prekursorowych nowotworach limfoidalnych,4,5 ekspresja CD20 lub innego markera komórek B, CD79a, w obwodowych chłoniakach z komórek T spowodowała pewne zamieszanie w identyfikacji linii chłoniaków. Blakolmer i wsp. odnotowali ekspresję CD79a w czterech przypadkach i CD20 w jednym przypadku chłoniaka z komórek T.6 Autorzy ci stwierdzili, że ekspresja CD79a i CD20 w chłoniakach z komórek T wzajemnie się wyklucza. Jednak ostatnio opisano przypadek obwodowego chłoniaka z komórek T z koekspresją zarówno CD20, jak i CD79a.4

Poważnym problemem w tych badaniach jest zastosowanie małego panelu przeciwciał monoklonalnych do immunofenotypowania. Algino i wsp. wyrazili swoje obawy dotyczące stosowania samych CD5 i CD20 do analizy zaburzeń limfoproliferacyjnych, co może prowadzić do pomylenia chłoniaka z komórek B wykazującego ekspresję CD5 z chłoniakiem z komórek T wykazującym ekspresję CD20.2 Podobnie stosowanie kombinacji CD20-CD43 może prowadzić do błędnej diagnozy chłoniaka z komórek T CD20+ jako chłoniaka z komórek B.1,3

„Włączenie CD19 do panelu cytometrii przepływowej może pomóc w odróżnieniu chłoniaka z komórek B od chłoniaka z komórek T”

Aby uniknąć błędnej diagnozy, duży panel immunohistochemiczny został zasugerowany przez Blakolmera i wsp.6. Uważamy jednak, że cytometria przepływowa jest lepsza od immunohistochemii w identyfikacji chłoniaków T-komórkowych pozytywnych pod względem markerów komórek B, ponieważ cytometria przepływowa może wykazać wyraźne podwójne barwienie markerów komórek B i T. Intensywność barwienia fluorescencyjnego CD20 może również pomóc w rozróżnieniu tych dwóch jednostek: Komórki T CD20+ silnie barwią się na CD5 i słabo na CD20, podczas gdy komórki B CD5+ wykazują silne barwienie na CD20 i słabe na CD5.7 Ponadto CD19 jest często wykazywany w chłoniakach z komórek B za pomocą cytometrii przepływowej, ale nie jest dostępny do immunohistochemii. Włączenie CD19 do panelu cytometrii przepływowej może pomóc w odróżnieniu chłoniaka z komórek B od chłoniaka z komórek T.

Brak CD20 w zmianie skórnej u naszej pacjentki może sugerować, że CD20 nie jest integralną częścią tego nowotworu. Podobnie Blakolmer i wsp. donieśli, że CD79a stał się ujemny w drugiej biopsji dwóch pacjentów z chłoniakiem z komórek T CD79a+.6 Autorzy ci zasugerowali, że niestała reaktywność CD79a może wskazywać na krzyżową reaktywność z nieznanym epitopem(ami). Ponieważ w jednym z badań CD20 był pozytywny na komórkach śródbłonka, makrofagach i komórkach nabłonka, reakcja CD20 może być również niespecyficznym wiązaniem komórek T.8 Pomimo obecności niewielkiej populacji komórek T CD20+ u zdrowych dawców,3,7 niestabilność CD20 w nowotworach z komórek T nie przemawia za złośliwą transformacją tej populacji w chłoniaka.

Takami i wsp. zasugerowali, że CD20 może być markerem aktywacji komórek T, ponieważ komórki T CD20+ u ich pacjenta wyrażały kilka antygenów aktywacji, a komórki T węzła chłonnego małpy słabo wyrażały CD20 po aktywacji in vitro.5 Dlatego ekspresja CD20 w chłoniaku z komórek T może być wynikiem aktywacji komórek T. Ta hipoteza może wyjaśniać, dlaczego barwienie dla CD20 jest nieobecne w zmianie skórnej u naszego pacjenta. Echeverri i wsp. uważali, że stabilność antygenu jest związana z jego biologią i funkcją.10 W tym kontekście, markery komórek B w chłoniaku z komórek T prawdopodobnie nie odgrywają ważnej roli w zachowaniu guza.

Alternatywnie, ekspresja CD20 w jednej tkance, ale nie w innej, może reprezentować ewolucję klonalną, niespecyficzne barwienie lub utratę CD20 obwodowo. W każdym razie, chłoniak z komórek T CD20+ może nie być prawdziwą jednostką. Prawidłowa odpowiedź czeka jednak na dalsze badania kliniczne.