Few Federal Prisoners Released Under COVID-19 Emergency Policies

Po wybuchu koronawirusa za kratami pod koniec marca, Prokurator Generalny USA William Barr nakazał urzędnikom prowadzącym więzienia federalne „natychmiast zmaksymalizować” zwolnienie więźniów do aresztu domowego, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się wirusa. W szeroko nagłośnionym liście, Barr wezwał ich do skupienia się na najbardziej wrażliwych medycznie osobach w zakładach, w których odnotowano przypadki śmiertelne COVID-19.

Ale w ciągu trzech tygodni po pilnej notatce Barra z 3 kwietnia, wyniki Federalnego Biura Więziennictwa są skromne: liczba osób, którym pozwolono na odbycie reszty kary w warunkach domowych, wzrosła tylko o 1 027 na mocy nowych wytycznych określonych przez prokuratora generalnego – około połowy 1 procenta z ponad 174 000 osób w areszcie Biura na początku miesiąca, zgodnie z danymi uzyskanymi od agencji i Kongresu.

Dane nie wyszczególniają, ile osób, które były w domu zamknięcia zakończył swoje wyroki i nie są już zawarte w liczeniu. Nie określono również, ile transferów z więzienia do domu zostało zatwierdzonych przez Biuro Więziennictwa, a ile zostało zamówionych przez sędziów – przy sprzeciwie prokuratorów federalnych. W jednej z ostatnich spraw sądowych prokuratorzy bezskutecznie sprzeciwiali się zwolnieniu mężczyzny z więzienia Oakdale w Luizjanie, argumentując częściowo, że Biuro zapewniało wystarczającą opiekę nad więźniami – nawet po tym, jak wirus zabił pięciu mężczyzn. W innej sprawie, sędzia nazwał proces Biura Więziennictwa „kafkowskim” i powiedział, że uniemożliwił on wiele zwolnień.

Krytycy, w tym grupy opowiadające się za masowymi zwolnieniami w celu zmniejszenia epidemii w więzieniach, nazwali wdrożenie notatki Barra zagmatwanym i chaotycznym. Biuro Więziennictwa początkowo zamieściło wytyczne dla rodzin i więźniów, by kilka dni później je wycofać. Niektórzy więźniowie i ich rodziny twierdzą, że ludzie byli umieszczani w kwarantannach do zwolnienia, tylko po to, aby kilka dni później zostać odesłanym z powrotem do ogólnej populacji więziennej. Niektórzy sędziowie federalni uciekli się nawet do nakazania urzędnikom więziennym określenia swojej polityki w formie pisemnej.

Biuro Więziennictwa wykonuje fatalną pracę wykonując politykę określoną w notatce Barra i ustawie stymulacyjnej CARES Act, która rozszerzyła kwalifikowalność do zwolnienia, powiedział David Patton, główny federalny obrońca publiczny w obszarze Nowego Jorku.

„Nie chcą wypuszczać ludzi”, powiedział Patton. „To nie jest w ich DNA”.

Ani Biuro Więziennictwa, ani Departament Sprawiedliwości nie odpowiedziały na prośbę o komentarz. W środę, w odpowiedzi na polecenie sędziego, Biuro Więziennictwa opublikowało notatkę, która mówi, że jego obecna polityka traktuje priorytetowo więźniów, którzy odbyli co najmniej 50 procent kary, lub którzy mają 18 miesięcy lub mniej w lewo i odbyli 25 procent kary. Notatka nie mówiła, ilu więźniów spełnia te kryteria.

Dane, które The Marshall Project przejrzał, obejmowały tygodniową całkowitą populację w różnych typach zakładów, które trzymają więźniów federalnych od 2 kwietnia, oraz dane dotyczące uwolnienia od czwartku dla niektórych kategorii, które Biuro Więziennictwa ogłosiło publicznie lub dostarczyło członkom Kongresu. Dane nie zawierały liczby nowych więźniów, którzy zostali przyjęci przez więzienia Biura w tym miesiącu.

Nawet z awaryjnych zwolnień przyznanych w tym miesiącu, całkowita federalna populacja więzienna zmniejszyła się o około 3,400 osób, dane pokazują. Ta redukcja obejmuje osoby, których wyroki rutynowo kończyły się w tym miesiącu, choć dane biura nie precyzowały tej liczby. W zeszłym roku biuro zwalniało średnio około 3,700 osób miesięcznie.

Patton, federalny obrońca publiczny, oszacował, że jedna trzecia więźniów, którym służy jego biuro pasuje do kryteriów Centers for Disease Control and Prevention jako medycznie wrażliwych, w oparciu o dane dostarczone do jego biura przez Biuro Więziennictwa. Nie jest jasne, ilu z nich zostało rozważonych do zwolnienia od czasu notatki Barra.

Dane pokazują, że w ciągu ostatnich trzech tygodni 89 innych więźniów w całym kraju otrzymało „współczujące zwolnienie”, które pozwala starszym lub medycznie wrażliwym więźniom wrócić do domu w ramach ustawy First Step Act z 2018 roku. Odkąd prezydent Donald Trump podpisał ustawę w 2018 roku, tylko 144 osoby otrzymały współczujące zwolnienie przed 2 kwietnia, pokazują dane biura.

Wreszcie, populacja w domach przejściowych, mniej restrykcyjnych obiektach, w których więźniowie zazwyczaj służą ostatnim sześciu miesiącom ich wyroków, spadła tylko o 1 391 osób od 2 kwietnia, The Marshall Project odkrył. Z danych Biura wynika, że w czwartek w domach przejściowych przebywało prawie 6.000 osób. Zwolennicy twierdzą, że ci więźniowie, którzy mają mniej niż sześć miesięcy do odsiadki, mogą być łatwo zwolnieni, aby uniknąć warunków, w których wielu z nich nie może wystarczająco utrzymać dystansu społecznego.

Wytyczne Barra wymagały, aby więźniowie kwalifikujący się do izolacji domowej spełniali szereg dodatkowych warunków do zwolnienia w trybie nagłym, w tym nie mieli ostatnio naruszeń dyscypliny i byli poddawani kwarantannie przez dwa tygodnie przed zwolnieniem. Biuro nie poinformowało, ilu więźniów zostało poddanych formalnej rewizji, lub zostało poddanych kwarantannie przed zwolnieniem.

Zamieszanie wokół tego, w jaki sposób Biuro Więziennictwa stosuje wytyczne, spowodowało dwupartyjny wniosek w tym tygodniu od Sen. Chuck Grassley, republikanin z Iowa, i Sen. Dick Durbin, demokrata z Illinois. Poprosili Inspektora Generalnego Departamentu Sprawiedliwości o zbadanie, czy biuro szybko przenosi wszystkich wrażliwych więźniów do aresztu domowego, i czy departament był przejrzysty i dokładny podczas komunikowania się z Kongresem i opinią publiczną.

Ben Tran był wśród więźniów zwolnionych, ponieważ sędzia nakazał to. Tran, który został skazany za rabunek i zarzuty dotyczące broni palnej, miał 14 miesięcy w lewo na jego 15-letnim wyroku, kiedy wirus wybuchł w więzieniu Oakdale, około dwóch godzin jazdy na północny zachód od Baton Rouge w Luizjanie. Notatka Barra wymieniła je wśród więzień z najgorszymi ogniskami choroby.

Były agent FBI, Tran wykorzystał swoją znajomość prawa i procedur biurokratycznych, aby starać się o zwolnienie, zgodnie z wywiadem i jego aktami sądowymi.

Po raz pierwszy poprosił o zamknięcie w domu 27 marca, powołując się na swoją przewlekłą astmę. Jak wynika z akt sądowych, kierownik jego sprawy w zakładzie karnym odmówił przyjęcia wniosku. Kilka dni później, Tran powiedział, że osobiście przekazał pisemną prośbę do naczelnika. Tran przeczytał prośbę na głos i poprosił naczelnika, aby ją przyjął, ale naczelnik odmówił i odszedł, jak wynika z akt.

Gdy prawnik Trana udał się do sądu, prokuratorzy federalni sprzeciwili się prośbie, argumentując w aktach sądowych, że Tran nie był uprawniony lub kwalifikował się do takiej wygranej spowodowanej zdrowiem publicznym, i że nie podjął wymaganych kroków wewnętrznych, aby poprosić o zwolnienie. Co więcej, prokuratorzy twierdzili, że Biuro Więziennictwa ma epidemię w Oakdale pod kontrolą.

„Oakdale straciło 5 więźniów na COVID-19 w okresie od końca marca do 3 kwietnia 2020 roku”, napisali prokuratorzy w swoim złożeniu 9 kwietnia. „Od tego czasu w Oakdale zmarło kolejnych sześciu więźniów. Oakdale zmniejszyło swoją populację o 13 osób w tym miesiącu do 1,098, zgodnie z danymi dostarczonymi do Kongresu.

Tran powiedział, że jego ostatnie tygodnie w zakładzie przypominały pobyt w sanatorium przeciwgruźliczym ze starego filmu, z mężczyznami w jego akademiku kaszlącymi dzień i noc. Powiedział, że czuł się jak „ułaskawiony przez sędziego. „Naczelnik Oakdale Rod Myers nie odpowiedział na wiadomości prosząc o komentarz. Biuro Więziennictwa nie odpowiedziało na e-mail dotyczący sprawy.

Notatka Barra wzbudziła nadzieję wśród więźniów i ich rodzin na szersze zwolnienia. Po jej ogłoszeniu, Biuro Więziennictwa opublikowało listę pytań i odpowiedzi dotyczących przedterminowego zwolnienia, w której stwierdzono, że osadzeni, którzy odbyli połowę kary, będą brani pod uwagę przy zwolnieniu do domu – po odbyciu 14-dniowej kwarantanny w zakładzie karnym. Notatka ta została usunięta ze strony internetowej agencji.

Zeznania sądowe w kilku sprawach dotyczących więźniów ubiegających się o zwolnienie pokazują, że Biuro rozpoczęło umieszczanie więźniów w kwarantannie w ramach przygotowań do powrotu do domu. Ale więźniowie i ich rodziny wkrótce zaczęli kwestionować, czy zwolnienia rzeczywiście nastąpią, a niektórzy z nich powiedzieli, że rozczarowali się niewielką ilością więźniów, którzy rzeczywiście zostali zwolnieni.

A woman whose husband is incarcerated at Oakdale said she drove from out-of-state to rural Louisiana to pick him up-only to find when she got there that he was no longer going to be released, even after 10 days in quarantine. W trosce o męża poprosiła o nieujawnianie jej tożsamości. Powiedziała, że urzędnicy więzienni najpierw powiedzieli jej, że został zdyskwalifikowany, ponieważ nie odsiedział 50 procent kary, a następnie, gdy sędzia interweniował i nakazał jego zwolnienie, urzędnicy powiedzieli jej, że polecenie sędziego było niejasne i nadal nie chcą go zwolnić.

Inni więźniowie, krewni i adwokaci podzielili się podobnymi historiami więźniów, którym powiedziano, że zostaną zwolnieni, tylko po to, aby później dowiedzieć się, że nie zostaną zwolnieni, w więzieniach federalnych w Teksasie, Ohio, Maryland i Tennessee. Mężczyzna z więzienia Fairton w New Jersey i kobieta, której krewny jest tam osadzony, powiedzieli, że ponad dwa tuziny osób, które zostały poddane kwarantannie w celu zwolnienia, zostały odesłane z powrotem do ogólnego obszaru więzienia i powiedziano im, że nie mogą wrócić do domu.

„Barr kazał im podjąć kroki, aby nas wypuścić, a oni nie są”, powiedział jeden z więźniów wcześniej w tym miesiącu, po tym jak stosunkowo niewielu zostało oddzielonych na kwarantannę. On również prosił, aby go nie identyfikować. „Warunki tutaj i zatłoczone miejsca to bomba zegarowa”.

Były policjant z Nowego Jorku Gerard Scparta odsiadywał 18-miesięczny wyrok za oszustwa i uchylanie się od płacenia podatków w więzieniu federalnym w Butner w Północnej Karolinie, kiedy ludzie zaczęli chorować. Scparta, lat 55, poprosił o współczujące zwolnienie, powołując się na wysokie ciśnienie krwi, wysoki poziom cholesterolu, bezdech senny i nadciśnienie, jak wynika z akt sądowych.

Prokuratorzy sprzeciwili się zwolnieniu, mówiąc, że Scparta nie był obecnie chory i miał więcej niż 30 dni w lewo na jego wyroku.

Czterech więźniów zmarło w Butner z powodu COVID-19 w ciągu kolejnych trzech dni.

Po tym, jak sędzia Sądu Okręgowego Stanów Zjednoczonych Alison Nathan poprosiła o szczegóły, Biuro Więziennictwa powiedziało, że Scparta został zatwierdzony do zwolnienia i umieszczony w akademiku na czas kwarantanny. Ale po czterech dniach jeden z więźniów w akademiku miał pozytywny wynik testu na obecność COVID-19, więc Biuro przywróciło kwarantannę Scparty do zera. Jak wynika z akt sądowych, on i wszyscy inni więźniowie w tym akademiku będą musieli odsiedzieć kolejne 14 dni.

Nathan napisał, że ta polityka była „kafkowska” i „dziwaczna limbo”, z więźniami poddanymi kwarantannie w zamkniętych pomieszczeniach, podczas gdy wirus szaleje po więzieniu, a 14-dniowy zegar resetuje się, gdy pojawia się nieunikniony przypadek pozytywny.

„Bezsens tej polityki jest obnażony przez dwa niepodważalne fakty naukowe: (1) osoby, które są bezobjawowe są w stanie rozprzestrzeniać COVID-19, i (2) osoby zakażone COVID-19 mogą nie wykazywać żadnych objawów przez wiele dni,” napisał sędzia.

Nathan udzielił współczującego zwolnienia 20 kwietnia, i nakazał Scparcie 14-dniową kwarantannę w jego domu w Nowym Jorku.

.