Life At Jefferson’s Monticello, As His Slaves Saw It

Samo istnienie Thomasa Jeffersona zostało ukształtowane i umożliwione przez niewolnictwo. Niewolnicy umieścili nowonarodzonego Thomasa w jego kołysce, a niewolnicy pocieszali byłego prezydenta na łożu śmierci.

Ludzie często zastanawiają się na głos, jak człowiek, który poświęcił swoje życie wolności z jednej strony, mógł trzymać niewolników blisko siebie z drugiej, mówi Rex Ellis, zastępca dyrektora w Muzeum Historii i Kultury Afroamerykanów. Muzeum, które patrzy na historię Ameryki z perspektywy czarnych, stworzyło nową wystawę, mieszczącą się w Muzeum Historii Amerykańskiej, zatytułowaną „Slavery at Jefferson’s Monticello: Paradox of Liberty.”

„Przez całe życie był właścicielem 607 zniewolonych mężczyzn, kobiet i dzieci”, mówi Ellis. „Ten paradoks jest tym, o czym mamy nadzieję dyskutować, rozmawiać i pomóc zwiedzającym zrozumieć.”

Tuż za wejściem do wystawy, duży posąg Jeffersona z brązu stoi przed tłem z setek nazwisk. Nazwiska te, jak mówi Ellis, należą do prawie każdego niewolnika, który pracował i mieszkał w Monticello.

Podczas gdy w tle odtwarzany jest krótki film o życiu czarnych w Monticello, Ellis przechodzi obok wielu artefaktów wykonanych na miejscu przez sześć zniewolonych rodzin. Narzędzia rolnicze, drewniane beczki, meble i inne sprzęty zostały wykonane przez Gillettów, Hernów, Fossettów, Grangerów, Hubbardów i Hemingsów. Rodzina Hemingsów jest być może najbardziej znana spośród czarnych Monticellanów, ponieważ większość historyków uważa, że istnieje duże prawdopodobieństwo, iż Jefferson był ojcem przynajmniej jednego z dzieci Sally Hemings.

Jest to punkt, który wciąż wywołuje gorącą niezgodę ze strony głośnej mniejszości, zwłaszcza Thomas Jefferson Heritage Society, która była aktywna w obalaniu poglądu większości. Rzeczywiście, temat jest tak drażliwy, że ta wystawa mogłaby nie być możliwa nawet 20 lat temu.

„Biorąc pod uwagę, że są tacy, którzy mają problemy z tą wystawą w 2012 roku, powiedziałbym, że 15 lat temu byłoby dość trudno zrobić coś takiego”, mówi Ellis.

W ostatnich dwóch dekadach, dodaje, zainteresowanie zniewolonych społeczności wzrosła skokowo – badacze są ciekawi, a więc są potomkowie niewolników.

New Yorker Charles Shorter przyszedł do muzeum szuka jego przodków, którzy są potomkami klanu Hemings.

„To jest naprawdę wielki,” mówi. „Rodzina mówiła o Shorterach to i tamto, a ja chodzę i mówię: 'Boże, nic nie mogę znaleźć!’. I wtedy widzę Elizabeth Hemings, i widzę jej potomków i tych, którzy walczyli w wojnie secesyjnej. I jest tam zdjęcie mojego pra-pra-wujka i mojego pra-pradziadka.”

Shorter mówi, że posiada kilka dokumentów rodzinnych przekazanych od pierwszego Charlesa Shortera, dla którego jest nazwany, które wspominają o połączeniu Shorter-Hemings.

„Rodzina dała mi to wszystko”, mówi. „Nie wierzyliśmy, choć, że Shorterowie pochodzili z Hemings . To było, wiesz, apokryficzne. 'Czy to nie jest miłe? To wspaniała historia.’ A potem okazuje się, że to prawda.”

„Jestem wniebowzięty”, dodaje Shorter, „ponieważ to potwierdza wszystko, co mi powiedziano, a teraz zostało to udokumentowane.”

Peter Onuf, Thomas Jefferson Foundation Professor of History na University of Virginia, mówi, że nacisk wystawy na relacje Jeffersona z jego niewolnikami jest ważnym dodatkiem.

„Nie jestem krytykiem Jeffersona – oczywiście, zarabiam na życie robiąc studia nad Jeffersonem – ale myślę, że zrównoważone spojrzenie na Jeffersona jest już dawno spóźnione”, mówi Onuf. „I myślę, że jesteśmy gotowi, aby odejść od obsesji na punkcie jego życia seksualnego, aby przezwyciężyć szok i przerażenie, że był właścicielem niewolników, i spróbować nadać mu sens w jego własnym czasie i miejscu.”

Co dokładnie próbuje zrobić Rex Ellis.

„Patrzymy na Jeffersona, ale, co dla mnie ważniejsze, w jakiś sposób uznajemy 600 mężczyzn, kobiet i dzieci, którzy również byli częścią życia Jeffersona”, mówi Ellis.

Mężczyźni, kobiety i dzieci, którzy w rzeczywistości umożliwili Jeffersonowi życie – co z kolei dało im udział w kształtowaniu wczesnej historii Ameryki.