PochodzenieEdit
Początek łączenia live-action i animacjiEdit
Podczas popularności filmu niemego w latach dwudziestych i trzydziestych XX wieku, popularne kreskówki animowane Maxa Fleischera obejmowały serię, w której jego postać z kreskówki, klaun Koko, wchodziła w interakcje z żywym światem, na przykład prowadząc walkę bokserską z żywym kotkiem. W wariacji od tego i inspirowane przez Fleischera, Walt Disney pierwsze wysiłki reżyserskie, lata przed Oswald Szczęśliwy Królik urodził się w 1927 roku i Myszka Miki w 1928 roku, były live-action animowane komedie Alicja, w którym młoda dziewczyna live-action nazwie Alicja interakcji z animowanych postaci z kreskówek.
Wiele wcześniejszych filmów łączących żywą akcję z animacją poklatkową z wykorzystaniem tylnej projekcji, takich jak filmy Willisa O’Briena i Raya Harryhausena w Stanach Zjednoczonych, a także Aleksandra Ptuszko, Karela Zemana i ostatnio Jana Švankmajera w Europie Wschodniej. Pierwszym filmem fabularnym, który to uczynił, był Zaginiony świat (1925). W radzieckim filmie The New Gulliver z 1935 roku, jedyną postacią, która nie była animowana był sam Gulliver.
Kreskówka Warner Bros. z 1940 roku You Ought to Be in Pictures, w reżyserii Friza Frelenga, zawierała postacie Warner Bros. wchodzące w interakcje z ludźmi żywej akcji. Animowana sekwencja w filmie Anchors Aweigh z 1945 roku, w której Gene Kelly tańczy z animowaną Myszką Jerry, jest jedną z najbardziej znanych scen aktora.
Rozwój filmów live-action/animated przez DisneyEdit
Przez dekady Disney eksperymentował z mieszanymi segmentami akcji na żywo i animacji w kilku godnych uwagi filmach, które są przede wszystkim uważane za akcję na żywo. W latynoamerykańskiej pary filmowej Saludos Amigos, wydany w 1943 roku i The Three Caballeros, wydany w 1945 roku, zawiera scenę, w której Donald Duck cavorts z kilku tancerzy latynoamerykańskich, plus Aurora Miranda (siostra Carmen Miranda), który daje mu pocałunek. W 1946 roku, Song of the South zobaczył Uncle Remus śpiewać „Zip-a-Dee-Doo-Dah” w animowanym polu, i opowiedzieć historie Brer Rabbit poprzez animowane sekwencje, z So Dear to My Heart, wydany w 1949 roku, poprawiając na to.
1964 Mary Poppins jest jednym z najbardziej znanych filmów artystycznych tej natury, z minutową scenę, w której Dick Van Dyke i Julie Andrews, jak również wielu innych aktorów, podróż do ziemi, która postać Van Dyke’a stworzył. Jedną z najbardziej znanych scen był improwizowany numer, w którym postać Van Dyke’a tańczy z kelnerami pingwinami, a Andrews radośnie się temu przygląda. Bedknobs i Broomsticks, z 1971 roku zawiera żywą akcję i animowaną sekwencję, w której Angela Lansbury i David Tomlinson tańczą razem w podwodnym klubie nocnym, podczas gdy Tomlinson musi ponieść ciężar agresywnych, antropomorficznych zwierząt grających w piłkę nożną w drugiej połowie.
Zainspirowany szwedzkim filmem Dunderklumpen z 1974 roku, Walt Disney Productions’s Pete’s Dragon z 1977 roku eksperymentował z tym i robi coś przeciwnego niż jego poprzednicy, umieszczając animowanego smoka, Elliota, w ustawieniu live-action.
Kto wrobił królika Rogera (1988) Disneya i Amblin Entertainment przełamał nowy grunt dzięki zaawansowanym efektom specjalnym i „realistycznemu” przedstawieniu interakcji animowanych postaci i żywych aktorów. Pamiętne momenty obejmują pojedynek fortepianowy między Kaczorem Donaldem a jego rywalem z Looney Tunes Kaczorem Daffy, wejście Królika Jessiki, Królika Bugsa i Myszki Miki w tej samej scenie oraz Boba Hoskinsa skutego kajdankami do tytułowego bohatera.