Czy 4-2-5 nadal może powstrzymać spread?

Przez dość długi czas obrona 4-2-5 była traktowana jako rozwiązanie problemu spread offense. Bazowa obrona nickel, w której najlepszy personel ataku do zatrzymania rozprzestrzeniania się były również ich najlepszych 11 graczy niezależnie było główną ewolucją dla gry. Dodatkowo, Gary Patterson 4-2-5 w szczególności oferowane niektóre główne przełomy w zakresie struktury obrony i sposób, w jaki pozwolił obronie uprościć ich organizacji i dostosowań na polu, aby przeciwdziałać tempo.

Te elementy są teraz powszechne w całej grze, a ofensywy są teraz projektowane i wykonywane ze zrozumieniem, że obrona może dostać się do pakietu nickel i komunikować się w tempie, nie wyglądając jak ryba wyjęta z wody.

Teraz wielkim pytaniem jest, czy 4-2-5 zostało w tyle, czy też może nadal pracować jako środek do zatrzymania nowoczesnych spread offenses. Znaleziono kilka kluczowych elementów schematu, które mogą pozwolić mu pozostać skutecznym w erze nowoczesnego spreadu.

Przestrzeń-backer w boksie

Czy większość schematycznych innowacji w futbolu uczelnianym trzyma się i staje się trendami, zależy od tego, jak dobrze przekładają się one na prowadzenie piłki lub zatrzymywanie biegu. Najpewniejszym sposobem na zbudowanie programu, który trwa, jest zawsze rekrutować dobrych sportowców, rozwijać je w twardej kulturze, a następnie dowodzić na linii scrimmage. Rozwijanie konsekwentnie świetny atak przechodzącej jest trudniejsze ze względu na wysoki poziom umiejętności potrzebnych do polegania na przejściu do przodu jako spójnej strategii.

Wyłonienie 4-2-5 przyszedł w dużej mierze dlatego, że pozwolił zespół, aby utrzymać co najmniej sześciu graczy w polu i rozlać piłkę do szybkich safeties siedzi głęboko na hash marks ale zamykając ciężko na piłkę z ćwierć pokrycia. Nawet z TE na boisku, wciąż jest sześciu graczy na sześć wewnętrznych luk i mnóstwo środków do rozrzucania piłki na obwód. Jednak ofensywa została zaprojektowana w tej dekadzie, aby zaatakować strukturę tych obron, a nie starsze modele, które zastąpiły.

While dołączając do pulpitu ESPN’s college football na żywo i zastanawiając się nad krajową grą tytułową, Nick Saban zauważył, wciąż próbuję dowiedzieć się, po 40 latach, jak grać okładkę 2.”

Gra RPO była jednym z największych problemów dla obrony 4-2-5, RPO i play-action, ponieważ wyzwalają one obrońców, którzy próbują wykorzystać szybkość i agresję do kontrolowania obrażeń, a następnie uderzają je tam, gdzie nie są.

W szczególności formacje, które używają wewnętrznych odbiorników do prowadzenia tras podczas gier przechodzących są koszmarem. Obrona taka jak TCU, w której linebackerzy są nauczeni odczytywać zagrywki przeciwnika i atakować je z pewnością siebie, może zostać postawiona na głowie, gdy ofensywa wprowadzi ekstremalne konflikty, takie jak rzucanie do FB po tym, jak ten pokaże główny blok.

Obrona 4-2-5 nie jest zaprojektowana do pracy z wahaniem i ostrożnością graczy pierwszej linii, jeśli nie atakują oni luk i nie rozrzucają piłki to zalewanie pola szybkością nie działa.

Rozwiązanie było całkiem proste, „space-backerzy”, którzy grali na pozycji nickel w poprzednich iteracjach tej obrony grają teraz jako „money-backer” w mowie Sabana, zastępując jednego z wewnętrznych obrońców. Dla TCU był to Travin Howard, nawrócony safety, który po raz pierwszy zagrał na tej pozycji w 2015 roku przy wadze 190 funtów, zanim wyrósł na 210 funtów w sezonie 2017, kiedy to prowadził drużynę w tacklach przez trzeci rok z rzędu. Gary Patterson ma Northern Illinois transfer Jawuan Johnson, 6-0/218 pounder, który miał pięć sacks, pięć INTs, i 24 runs stuffs rok temu, ustawiony w kolejce, aby go zastąpić.

Notre Dame przesuwa „sam” LB Drue Tranquill wewnątrz w tym roku, Alabama gra 4.4 palnik Dylan Moses w miejscu, a zespoły w całej Big 12 (K-State, OSU, i OU, aby wymienić tylko kilka) przesuwają swoje space-backers wewnątrz na sezon 2018. Istnieje kilka różnych sposobów zespoły będą wykorzystywać je, ale jedna wspólna metoda jest, aby je „B-gap” gracza, który wyrównuje z nosem tackle w cztery-down obrony i może ustawić się w „apex” wyrównanie podzielone w połowie drogi między ich gry uruchomić i odbiornik slot.

Pomysł jest w zasadzie, aby rozpocząć odtwarzanie faceta, który jest wystarczająco szybki, że bycie w konflikcie między biegiem i odpowiedzialność przepustki jest mniej szczepu. Często musi grać z odrobiną wahania, aby zamulić odczyt dla QB, zanim zamknie się na biegu i dotrze mniej więcej tam i wtedy, gdzie większy plugger miałby podczas gry w boksie.

Więc space-backer nadal musi być wystarczająco wytrzymały, aby poradzić sobie z graniem bloków OL w boksie lub system nie działa, ale przynajmniej jest o wiele szybszy niż ktokolwiek próbujący go zablokować, co może być wyzwaniem dla ofensyw, które wciąż dostosowują się do tej regulacji.

Są kompromisy, ale system nie może działać i pozwalać drużynie na atakowanie luk z przednią szóstką, podczas gdy rozsypuje piłkę do drugorzędnej dwójki, chyba że jeden z inside-backers jest facetem, który naprawdę może pokryć trochę ziemi.

OlB na DE

Zwroty z gry czwórką w dół wydają się cały czas maleć, szczególnie wzrost „tite front”, który używa 4i-techniki, aby pozwolić obronie na pokrycie wewnętrznych luk z tylko pięcioma w boxie. Tradycyjnie drużyny lubią grać na czterech pozycjach, ponieważ pozwala im to kontrolować linię ataku łatwiej niż przy trzech, ale przeciwko dzisiejszej zróżnicowanej ofensywie, spadek wszechstronności w grze na czterech pozycjach jest ciężką ceną do zapłacenia.

Jednakże drużyny odkryły, że gra na czterech pozycjach wciąż jest tego warta, jeśli i kiedy używają graczy z określonym zestawem umiejętności na pozycji DE. Mianowicie, jeśli używają linebackers.

TCU miało odrodzenie w obronie w 2017 roku, które wydawało się głównie korelować z wlewaniem gwiazdy nose tackle, która pomogła chronić ich space-backera i z posiadania pary DEs z rozmiarem OLB i zestawami umiejętności w Louisiana Monroe transfer Ben Banogu i JUCO transfer Mat Boesen. Ta dwójka ma na koncie 23 run stuff, 31.5 tackles for loss, sześć wymuszonych fumble i 20 sacków. Każdy z nich mógł cofnąć się do krycia w celu blitzowania, ale być może największym dodatkiem, jaki wnieśli do defensywy było dawanie TCU pass-rush i backfield disruption na każdym pojedynczym down. Z tego powodu byli jedną z jedynych drużyn w całym roku, która miała odpowiedzi na schemat kontr-read Oklahomy GT.

Z Banogu i Boesenem na krawędzi, wszystkie ulubione schematy biegowe, które pozostawiają DE nieblokowanego były problemem, ponieważ byli zbyt szybcy, aby pozostać nieblokowanymi. W międzyczasie zagrywki, w których do ich blokowania wykorzystywano H-backa lub OL, wpadały w tarapaty, gdy wyrzucały blok na zewnątrz do szybkich LB i DB Frog.

Pakiet 2-4-5 nickel Wisconsin ma podobną przewagę, ponieważ zawsze gra wysoce wszechstronnymi OLB zamiast tradycyjnych DE. Drużyny, które chcą atakować obwód i rzucać różne bloki regularnie walczą z Badgers, ponieważ ich OLB są jak old schoolowi środkowi linebackerzy, szybsi, ale wciąż duzi i silni atleci, którzy specjalizują się w tuzinie odmian niszczenia bloków.

Kansas State wciąż zatrudniał parę większych DE rok temu i wpadł w prawdziwe kłopoty przy różnych okazjach, zarówno dlatego, że brakowało im top notch pass-rush, aby umożliwić ich szybki nickel obrony, aby pozostać z powrotem w pokryciu bez uzyskania pick apart i dlatego, że nie mieli dynamicznych niszczycieli bloków w punkcie ataku. Startery Reggie Walker i Tanner Wood razem 12 run stuffs, 11 tackles for loss, jeden wymuszony fumble, i cztery sacks, ledwo porównywalne do któregokolwiek z Frog DEs.

Czterech-down obrony, która nie dostaje dużo wpływu z przodu cztery nie może chronić lub ustawić nickel lub dime defensywy backfield, zamiast tego będą miały tendencję do umożliwienia ofensywy uruchomić przez nich. Zespół może nie potrzebuje 3-4 OLB typu zestaw umiejętności na obu pozycjach DE, przynajmniej jeszcze nie teraz, Michigan skutecznie działa 4-2-5, że funkcje większego silnego końca strony (6-5, 281 funtów Rashan Gary), a następnie więcej OLB na słabej stronie (6-3, 253 funtów Chase Winovich). Winovich miał osiem sacków w 2017 roku, Gary dodał pięć, ale wtedy obrona Michigan została zaprojektowana, aby przynieść dużo presji, tak że inside-backers Devin Bush i Mike McCray mieli pięć sacków apiece, podczas gdy nickel LB Khaleke Hudson dodał kolejne osiem.

Więc Wolverines dostają mnóstwo presji, ale zespoły, które chcą polegać w dużej mierze na bazowym pędzie z linii D, podczas gdy grają dwa-wysokie prawdopodobnie potrzebują mniejszego, pass-rushing DE po obu stronach.

Odpowiedź jest prawie zawsze mniejsza… z wyjątkiem nose tackle

Guys, którzy byli świetni jako inside-backers w tamtych czasach, wysadzając bloki i wygrywając punkt ataku dla obrony należą do DE w dzisiejszych czasach, a nie do inside-backerów. Box safety, którzy mogliby przyjąć kilka bloków, ale także grać w przestrzeni, są teraz ciasno upakowani z przodu. Zespoły muszą uzyskać jak wiele dobrych rangy, inteligentne, pokrycie obrońców na polu, jak mogą, więc mogą wymazać przestrzeń, zatrzymać wybuchowe gry, i dać sobie szansę na wygraną z twardością z przodu w okopach.

Dla wszystkich, że chociaż, zespoły nadal potrzebują prawdziwego DT w pozycji nose tackle, szczególnie zespoły, które grają <220 funtów DBs jako ich B-gap linebacker. Taka drużyna musi zrobić wszystko, co w jej mocy, aby uniemożliwić OL posiadanie łatwych kątów do nękania ich nickel/dime backfields (z space-backerem w środku to bardziej jak obrona 4-1.5-5.5) korzystnymi kątami w ograniczonych przestrzeniach.

Popularny słaby boczny iso play z rozprzestrzeniania się, o którym ostatnio rozmawialiśmy, jest świetnym przykładem:

Innym powodem, dla którego ta gra staje się lepiej dopasowana do nowoczesnej ery, jest to, że łatwiej jest utrzymać tych atletycznych DE z zaangażowania i można wyizolować TE/FB na najmniejszym LB. Najlepsze, czego obrona może rozsądnie oczekiwać od tego faceta, to szybki atak w dół i miejmy nadzieję, że popchnie piłkę do drugiego LB lub bezpieczeństwa, obrona potrzebuje nosa, aby odegrać większą rolę niż bardziej tradycyjna obrona, aby zapobiec temu, że szczelina od uzyskania otwartego ciosu lub zapobiec podwójnemu zespołowi, aby kiedykolwiek dotrzeć do drugiego LB.

Świat futbolu w college’u był zszokowany z powrotem, gdy 2017’s star nose tackle Poona Ford z Texasu lub 2015’s Andrew Billings z Baylor nie dostali wysokich wycen z NFL w drafcie. Obaj byli absolutnie dominujący w college’u i niezbędni, aby ich drużyny mogły uciec od grania małych za nimi, ponieważ mogli dowodzić podwójnymi drużynami i przetrwać z przodu, gdy nadeszły podwójne. Żaden z nich nie posiadał tego rodzaju umiejętności, które są pożądane w NFL do powstrzymywania ataków podających w stylu pro, ale w B12, gdzie wiele zagrań podających jest połączonych z blokowaniem biegu lub play-action/max protect, o wiele bardziej wartościowe jest, aby nos zjadał podwojenia niż był dużą częścią pass-rush.

Obrona 4-2-5/2-4-5 jest w stanie przetrwać jako jedna z „najlepszych praktyk” w obronie w następnej dekadzie futbolu uczelnianego, ale tylko z tymi trzema typami graczy, aby umożliwić strukturę i filozofię obrony, aby pracować przeciwko ewoluującej taktyce rozprzestrzeniania się, która została zaprojektowana, aby osłabić nierozwiniętą 4-2-5.

.