Podejście podstawowe polega na znakowaniu leku kandydującego za pomocą izotopu radiowego węgla-14, a następnie podawaniu związku ochotnikom na poziomach zwykle około 100 razy niższych niż proponowana dawka terapeutyczna (od około 1 do 100 mikrogramów, ale nie więcej).
Jako że stosuje się tylko mikrodawki leku, metody analityczne są ograniczone. Potrzebna jest wyjątkowa czułość. Akceleratorowa spektrometria mas jest najbardziej rozpowszechnioną metodą analizy mikrodawek. AMS została opracowana w późnych latach 70-tych XX wieku na podstawie dwóch odrębnych wątków badawczych, które miały wspólny cel: udoskonalenie datowania radiowęglowego, które pozwoliłoby na efektywne wykorzystanie materiału datowalnego oraz rozszerzyłoby rutynę i maksymalny zasięg datowania radiowęglowego. AMS jest rutynowo stosowany w geochronologii i archeologii, ale zastosowania biologiczne zaczęły się pojawiać w 1990 roku, głównie dzięki pracy naukowców z Lawrence Livermore National Laboratory. Usługi AMS są obecnie bardziej dostępne dla biochemicznej kwantyfikacji od kilku prywatnych firm, a niekomercyjny dostęp do AMS jest dostępny w National Institutes of Health (NIH) Research Resource w Lawrence Livermore National Laboratory, lub poprzez rozwój mniejszych spektrometrów w przystępnej cenie. AMS nie mierzy radioaktywności węgla-14 w próbkach mikrodawek. AMS, podobnie jak inne metody spektrometrii masowej, mierzy gatunki jonowe na podstawie stosunku masy do ładunku.
Mikrodawkowanie psychodeliczneEdit
Mikrodawkowanie psychodeliczne to praktyka stosowania podprogowych dawek (mikrodawek) serotoninergicznych leków psychodelicznych w celu poprawy kreatywności, zwiększenia poziomu energii fizycznej, równowagi emocjonalnej, zwiększenia wydajności w zadaniach rozwiązywania problemów i leczenia lęku, depresji i uzależnienia, chociaż istnieje bardzo niewiele dowodów potwierdzających te rzekome efekty w 2019 r.
.