By Capt. John King
Steelhead and Steelhead fishing has become one of the most sought after game fish and fishing pastimes in Michigan, rivaled by only the Chinook or King Salmon in popularity with Michigan anglers. Wędkarstwo Steelhead jest sportem wartym wiele milionów dolarów tutaj w stanie Wolverine. Jest on powszechnie poszukiwany, a Steelhead jest dla słodkiej wody tym, czym Tarpon jest dla słonej wody, wspaniałą rybą łowną o nadzwyczajnych zdolnościach do skoków w pokazach powietrznych!
Little Manistee River Mouth Luty 2001
Steelhead, alias „Salmo gairdnerii” może być złowiony wieloma metodami, włączając w to tarło, muchy, błystki, wigglery, wahadłówki i szeroki wachlarz sztucznych przynęt. Od lat powtarzam moim wędkarskim gościom, że „to ryba, która rodzi się ze złym nastawieniem i uderzy dla zwykłej podłości przy prawidłowej prezentacji oferty”. Wbrew powszechnemu przekonaniu, nie uważam, że są to ryby trudne do złowienia, chociaż w niektórych przypadkach trudno je zlokalizować!
Poniższe zdjęcia są miniaturami, kliknij lewym przyciskiem myszy aby powiększyć do pełnego rozmiaru.
listopad 2000 15 stycznia 2001 16 stycznia 2001 Steelhead w lipcu
Powstanie łowiska Steelhead w Michigan rozpoczęło się pod koniec XIX wieku (lata 90-te XIX wieku). Pstrąg tęczowy został tu sprowadzony w celu zastąpienia słabnącego łowiska lipienia. Wylesianie i wiele innych niezrozumiałych przyczyn przyczyniło się do upadku „Thallmus Tricolor” lub Michigan Grayling. Steelhead nie jest rybą rodzimą dla Michigan, ale najpierw zrozummy trochę o lipieniu, obecnie wymarłym w stanie Michigan, pomimo ostatnich wysiłków mających na celu przywrócenie go w U.P.
The Grayling
To była piękna ryba z dużą wyraźną płetwą grzbietową, która położyłaby się lub w pozycji złożonej w spoczynku i stanęła jak flaga, gdy ryba stała się aktywna, i była znana jako „Thallmus signifier” i teraz jest nazwą Artic Grayling. Płetwy brzuszne były mocno wytrawione i ryby miały lekki zapach, ale to nie było rybne, miał słaby zapach dzikiego tymianku.
Nawyki Graylings mogą być silnie związane z cechami pstrąga tęczowego, żyjącego w szybszych prądach i szybkich, płytkich riffles. Ich średnia waga wynosiła mniej niż funt i wahała się od 8 do 14 cali. Najbardziej znane rzeki posiadające wybitne liczby lipieni to Au Sable (stąd nazwa miasta Grayling), Manistee, Muskegon Pine i Boardman i był uważany za pstrąga dolnego półwyspu, ponieważ niewiele z nich istniało w U.P. Podczas gdy Grayling odszedł na drogę ptaka Dodo, istnieją mocne dowody, aby wierzyć, ich spadek i wyginięcie spowodowało M.F.C. (co oznacza Michigan Fish Commission ustanowiony w 1873 roku jest obecnie znany jako D.N.R.), aby znaleźć zamiennik dla Grayling. Ich wybór? …… Pstrąg tęczowy.
Steelhead czy Rainbow?
Autorytet twierdzi, że Daniel C. Fitzhugh Jr. z Bay City chcąc sprawdzić jak zachodni pstrąg tęczowy poradzi sobie w jego ulubionym strumieniu przywiózł pierwszą ikrę Rainbow do Michigan w 1876 roku i zasadził ją w rzece Au Sable. Dwa lata później, w roku 1878, zakupiono 125 rocznych pstrągów do wylęgarni w San Francisco, znanych jako pstrągi Shasta, ale wędkarze z Michigan znali je jako „pstrągi kalifornijskie” i tak też zostały wymienione we wczesnych ustawach ochronnych Michigan. Pierwsze jaja Rainbow pochodziły właśnie od tych ryb. Pierwsze oficjalne pstrągi Rainbow lub California Trout zostały wysłane do wylęgarni Michigan przez U.S.F.C. (United States Fish Commission) w dniu 4/14/1880, 1800 sztuk narybku wypuszczono w hrabstwach Van Buren i Charlevoix. W tym czasie uważano, że te wczesne gatunki Pstrąga były rybami słodkowodnymi bez instynktu wędrownego związanego ze współczesnym Steelhead.
Teraz, to jest miejsce, gdzie istnieje szara strefa pomiędzy odmianami Pstrąga wysyłanymi do Michigan. Genealogia dzisiejszego Steelheada to mieszanina wielu różnych gatunków, a wszystko to zawinięte w to, co znamy jako Michigan Steelhead. Zauważyliście, że nie wspominam o letnim spływie, wprowadzonym we wczesnych latach 80-tych. Letnie gatunki takie jak Skaminia, Rogue i Umqua tylko zaostrzyłyby problem, który jest już wystarczająco trudny do wyjaśnienia.
Ponieważ, w czasie początkowych nasadzeń, Stan otrzymał wiele różnych rodzajów pstrągów, w tym Szwajcarskie Pstrągi ze Szwajcarii, Dolly Varden, Czarne Pstrągi, Pstrągi Cętkowane, Pstrągi Brązowe z Niemiec, a nawet Pstrągi z Loch Leven ze Szkocji. Lista jest nieskończona, więc wróćmy do kwestii Rainbow czy Steelhead. Państwo uzyskało egzotyczne zasoby pstrąga głównie poprzez handel jego ogromnymi zasobami, bardzo poszukiwanych jaj pstrąga potokowego.
Do roku 1896 Państwo zdało sobie sprawę z wędrownego charakteru tych importowanych zasobów i nawet niektóre bardzo duże tęczaki zostały złowione w Wielkich Jeziorach. Uważano nawet, że kiedy olbrzymie tęczaki zaczęły pojawiać się w rzece Little Manistee, to dlatego, że Światowe Targi w Chicago zamknięte w 1893 roku opróżniły zbiorniki z rybami do jeziora Michigan.
Te wczesne tęczaki dobrze zaadaptowały się w Michigan i zaczęły się rozprzestrzeniać do 1915 roku, a puryści byli absolutnie przeciwni ich dalszej propagacji. Tęczaki zajęły wiele strumieni z pstrągami Brook Trout, ku przerażeniu wędkarzy z początku lat 1900. Nawet jeśli Brookies składały ikrę jesienią a Rainbows wiosną i nie było żadnej konkurencji dla pierwszorzędnych obszarów tarłowych.
A Steelhead jest zupełnie innym gatunkiem niż standardowy pstrąg tęczowy z powodu jego wędrownej natury. Steelhead jest rybą ściśle anadromiczną, co oznacza, że powraca do rzeki, w której się urodził, a jego przodkowie mogą pochodzić zarówno od łososia jak i pstrąga tęczowego. Dzięki migracji do ogromnych zbiorników wodnych, takich jak Wielkie Jeziora, ryby te mają znacznie bogatszą bazę pokarmową i mogą osiągać rozmiary, jakich nigdy nie osiągną pozostając w tej samej rzece przez cały rok. The point I’m trying to make here is; the State never knew exactly which specie they received back in the late 1800’s.
Steelhead First Introduced in 1905
The first truly documented specie of Steelhead was in 1905 and 1908. W 1910 roku do rzeki Muskegon wprowadzono 15 000 sztuk tego gatunku, a część z nich zasadzono w jeziorze Superior, co mogło przyczynić się do wczesnych kontrowersji pomiędzy Steelhead a Rainbow. Chociaż, do tego czasu istniały już populacje rezydentów w Little Manistee i innych rzekach. Nasze ryby są wynikiem wymuszonej hybrydyzacji lub zanieczyszczenia pomiędzy kilkoma różnymi grupami. Do wczesnych lat 20-tych ustawiono jazy w celu zbierania ikry z ujść kilku różnych rzek, a pozostałości jednego z nich nawet do dziś można zobaczyć przy ujściu rzeki Little Manistee, pozostałość po minionej epoce.
Steelhead zostały nazwane Steelies, Ironheads, 'Bows i wiele innych rzeczy. Mówi się, że z powodu niebieskiego odcienia stali, przypominającego świeże ryby wpływające do strumienia, stały się one znane jako Steelhead. Z jedną rzeczą nikt się nie zgodzi, są to jedne z najbardziej uderzająco atrakcyjnych ryb, na jakie kiedykolwiek spojrzysz.
Istniejące łowiska
W Michigan mamy obecnie trójstronne łowisko Steelhead. Pierwszym z nich jest wybitne łowisko rzeczne „klasy światowej”, które mamy od stycznia do kwietnia. Ryby, aż do lutego w przeważającej części są pre-spawning ryb, czekając na 38 stopni temperatury wody, aby przejść do szybszych obszarów wody i żwirowiska lub redds do celów reprodukcyjnych. Szukajcie tych ryb, które są w stanie wstrzymania, aby być w wolniejszych lub luźnych prądach rzeki lub strumienia, który planujecie łowić. Kiedy już znajdą się na żwirze, uderzą we wszystko, co znajduje się w pobliżu ich gniazda.
Nie mam żadnego szacunku dla rybaków rzecznych, którzy łowią Steelheady, dopóki nie wbiją w nie haka. Zostaw te gniazda w spokoju, albo ukradną ci przyszłość Steelheading.
Maj, czerwiec i początek lipca mogą być jednymi z najbardziej ekscytujących połowów, jakie kiedykolwiek będziesz uprawiał na jeziorze Michigan. Ryby te znajdują się na powierzchni i żerują, rosnąc w niesamowitym tempie w porównaniu do swoich rzecznych braci. Pionowe termobary lub termokliny z rybami Steelies żerującymi na szerokiej gamie strzebli, alewives, lądowych owadów (owady z lądu, wydmuchiwane do wody) i pojawiającego się życia wodnego w Wielkich Jeziorach. W przeszłości miałem aż 9 ryb na raz, gdy warunki były całkowicie odpowiednie. Wybuchowe! Tak właśnie oceniam łowienie Steelheadów poza brzegiem. Widziałem też wiele październikowych połowów na jeziorze Michigan, które przyniosły fantastyczne połowy, nie do uwierzenia.
Połowy jesienne oznaczają, że chromery przemierzają pomosty i plaże, dopóki matka natura nie wezwie ich z powrotem do rzeki. O tej porze roku ryby te są w doskonałej kondycji i po prostu piękne do podziwiania. Często mówi się, że „wchodzą one do rzeki jesienią, aby żerować na tarle łososia”, ja w to nie wierzę. Myślę, że leży to w ich naturze, ponieważ niektóre z systemów rzecznych „zachodniego wybrzeża” jak Columbia (przed tamami), mają tysiące mil długości i potrzebują dodatkowego czasu, aby dotrzeć do żwiru rodzicielskiego. Pamiętajcie, nie mówię, że nie padną ofiarą worka tarłowego w drodze w górę rzeki, złowiłem ich zbyt wiele na worki tarłowe w październiku i listopadzie. W listopadzie Steelheady będą już bardziej nastawione na korki i błystki, gdy woda ochłodzi się do 40 stopni, ale nadal będą miały ochotę na muchy, wigglery, tarło i wszystko, co wygląda jak pokarm i jest naturalne dla rzeki lub strumienia. Wniosek z tego taki, że jest więcej sposobów na złowienie Steelheada, niż możesz podać na wędkę!!!
.