Powszechnie, hackathony są wydarzeniami, w których członkowie społeczności współpracują w celu rozwiązywania problemów. Przyjmują one wiele różnych form, ale większość z nich ma na celu zgromadzenie naukowców z różnych etapów kariery i środowisk, aby stworzyć wspólne rozwiązania problemów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania.
Hackathony mogą obejmować jeden lub wiele dni, często są częściowo ustrukturyzowane z dużą elastycznością i rozwijają się dynamicznie poprzez interakcje uczestników. Ich celem jest zachęcenie uczestników do pełnego uczestnictwa, często poprzez podział na małe interdyscyplinarne grupy, którym powierza się realizację określonych celów. Idealnie, wydarzenia te upoważniają młodszych naukowców do wnoszenia wkładu i nauki, a także zapraszają badaczy z szerokiego zakresu instytucji i społeczności, aby ułatwić wzajemne zapylanie pomysłów i wiedzy (Craddock et al., 2016).
Choć wiele hackathonów koncentruje się na projektach technologicznych (np. oprogramowanie komputerowe, mobilne aplikacje internetowe), inne projekty przyjmują formę rozwoju zasobów (np, przewodników/tutoriali, postów na blogu, edycji stron Wikipedii, list kontrolnych), paradygmatu eksperymentalnego lub rozwoju oceny (np. wybór bodźców, eksperymenty psychologiczne, ankiety), a nawet analizy danych (np. wizualizacja danych, przetwarzanie danych, nauka nowej metody).
Chociaż tradycyjnie kojarzony z programowaniem komputerowym, „hacking” został ostatnio podjęty przez szerokie grono naukowców. Coraz częściej psychologowie organizują i biorą udział w hackathonach, których celem jest projektowanie i wdrażanie kreatywnych rozwiązań dla społeczności psychologicznej. Na przykład, jeden z udanych projektów hackathon zainicjował Framework for Open and Reproducible Research Training (FORRT), aby zapewnić wsparcie dla wydziałów w zakresie włączania otwartych i odtwarzalnych praktyk badawczych do ich kursów w dziedzinie nauk psychologicznych.
Choć nie jest to wyczerpujący opis, oto czego mogą się spodziewać nowi „hakerzy” w naukach psychologicznych podczas swojego pierwszego hackathonu i jak mogą w pełni wykorzystać swoje doświadczenie.
| APA poszukuje propozycji hackathonów na konferencję Technology, Mind & Society Conference w Denver w listopadzie 2020 roku. Masz dobry pomysł? Zgłoś swoją propozycję do 10 kwietnia. | Submit Hackathon Propsal |
Czego się spodziewać?
Podział ogólny
Jedna z typowych struktur hackathonu rozpoczyna się od spotkania i przywitania, któremu towarzyszy przegląd wydarzenia, podczas którego organizatorzy przedstawiają podstawowe zasady, oczekiwania i kodeks postępowania. Po tym wstępie często następuje „prezentacja projektu”, w której każdy uczestnik może przedstawić swój pomysł na projekt (nowy lub w fazie rozwoju), aby sprawdzić zainteresowanie innych uczestników. Następnie uczestnicy samoorganizują się w grupy, zwykle liczące od dwóch do sześciu osób, z których każda skupia się na konkretnym pomyśle projektowym. Większa część imprezy składa się z „otwartego hakowania” – sesji, podczas których członkowie grupy współpracują nad swoim projektem. Na zakończenie imprezy grupy prezentują swoje doświadczenia i postępy. Czasami grupy przedstawiają gotowy produkt, ale najczęściej prezentują prace niedokończone. Oba wyniki stwarzają możliwości przyszłej współpracy.
Zanim zaczniesz hakować
Większość wydarzeń związanych z hakatonami wymaga wcześniejszej rejestracji. Bądź na bieżąco z terminami rejestracji. Jeśli jednak przegapisz termin, skontaktuj się z organizatorami; najprawdopodobniej nadal pozwolą Ci wziąć udział w wydarzeniu. Nowicjusze powinni również zwracać uwagę na „pre-eventy”, które mogą stanowić wprowadzenie do pomocnych narzędzi używanych podczas hackathonów. Zazwyczaj wydarzenia wstępne są tworzone z myślą o pierwszych uczestnikach, więc są świetnym sposobem na poznanie innych nowicjuszy.
Kodeks postępowania i dostępność
Hackathony zazwyczaj egzekwują kodeks postępowania. Pamiętaj, aby sprawdzić kodeks postępowania przed uczestnictwem w wydarzeniu. Upewnij się, że spełnia on twoje własne standardy bezpiecznego, integracyjnego środowiska. Jeśli tak nie jest, zwróć się do organizatora z pytaniem, czy można go zmienić.
Tematy
Hackathony mogą być skupione wokół jakiegoś tematu. Niektóre z nich są ogólnie ukierunkowane na daną dziedzinę, taką jak psychologia społeczna lub neuronauka poznawcza. Inne tematy dotyczą konkretnych dziedzin – takich jak replikacja lub odtwarzalność w psychologii, otwarta nauka, zmiany klimatyczne – lub skupiają się na tworzeniu konkretnego oprogramowania – np. pakietu analitycznego o otwartym kodzie źródłowym (Zobacz: Krótkie wprowadzenie do Pythona dla badań psychologicznych). Zwróć uwagę na wydarzenia w innych dziedzinach – perspektywa psychologa może dodać wartość do niemal każdego tematu lub projektu.
Organizacja grupy
Podczas gdy niektóre grupy organizują się w pionową hierarchię, w której liderzy projektu inicjują planowanie, podkreślają strukturę i kierują grupą, inne grupy organizują się poziomo z członkami grupy przypisującymi sobie role. Organizacja pionowa może ułatwiać koordynację i prowadzić do bardziej spójnego doświadczenia, szczególnie dla nowicjuszy, podczas gdy organizacja pozioma może pomóc usunąć bariery dla interakcji i pozwolić członkom grupy na większą swobodę twórczą i autonomię. To może zająć kilka hackathonów, aby dowiedzieć się, które wolisz.
Szkolenie i nauka
Hackathony mogą być udane, gdy jedyną aktywnością jest hacking, ale mogą również działać, gdy jedyną aktywnością jest szkolenie. Często organizatorzy włączają elementy obu tych działań. Na przykład, mogą zorganizować sesje warsztatowe rozrzucone w czasie trwania imprezy, skierowane do uczestników. Te interaktywne sesje pozwalają nowicjuszom na oswojenie się z hackathonami i zdobycie konkretnych umiejętności. Ale warsztaty nie muszą mieć też charakteru instruktażowego. Mogą one stanowić przestrzeń dla uczestników, aby rzucić światło i omówić problem w danej dziedzinie (np. otwarta dostępność w naukach psychologicznych, bariery dla stażystów) i przeprowadzić burzę mózgów na temat rozwiązań, nad którymi można pracować podczas hackathonu.
Przybornik hakerski
Oczekuj, że nauczysz się podstaw nowego narzędzia lub podzielisz się z innymi czymś, czego używasz, aby zwiększyć swoją produktywność. W nieszczególnej kolejności, oto kilka powszechnych i pomocnych narzędzi i aplikacji używanych w hakatonach i ogólnie w badaniach zespołowych:
- Git: System kontroli wersji typu open source hostowany na lokalnych maszynach, który jest najczęściej używany do śledzenia zmian w plikach, łączenia zmian między wieloma osobami i powrotu do określonych wersji.
- GitHub: Usługa hostingowa online przeznaczona do udostępniania projektów kontroli wersji Git poza lokalną maszyną.
- Slack/MatterMost: Aplikacje komunikacyjne przeznaczone do udostępniania informacji i plików między zespołami. Slack oferuje również integrację z większością wymienionych tu aplikacji.
- Trello: Elastyczna aplikacja używana zazwyczaj do organizacji i zarządzania projektami w zespołach.
- Google Drive/Box/Dropbox: Darmowy magazyn plików online/chmura z wieloma interfejsami wykorzystywany do udostępniania i tworzenia kopii zapasowych danych. Dysk Google oferuje dodatkową funkcję współpracy nad dokumentami tekstowymi, arkuszami kalkulacyjnymi i prezentacjami slajdów.
- Google Collaboratory: Aplikacja internetowa do współpracy, w której ludzie mogą wspólnie pisać i kompilować kod Pythona.
- Atom/Sublime Text: Łatwe w użyciu edytory tekstu typu open source, które zwiększają produktywność dzięki takim funkcjom jak kolorowanie składni kodu, uzupełnianie kodu i integracja z Git.
- Anaconda: Otwarta dystrybucja języków programowania Python i R do obliczeń naukowych.
- Jupyter Notebooks: Aplikacja internetowa typu open-source, która pozwala na tworzenie i udostępnianie dokumentów zawierających kod na żywo, wizualizacje i tekst narracyjny.
- Heroku: Platforma aplikacyjna w chmurze, która pozwala użytkownikom budować aplikacje programistyczne.
Kawa, zabawa i przyjaźń
Nie spędzaj całego czasu na hakowaniu. Korzystaj z przerw na kawę. Są one nie tylko ważne dla odpoczynku i uzupełnienia paliwa, ale także stanowią świetną okazję do poznania ludzi z innych grup, poznania ich zainteresowań, a nawet nawiązania przyszłej współpracy. Niektórym hackathonom towarzyszą również spotkania towarzyskie/happy hours, podczas których można poznać ciekawych i podobnie myślących ludzi.
Porady i wskazówki
- Zachowaj otwarty umysł.
- Nie bój się zadawać pytań. Najlepszym sposobem, aby stać się lepszym hakerem, jest uczenie się od innych.
- Możesz czuć się onieśmielony lub przytłoczony, ale pamiętaj, że każdy był na twoim miejscu podczas swojego pierwszego hackathonu.
- Nie trzeba mieć wcześniej pomysłu na projekt – będzie wiele okazji, aby przyczynić się do innych projektów.
- Jeśli masz projekt w głowie, ustal konkretne cele i realistyczne działania dla ludzi, którzy są zainteresowani dołączeniem do ciebie.
- Ludzie pochodzą z różnych środowisk i niektóre projekty mogą być dla nich bardziej atrakcyjne niż inne. Jeśli twój projekt nie wzbudza dużego zainteresowania, nie oznacza to, że nie jest dobrym pomysłem.
- Wkład w projekt nie wymaga rozległych umiejętności programistycznych ani wiedzy technologicznej – hacking może przybrać formę tworzenia i edytowania dokumentów, testowania lub usuwania błędów w oprogramowaniu oraz opracowywania paradygmatów.
- Przedstaw członkom grupy swoje umiejętności, które możesz wnieść do stołu.
- Określ oczekiwania członków grupy. W przypadku imprez wielodniowych niektóre grupy mogą chcieć kontynuować pracę nad projektem poza godzinami pracy lub wyznaczyć zadania domowe do wykonania przed kolejnym dniem. Inne mogą zdecydować się na pracę tylko w godzinach trwania hackathonu.
- Zaproponuj wolontariuszom swój czas z wyprzedzeniem – większość organizatorów z chęcią przyjmie pomoc i da ci szansę dowiedzieć się, czego można się spodziewać przed wydarzeniem.
- Przynieś laptopa i ładowarkę. Jeśli nie masz dostępu do tych elementów, skontaktuj się z organizatorami, aby sprawdzić, czy można zorganizować dla ciebie alternatywną opcję.
- Noś wygodne ubranie i przynieś inne przedmioty, które mogą pomóc zwiększyć twoją produktywność (np. słuchawki, pendrive’y, kable, listwy zasilające).
- Baw się dobrze! Pracuj ciężko, ucz się dużo i świetnie się przy tym baw.
Znajdowanie hackathonów w pobliżu Ciebie
Konferencje przyjmują modele hackathonów jako dodatki do tradycyjnych sesji konferencyjnych, ponieważ zapewniają one możliwości bezpośredniej współpracy i kreatywnego myślenia (Harris et al., 2019, Huppenkothen et al., 2018). Sprawdź, czy któraś z twoich konferencji akademickich oferuje możliwości hackathonu lub zasugeruj jeden z nich zarządowi swojego ulubionego towarzystwa. Towarzystwa psychologiczne mogą zamieszczać ogłoszenia o regionalnych hackathonach w swoich listach dyskusyjnych, a niektóre mogą nawet oferować nagrody za podróż poprzez proces aplikacji. Zasoby internetowe do wyszukiwania hackathonów obejmują: Major League Hacking, HackEvents, Hackalist, Devpost i hackathonsnear.me.
W instytucjach akademickich studenci lub wydziały mogą organizować hackathony. Porozmawiaj ze swoimi rówieśnikami i wykładowcami o zorganizowaniu jednego z nich. W krótkim czasie staniecie się hakerami.
Dodatkowa lektura
- Jak przeprowadzić udany hackathon: Przewodnik krok po kroku autorstwa Joshuy Tauberera oparty na prowadzeniu i uczestnictwie w wielu hackathonach.
- Czego nauczyliśmy się, sprawiając, że zarówno nowicjusze, jak i doświadczeni uczestnicy czuli się połączeni i zaangażowani podczas Vienna Hackathon.
- Magiczne 7±2 wskazówki dla psychologów biorących udział w hackathonie.
- Ulepszanie nauki psychologicznej w SIPS.
- Wszystko, czego potrzebujesz, aby dostać się na hackathon.
O autorze
Shawn Rhoads jest przedstawicielem społecznym/osobistym w Radzie Studentów Naukowych APA. Jest doktorantem na Uniwersytecie Georgetown. Można go znaleźć na Twitterze: @ShawnRhoads51.
.