Italian Tourism Official Website

Obszar archeologiczny Agrigento, na Sycylii, został wpisany w 1997 roku na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Imponujące doryckie świątynie stanowią jedno z najważniejszych świadectw greckiej kultury i sztuki, a także mówią nam o tysiącletniej historii, która rozpoczęła się w VI wieku p.n.e. wraz z założeniem starożytnej kolonii Akragas.

Miasto osiągnęło swoją największą świetność w V w. p.n.e.: z tej epoki pochodzi budowa najważniejszych świątyń, usytuowanych wzdłuż murów miejskich. W swojej ekspansji w kierunku tyrreńskiego wybrzeża Sycylii, Akragas starł się z Katarczykami, pokonując ich w bitwie pod Himerą w 480 roku p.n.e. Około siedemdziesiąt lat później Kartagina zemściła się, niszcząc rywalizujące miasto. Dwa wieki później miasto zostało zdobyte przez Rzymian, którzy przemianowali je na Agrigentum i nadali mu nową erę świetności.

Przyjrzyjrzyjmy się głównym budynkom Parku Archeologicznego Doliny Świątyń, rozległego obszaru o powierzchni około 1300 hektarów, który chroni niezwykłe dziedzictwo zarówno jego zabytków, jak i krajobrazów.

Świątynia Dioscuri, symbol miasta Agrigento, dziś zachowuje tylko cztery kolumny, które podtrzymują jeden narożnik trabacji. W rzeczywistości jest to XIX-wieczna rekonstrukcja, wykonana z fragmentów pochodzących z różnych epok, odkrytych w okolicy.

Ich imponujące fundamenty i monumentalny ołtarz Świątyni Zeusa Olimpijskiego są świadectwem największej doryckiej świątyni całego Zachodu. Wzniesiona dla uczczenia zwycięstwa w bitwie pod Himerą, miała 30 metrów wysokości. Leżąc obok ruin można zobaczyć telamon, jeden z 38 gigantycznych posągów (prawie 8 metrów wysokości), które pierwotnie umieszczono między kolumnami świątyni. Najprawdopodobniej przedstawiały one kartagińskich jeńców pojmanych po triumfie Akragasa. To, co można zobaczyć w Dolinie Świątyń, jest jednak kopią: oryginał przechowywany jest w Regionalnym Muzeum Archeologicznym „Pietro Griffo” w Agrigento. Nie można przegapić niezwykłej kolekcji artefaktów, wśród których znajduje się posąg efeba, arcydzieło rzeźby greckiej.

Świątynia Heraklesa, zbudowana pod koniec VI w. p.n.e., jest najbardziej starożytną w Akragas. Z 38 oryginalnych kolumn zachowało się tylko dziewięć, zrekonstruowanych przez złożenie, element po elemencie, oryginalnych części odkrytych w okolicy.

Świątynia Konkordii zachowała w nienaruszonym stanie cały swój starożytny urok: wraz z Partenonem jest uważana za najlepiej zachowaną dorycką świątynię na świecie. W oczach współczesnego zwiedzającego kolumny, fronton, tympanon są w pięknym kolorze okry. W rzeczywistości świątynia była pierwotnie biała, z wyjątkiem nadrzędnej części, pomalowanej na niebiesko i czerwono.

Inne świątynie w dolinie zostały pozostawione w ruinie, zniszczone przez czas i splądrowane w celu ponownego wykorzystania materiałów, z których zostały zbudowane. Świątynia Concordii ocalała, ponieważ w VI w. n.e. została przekształcona w kościół chrześcijański.

Świątynia Hery Lacinii lub Junony Lacinii, bardzo podobna do Świątyni Concordii, ma 30 kolumn, z których niektóre ze stolicą na szczycie. Została podpalona przez kataginian w 406 r. p.n.e.: ślady pożaru są nadal widoczne na ścianach budowli.

Obszar agory z epoki greckiej i rzymskiej jest bardzo piękny, zorganizowany na kilku tarasach i stanowi centrum życia publicznego, gdzie wyróżniają się Bouleuterion („Dom Rady”) i Oratorium Phalaris. Dolina Świątyń posiada również bogaty obszar greckich, rzymskich i paleochrześcijańskich nekropolii tuż za starożytnym miastem, jak również grobowiec Therona, monumentalny grobowiec błędnie przypisywany staremu tyranowi Akragas. Wreszcie na uwagę zasługują z pewnością genialne akwedukty, zachowane mozaiki posadzek hellenistycznych i rzymskich dzielnic mieszkalnych oraz paleochrześcijańskie bazyliki z późniejszej epoki, wśród nich „Villa Athena” w niewielkiej odległości od świątyni Concordia.

.