Hypertropia (zez pionowy)

Co to jest Hypertropia?

Ogólnie, zez (lub tropia) jest definiowany przez częstotliwość (przerywany lub stały), lateralność (prawy, lewy, lub naprzemienny), i kierunek (poziomy lub pionowy).

Zez poziomy jest określany jako esotropia (obrót oka do wewnątrz) lub egzotropia (obrót oka na zewnątrz). Zez pionowy jest określany jako hipotropia (obrót oka w dół) lub hipertropia (obrót oka w górę).

Więc, Hipertropia jest formą zeza pionowego, gdzie jedno oko jest odchylone w górę w porównaniu do drugiego oka.

Przyczyny Hipertropii

Najczęstszą przyczyną hipertropii jest porażenie (osłabienie) jednego z nerwów czaszkowych, trzeciego lub czwartego nerwu. Hipertropia może również współistnieć z zezem niemowlęcym, esotropia lub exotropia. Inne przyczyny hipertropii obejmują problemy, które mogą być wrodzone (obecne przy urodzeniu) lub rozwijać się później:

• 3rd lub 4th porażenie nerwów czaszkowych
• Zespół Browna: Problem z napiętym ścięgnem mięśnia oka
• Zespół Duane’a: Problem z niewłaściwym unerwieniem mięśni oka

Objawy i symptomy hipertropii

Hypertropia może być przerywana (zdarzająca się od czasu do czasu) lub stała, a objawy mogą być ledwo zauważalne. Najczęstsze objawy to:

• Jedno lub oba oczy wędrują do góry
• Przechylenie głowy w celu skompensowania nieprawidłowego ustawienia oczu

Ci z Hipertropią mogą również doświadczać następujących, czy są tego świadomi, czy nie.

Tłumienie

Tłumienie nie jest postrzegane przez pacjenta, ale raczej przez obserwatora. Tłumienie ma miejsce, gdy system wzrokowy tłumi obraz pochodzący z odchylonego oka. Wielkość tłumienia, która może się różnić od małych skotomów tłumienia w fuzji obuocznej do dużych obszarów tłumienia po stronie dotkniętej i amblyopii, zależy od różnych czynników, takich jak rozmiar zeza i wiek wystąpienia.

Diplopia

Diplopia jest terminem medycznym oznaczającym podwójne widzenie. W przypadku hipertropii, diplopia jest pionowa.

Konfuzja

Dyplopia wzrokowa występuje, gdy dwa obrazy są postrzegane w tym samym miejscu, z powodu błędnego ustawienia punktów korespondencji siatkówki na fovea. Objaw ten jest rzadki, w porównaniu do diplopii.

Testy używane do oceny hipertropii

Test Hirschberga

Źródło światła znajdujące się przed oczami optometrysty jest kierowane na oczy pacjenta, podczas gdy pacjent jest proszony o bezpośrednią fiksację źródła światła. Obserwuje się odruch świetlny rogówki. Test Hirschberga uważa się za prawidłowy, gdy odruch świetlny rogówki jest lekko przyzębiony nosowo (około 5º, ze względu na kąt kappa). W przypadku hipertropii, odruch świetlny oka odchylonego znajduje się poniżej odruchu świetlnego oka nieruchomego. Wielkość odchylenia może być oszacowana brutto poprzez pomnożenie mm odchylenia przez 15PD.42,43

Test Krimsky’ego

Test ten wykorzystuje pryzmaty jako uzupełnienie testu Hirschberga. Pryzmaty umieszcza się przed okiem odchylonym, w przypadku hipertropii bazą do dołu, i stopniowo zwiększa, aż do uzyskania neutralnego testu Hirschberga. Jest on szczególnie pomocny u pacjentów, którzy nie współpracują dobrze w pierwszym teście, zwłaszcza z niskim widzeniem.

Test przykrycia/odkrycia

Test przykrycia/odkrycia pozwala na zdiagnozowanie tropizmu, jeśli jest wykonany prawidłowo. W tym celu optometrysta musi na krótko zakryć oko, które jest unieruchomione i zobaczyć, czy występuje ruch refiksacyjny oka drugiego. W przypadku hipertropii oko nie fiksujące porusza się w dół, gdy podejmuje fiksację. Jeśli nie obserwuje się refiksacji, drugie oko może być tym utrwalającym, w którym to przypadku jest ono zakrywane i test jest wykonywany ponownie. Bardzo ważne jest, aby zakrycie było bardzo krótkie, ponieważ dłuższe zakrycie spowoduje przerwanie fuzji obuocznej i wywoła ewentualną forię, która może być błędnie zinterpretowana jako -tropia. Czysta -phoria nie będzie miała pozytywnego testu zakrywania/odkrywania, podczas gdy -tropia jest również związana z pozytywnym testem naprzemiennego zakrywania.

Simultaneous Prism Cover Test

Test, który może być użyty do oszacowania kąta odchylenia przypisywanego -tropii. Ilość PD, która musi być dodana, aby cofnąć ruchy refiksacyjne w odchylonym oku, odpowiada kątowi odchylenia. Nie należy tego mylić z testem naprzemiennego zasłaniania pryzmatu dla korekcji komponentu -tropii, w którym to przypadku fuzja obuoczna jest przerwana. W przypadku zeza niejednoczesnego spowodowanego niedowładem mięśni lub zespołami restrykcyjnymi, jeden pryzmat umieszcza się nad okiem o ograniczonej dewiacji w celu pomiaru dewiacji pierwotnej, a drugi pryzmat umieszcza się przed okiem sprawnym w celu pomiaru dewiacji wtórnej. Odchylenie jest zawsze większe, gdy oko z ograniczonymi kanalikami jest unieruchomione (tj. pryzmat znajduje się nad okiem normalnym)

Test Worth 4 Dot

Pozwala na diagnozę diplopii i supresji. Przed każdym okiem umieszcza się inny filtr światła, filtr światła zielonego i czerwonego. Pacjent jest proszony o spojrzenie na 4 różne kropki: 2 zielone kropki po obu stronach; jedną czerwoną kropkę na górze; jedną białą kropkę na dole, tworzące krzyż. Zielone kropki mogą być widziane tylko przez oko z filtrem światła zielonego, czerwona kropka może być widziana tylko przez oko z filtrem czerwonym, natomiast biała kropka może być widziana przez oboje oczu. Jeśli pacjent widzi 5 świateł zamiast 4, mamy do czynienia z diplopią. Jeśli światła widziane przez jedno oko są poniżej oczekiwanego położenia, oznacza to, że oko to jest hipertropowe (obraz jest rzutowany na górne kwadranty siatkówki, które odbierają niższe pola widzenia). Jeśli pacjent widzi mniej niż 4 światła, obecna jest supresja.

Test czerwonego filtra

Taka sama zasada jak w teście kropki Wortha, ale tylko z jednym źródłem światła i jednym filtrem światła (czerwonym) przed badanym okiem. Pacjent widzący różowe światło jest normalnym wynikiem testu. Jeśli pacjent widzi dwa światła, mamy do czynienia z diplopią. Jeśli pacjent widzi tylko białe światło, występuje tłumienie oka z czerwonym filtrem.

Test pręta Maddoxa

Jeden pręt Maddoxa jest umieszczany przed każdym okiem, podczas gdy pacjent jest proszony o patrzenie na źródło światła. W ten sposób, każde oko będzie widziało tylko jedną liniową smugę światła. W celu zbadania pionowej tropii, pręciki Maddoxa muszą być umieszczone tak, aby tworzyły smugi pod kątem 180º stopni. Jeśli jedna smuga jest postrzegana poniżej drugiej, mamy do czynienia z hipertropią/phorią. Ponieważ test pręcikowy Maddoxa jest wysoce dysocjacyjny, nie pozwala na diagnozę różnicową pomiędzy -phorią i -tropią.

Test soczewek prążkowanych Bagoliniego

Test ten jest bardzo podobny do testu pręcikowego Maddoxa, z wyjątkiem tego, że soczewki prążkowane Bagoliniego pozwalają na lepsze widzenie peryferyjnego pola widzenia, dając więcej wskazówek obuocznych. W ten sposób obecna jest mniejsza dysocjacja i możliwe jest lepsze rozróżnienie między małą skotomią supresyjną z obwodową fuzją a dużą skotomią supresyjną.

Leczenie hipertropii

Leczenie hipertropii ma na celu zapewnienie prawidłowego widzenia w obu oczach i wyrównanie oczu. Wspólne opcje leczenia obejmują:

• Okulary, aby skorygować problemy z widzeniem, takie jak krótkowzroczność, dalekowzroczność, lub astygmatyzm, które mogą przyczyniać się do hipertropii. Może to obejmować stosowanie soczewek pryzmatycznych.
• Terapia wzroku, ponownie często w połączeniu z okularami lub soczewkami pryzmatycznymi.
• Płatki na silne oko w celu poprawy widzenia w słabym oku.
• Chirurgia na mięśniach oka w celu ponownego ustawienia oczu.