Jakie są niektóre błędne poglądy na temat teologii reformowanej? Dr Scott Redd przygląda się nieporozumieniom związanym z teologią reformowaną, koncentrującym się wokół tego, czego uczy ona o Bogu, ludzkości i interpretacji Biblii.
Teologia reformowana to zwykły zimny racjonalizm
Jeden z podstawowych błędnych poglądów na temat tradycji reformowanej – myślę, że wszystkie one wyrastają z tej idei, że jest to rodzaj hiperintelektualnej, zimnej racjonalistycznej tradycji, która została nam przekazana w formie teologii systematycznych, które starają się stworzyć konstelacje propozycji, doktryn i tego rodzaju rzeczy. I chociaż powiedziałbym, że systematyczna tradycja reformowanego odłamu kościoła jest jakby naszym domem sterowym – to jest to, co robimy naprawdę dobrze – to nie możemy przegapić tego jasnego serca, które stoi za tym przedsięwzięciem.
Wystarczy, że otworzymy modlitwy purytanów i zobaczymy, że to nie była jedynie poznawcza rzecz, która się działo, ale ten system wierzeń, któremu dawali wyraz, naprawdę angażował całe ludzkie życie. Nie jest to więc historycznie zimny racjonalizm, a jednak, niestety, przez nadużycie tradycji reformowanej, myślę, że czasami tak właśnie jest przedstawiany.
Boża suwerenność eliminuje ludzką odpowiedzialność
Każda pobieżna lektura Pisma Świętego pokazuje, że Bóg realizuje swój wieczny dekret poprzez przekonania i zachowania prawdziwych istot ludzkich żyjących w ludzkiej historii.Inny błędny pogląd jest z tym poniekąd powiązany. Jest to pomysł, że ponieważ Bóg jest suwerenny, co jest tak bardzo podkreślane w tradycji reformowanej – wieczna i całkowita suwerenność Boga – to w jakiś sposób zdejmuje to odpowiedzialność z rąk pojedynczego wierzącego. A przecież żaden z wielkich myślicieli w tradycji reformowanej nie potwierdziłby takiego stanowiska. To właśnie Spurgeon nazwał hiper-kalwinizmem – pomysł, że tak naprawdę nie jesteśmy częścią Bożych suwerennych celów dla tego świata. Ale tak naprawdę każda pobieżna lektura Pisma Świętego pokazuje, że Bóg realizuje swój wieczny dekret – do którego, nawiasem mówiąc, nie mamy dostępu – ale realizuje go poprzez wierzenia i zachowania prawdziwych istot ludzkich żyjących w ludzkiej historii.
Teologia reformowana nie jest zainteresowana tym, co tajemnicze
Na koniec chciałbym powiedzieć, że wokół teologii reformowanej istnieje pewien rodzaj koncepcji, według której nie jest ona zainteresowana tajemniczymi aspektami nie tylko ewangelii, ale tajemniczymi aspektami Słowa Bożego w ogóle. A ja bym twierdził, że chociaż teologia reformowana jest przede wszystkim zainteresowana odpowiedziami na pytania, które są wyraźnie zawarte w Piśmie Świętym, i że wierzymy, iż Biblia jest naprawdę jasna w sprawach wiary i dostarcza nam wszystkich boskich instrukcji, których potrzebujemy w tym życiu, to jednak uznajemy również, że ze względu na objawieniowy charakter Boga, który objawia się w Piśmie Świętym, możemy mówić o Panu prawdziwe rzeczy, a mimo to jesteśmy również ograniczeni. Nie tylko z powodu grzechu – grzech ogranicza naszą wiedzę i naszą zdolność rozumienia Boga – ale dlatego, że jesteśmy ostatecznie stworzeni. Nie jesteśmy Stwórcą. Będą pytania, na które nigdy nie będziemy mieli odpowiedzi z powodu naszej własnej skończoności. Nasz upadek nas ogranicza, ale również nasza skończoność. I w rezultacie będą wielkie i chwalebne tajemnice.
Bóg się objawia, możemy Go poznać, a jednak nigdy nie poznamy Go w sposób wyczerpujący.Mogę mówić o doktrynie aseizmu, na przykład, o prostocie Boga, o tym, że jest On niezmienny. A jednak w tym samym czasie muszę uznać, że istnieje wielka przestrzeń tajemnicy, która ogranicza mnie od zrozumienia jej w pełni z powodu tego, co doktryna asekuracji z natury oznacza i czym z natury jest. A zatem tradycja reformowana nie odrzuca tajemnicy, ale uznaje, że Bóg się objawia, możemy Go poznać, a jednak nigdy nie poznamy Go w sposób wyczerpujący.
.