Khmer Empire
(kəmĕr`), starożytne królestwo w Azji Południowo-Wschodniej. W VI w. Kambodżanie, czyli Khmerowie, założyli imperium odpowiadające z grubsza współczesnej KambodżyKambodża
, Khmer Kampuchea, oficjalnie Królestwo Kambodży, monarchia konstytucyjna (2015 est. pop. 15,518,000), 69,898 sq mi (181,035 sq km), SE Asia. Kambodża graniczy z Tajlandią na zachodzie i północy, z Laosem na północy, z Wietnamem na wschodzie i z Zatoką
….. Kliknij link, aby uzyskać więcej informacji. i LaosLaos
, oficjalnie Laotańska Republika Ludowo-Demokratyczna, republika (2015 est. pop. 6,664,000), 91,428 sq mi (236,800 sq km), SE Asia. Kraj bez dostępu do morza, Laos graniczy z Chinami na północy, z Wietnamem na wschodzie, z Kambodżą na południu oraz z Tajlandią i Myanmar na zachodzie.
….. Kliknij na link, aby uzyskać więcej informacji. . Podzielone w VIII w., zostało ponownie zjednoczone pod rządami Jayavarmana II na początku IX w.; stolica została założona na obszarze AngkorAngkor
, miejsce kilku stolic Imperium Khmerów, na północ od Tônlé Sap, NW Kambodża, przez około pięć i pół wieku (od IX do XV), serce imperium.
….. Kliknij na link, aby uzyskać więcej informacji. przez króla Yasovarman I (r. 889-900). Okres Angkor (889-1434), złoty wiek cywilizacji Khmerów, był świadkiem największego rozkwitu imperium, które władało dolinami dolnego Menamu (w dzisiejszej Tajlandii) i dolnego Mekongu (dzisiejsza Kambodża i Wietnam), a także Laosu.
Cywilizacja Khmerów została w dużej mierze ukształtowana przez indyjskie wpływy kulturowe. Buddyzm kwitł obok siebie z kultem Sziwy i innych hinduskich bogów, podczas gdy obie religie łączyły się z kultem deifikowanego króla. W okresie Angkor wielu indyjskich uczonych, artystów i nauczycieli religijnych zostało przyciągniętych na dwór Khmerów, a literatura sanskrycka rozkwitła dzięki królewskiemu patronatowi.
Wielkim osiągnięciem Khmerów była architektura i rzeźba. Najwcześniejsze znane zabytki khmerskie, izolowane wieże z cegły, pochodzą prawdopodobnie z VII wieku. Następnie pojawiły się małe świątynie ustawione na schodkowych piramidach. Rozwój krytych galerii doprowadził stopniowo do wielkiego opracowania planu. Cegła została w dużej mierze porzucona na rzecz kamienia. Architektura Khmerów osiągnęła swój szczyt wraz z budową Angkor Wat przez Suryavarman II (r. 1113-50) i Angkor Thom przez Jayavarman VII (r. 1181-c.1218). Rzeźba, która również prosperowała w Angkor, wykazała stały rozwój od względnego naturalizmu do bardziej skonwencjonalizowanej techniki. Płaskorzeźby, brak w najwcześniejszych zabytków, przyszedł do przyćmić w znaczenie posągów w rundzie; w późniejszych etapach sztuki Khmer prawie nie było ściany pozostawiono goły płaskorzeźby, które przekazywane w bogactwo ich szczegółów i żywotność żywy obraz Khmer life.
The Khmers walczyli powtarzające się wojny z Annamese (patrz AnnamAnnam
, historyczny region (c.58,000 sq mi/150,200 km2) i byłego państwa, w środkowym Wietnamie, SE Asia. Jego stolicą było Hue. Region rozciągał się prawie 800 mi (1,290 km) wzdłuż Morza Południowochińskiego między Tonkin na północy i Cochin China na południu.
….. Kliknij na link, aby uzyskać więcej informacji. ) i Chamów; na początku XII w. najechali ChampaChampa
, królestwo Chamów, które kwitło w Wietnamie od II w. n.e. do XVII w. A.D. do 17th cent. W swojej największej rozciągłości zajmowało Annam aż do północnej części środkowego Wietnamu. Jego kultura była silnie dotknięta przez wpływy hinduskie.
….. Kliknij na link, aby uzyskać więcej informacji. Ale w 1177 roku Angkor został splądrowany przez Chamów. Po założeniu Ayuthia (ok. 1350), Kambodża była poddawana wielokrotnym najazdom z Tajlandii, a potęga Khmerów podupadła. W 1434, po zdobyciu Angkor przez Tajów, stolica została przeniesiona do Phnom PenhPhnom Penh
lub Phnum Penh
, miasto (1994 est. pop. 527,000), stolica Kambodży, SW Kambodża, u zbiegu rzek Mekong i Tônlé Sap. Phnom Penh zostało założone w XIV w. i stało się stolicą Khmerów po opuszczeniu (1434) Angkor.
….. Kliknij na link po więcej informacji; to wydarzenie oznacza koniec blasku cywilizacji Khmerów.
Bibliografia
Zobacz L. P. Briggs, The Ancient Khmer Empire (1951); J. Audric, Angkor and the Khmer Empire (1972); J. R. Coburn, Khmers, Tigers, and Talismans (1978).
.