Derek Walcott urodził się w Castries, Saint Lucia, Indie Zachodnie, 23 stycznia 1930 roku. Jego pierwszy opublikowany wiersz „1944” ukazał się w The Voice of St. Lucia, gdy miał czternaście lat, i składał się z 44 linijek pustego wiersza. Do dziewiętnastego roku życia Walcott wydał własnym sumptem dwa tomy: 25 Poems (1948) i Epitaph for the Young: XII Cantos (1949), wykazując szeroki zakres wpływów, w tym William Shakespeare, T. S. Eliot, i Ezra Pound.
Później uczęszczał do University of the West Indies, po otrzymaniu stypendium Colonial Development and Welfare, a w 1951 roku opublikował tom Poems.
W 1957 roku otrzymał stypendium Fundacji Rockefellera, aby studiować amerykański teatr. Za życia opublikował liczne zbiory poezji, ostatnio The Poetry of Derek Walcott 1948-2013 (Farrar, Straus and Giroux, 2014), White Egrets (Farrar, Straus and Giroux, 2010), Selected Poems (2007), The Prodigal: A Poem (2004), i Tiepolo’s Hound (2000).
Założyciel Trinidad Theater Workshop, Walcott napisał również kilka sztuk teatralnych produkowanych w całych Stanach Zjednoczonych: The Odyssey: A Stage Version (1992); The Isle is Full of Noises (1982); Remembrance and Pantomime (1980); The Joker of Seville and O Babylon! (1978); Dream on Monkey Mountain and Other Plays (1970); Three Plays: The Last Carnival; Beef, No Chicken; and A Branch of the Blue Nile (1969). Jego sztuka Dream on Monkey Mountain zdobyła nagrodę Obie Award za wyróżniającą się sztukę zagraniczną w 1971 roku. Założył Boston Playwrights’ Theatre na Boston University w 1981 roku.
Jego pierwszy zbiór esejów, What the Twilight Says (Farrar, Straus & Giroux), został opublikowany w 1998 roku.
O jego twórczości poeta Joseph Brodsky powiedział: „Przez prawie czterdzieści lat jego pulsujące i nieustępliwe wiersze przybywały do języka angielskiego jak fale pływowe, koagulując w archipelag wierszy, bez których mapa współczesnej literatury skutecznie pasowałaby do tapety. Daje nam coś więcej niż siebie lub 'świat’; daje nam poczucie nieskończoności ucieleśnionej w języku.”
Wśród wyróżnień Walcotta znajdują się stypendium Fundacji MacArthura, nagroda im. T. S. Eliota, nagroda Montale, nagroda Royal Society of Literature, a w 1988 roku Queen’s Medal for Poetry. W 1992 roku Walcott został pierwszym pisarzem karaibskim, który otrzymał literacką Nagrodę Nobla, a w 2015 roku otrzymał nagrodę Griffin Trust for Excellence in Poetry za całokształt twórczości. Był honorowym członkiem American Academy i Institute of Arts and Letters.
Derek Walcott zmarł 17 marca 2017 roku w Saint Lucia.
.