Miracinonyx (gepard amerykański) to wymarły rodzaj z rodziny Felidae, endemiczny dla Ameryki Północnej.
Taksonomia i ewolucja
Badania nad gepardem amerykańskim były sprzeczne. Początkowo uważano, że jest to wczesny przedstawiciel puma, po czym w latach 70. przeklasyfikowano go na bliskiego krewnego geparda. Sugerowało to, że przodkowie geparda odbiegli od linii Pumy w Ameryce i migrowali z powrotem do Starego Świata, twierdzenie to zostało powtórzone w 2006 roku przez Johnsona i in, Jednak inne badania przeprowadzone przez Barnetta i Faurby’ego, poprzez zbadanie mitochondrialnego DNA i ponowną analizę morfologii, sugerują odwrócenie tej reklasyfikacji: amerykański gepard rozwinął cechy podobne do geparda w drodze równoległej ewolucji, ale jest najbardziej spokrewniony z Pumą, a nie ze współczesnym gepardem z Afryki i Azji. Ponadto Faurby zauważa, że w Ameryce Północnej nie znaleziono skamieniałości Acinonyx, a gdzie indziej nie znaleziono skamieniałości Miracinonyx. Jednak O’Brien et al. (2016) twierdzą, że rzekoma homoplazja między rodzajami jest kontrowersyjna, ponieważ nie ma żadnych rozstrzygających podstaw anatomicznych lub genetycznych, aby odrzucić homologiczne pokrewieństwo między Acinonyx i Miracinonyx. Prawdziwość pochodzenia nowoczesnego geparda jest również dyskutowana; jednak uważa się, że Miracinonyx wyewoluował z przodków podobnych do pumy, niezależnie od tego, czy w Starym czy Nowym Świecie.
Puma i M. trumani uważa się, że oddzieliły się od puma-podobnego przodka około trzech milionów lat temu; gdzie M. inexpectatus pasuje jest niejasne, choć prawdopodobnie jest to bardziej prymitywna wersja M. trumani.
Miracinonyx trumani
M. trumani był najbardziej podobny do prawdziwych gepardów w morfologii. Żyjąc na preriach i równinach zachodniej Ameryki, był on prawdopodobnie drapieżnikiem kopytnych zwierząt równinnych, takich jak pronghorn. W rzeczywistości uważa się, że drapieżnictwo ze strony Miracinonyx jest powodem, dla którego jednorożce ewoluowały, by biegać tak szybko, a ich prędkość maksymalna 60 mil na godzinę jest znacznie większa niż potrzebna do pokonania istniejących amerykańskich drapieżników, takich jak kuguary i szare wilki.
Podobieństwo między M. trumani a gepardem jest przykładem ewolucji równoległej. Gdy tereny trawiaste stały się bardziej powszechne zarówno w Afryce-Eurazji, jak i Ameryce Północnej, podobne do puma gatunki kotów z obu kontynentów ewoluowały, by złapać nowych roślinożerców o szybkich nogach. Pazury M. trumani stały się nawet tylko częściowo wysuwane, co miało służyć lepszej przyczepności przy dużych prędkościach.
Miracinonyx inexpectatus
M. inexpectatus był bardziej podobny do pumy, jego proporcje plasowały się pomiędzy pumą a M. trumani. Miał w pełni chowane pazury, i choć prawdopodobnie był szybszy od pumy ze względu na szczupłą budowę, uważa się, że był również bardziej biegły we wspinaczce niż M. trumani.
.