Ludzie czasami zgłaszają dziwne wspomnienia, sny, a nawet wizje z czasu, który spędzili w śpiączce. Ale jak wiele wiemy o tym, czego doświadczają lub czego są świadomi w tym czasie?
Aby poskładać to w całość, według dr Alexa Proekta, docenta anestezjologii w Weill Cornell Medical College w Nowym Jorku, musimy najpierw spróbować zrozumieć, co to znaczy być nieprzytomnym.
What It Means To Go Under
Po tym, jak osoba doznaje poważnego urazu głowy, lekarze mają niewiele czasu do stracenia. Mózg puchnie w odpowiedzi na uraz, czasami napierając na czaszkę lub odcinając dopływ tlenu do pewnych części, co może spowodować uszkodzenie mózgu, a nawet śmierć.
W niektórych przypadkach jedyną odpowiedzią jest drastyczny krok, jakim jest wprowadzenie kogoś w medycznie indukowaną śpiączkę. Wyłączenie lub ograniczenie aktywności mózgu poprzez wywołanie śpiączki zmniejsza przepływ krwi i tempo metabolizmu mózgu, co pomaga zmniejszyć obrzęk. Pozwala to mózgowi odpocząć i zapewnia czas na jego uzdrowienie.
Najnowszym głośnym przypadkiem tego rodzaju jest przypadek legendy Formuły 1, Michaela Schumachera. Po wypadku na nartach z rozcięciem kasku, Schumacher został przetransportowany drogą powietrzną do Uniwersyteckiego Centrum Szpitalnego w Grenoble 30 grudnia 2013 roku. Nikt nie wiedział, czy w ogóle przeżyje. Jego obrażenia były tak poważne, że lekarze natychmiast wprowadzili go w indukowaną śpiączkę.
Ale chociaż dzielą nazwę, medycznie indukowana śpiączka drastycznie różni się od tradycyjnej śpiączki spowodowanej urazem, według Proekta. Celowe wprowadzenie kogoś w śpiączkę jest jak poddanie go narkozie – staje się on nieprzytomny, ale co najważniejsze, wiemy jak go obudzić.
W poniedziałek, 16 czerwca, rzeczniczka Schumachera ogłosiła, że jest on przytomny i opuścił szpital. Choć nie wiemy jeszcze zbyt wiele o jego powrocie do zdrowia ani o tym, co będzie pamiętał – rzeczniczka powiedziała, że będzie „kontynuował długą fazę rehabilitacji” – wiemy, że lekarze rozpoczęli proces wyprowadzania go ze śpiączki w lutym. Ten proces przebudzenia jest skomplikowany i obejmuje umysł podróżujący przez serię różnych stanów mentalnych, które dopiero zaczynamy rozumieć.
What It Means To Wake Up
There’s no binary between unconscious and awake. Tak jak tradycyjny sen ma różne etapy, takie jak sen wolnofalowy i sen R.E.M., istnieją różne stany mózgu, które umysł może zarejestrować podczas nieświadomości i różne stany, w które mózg wchodzi podczas przebudzenia.
Mózg nie przechodzi po prostu od „mniej świadomego” do „bardziej świadomego”, według Proekta. Istnieją wzloty i upadki po drodze.
W prawdziwej, lub nie indukowanej śpiączce, nie ma dowodów na wahania cykli okołodobowych lub zmieniającą się aktywność mózgu, według Proekta. W tym przypadku, mówi on, że jest bardzo mało prawdopodobne, że ktoś będzie pamiętał cokolwiek lub nawet śnił – chociaż jeśli się obudzi, co nie jest gwarantowane, może wejść w stany mentalne po drodze, które pozwolą mu śnić.
Ponieważ nie wiemy, jakie kroki przechodzi czyjś umysł, gdy budzi się z prawdziwej śpiączki, może nadal wydawać się, że jest w śpiączce, gdy faktycznie się budzi, i w pewnym momencie może stać się częściowo świadomy swojego otoczenia w tym czasie.
Gdy lekarz wprowadza pacjenta w medycznie indukowaną śpiączkę, w międzyczasie, próbują stworzyć stan psychiczny, który zminimalizuje aktywność mózgu, i zazwyczaj, świadomość pacjenta lub percepcję świata wokół nich. Jednak mózg osoby może spędzić czas w bardziej aktywnych stanach podczas wchodzenia lub wychodzenia z indukowanej śpiączki, tak jak wtedy, gdy ludzie idą pod znieczuleniem.
W niektórych przypadkach, ludzie otrzymujący zwykłe znieczulenie mogą spędzić czas w stadiach, które pozwalają na doświadczenia podobne do snów. W rzadszych przypadkach, mogą nie iść tak daleko pod jak powinni, i mogą mieć wspomnienia czegoś, co dzieje się wokół nich. Chociaż jest to bardzo rzadkie, Proekt twierdzi, że jedna lub dwie osoby na 1000 mogą rzeczywiście pamiętać, co dzieje się wokół nich podczas operacji.
’Remembering’ What Was Never There
Powszechniej ludzie pamiętają rzeczy, które nigdy nie miały miejsca.
Trudno scharakteryzować różne doświadczenia psychiczne, które ludzie mają podczas śpiączki. Niektóre z nich mogą być snami, inne halucynacjami.
W sekcji komentarzy artykułu Scientific American o medycznie wywołanej śpiączce, ludzie zaczęli dzielić się niektórymi z tego, co pamiętają z tego doświadczenia. Chociaż nie jest możliwe zweryfikowanie tych raportów, pokazują one niektóre z szalonych podróży, jakie podejmuje umysł podczas utraty przytomności lub w procesie budzenia się.
Wiele z nich jest przerażających.
Jeden z komentatorów, Biconderopus, pisze:
To był jeden ciągły koszmar, z którego nie mogłem się obudzić…. Wyleczenie się z wyobrażeń w tej śpiączce zajęło mi o wiele więcej czasu niż z fizycznych obrażeń.
Komentatorka koko11 miała podobne doświadczenie:
W lipcu 2009 roku byłam w indukowanej śpiączce z powodu wirusa H1N1 połączonego z chorobą legionistów, która doprowadziła moje ciało do Szoku Sceptycznego.
Jak wielu z was, ja również doświadczyłem koszmarów, które wydawały się niewiarygodnie żywe i szczegółowe. Zajęło mi to kilka dni po tym jak zostałem obudzony aby zdać sobie sprawę, że nie są one prawdziwe.
Przez pewien czas nie miałem żadnych „żywych” wspomnień o tym jak znalazłem się w szpitalu mimo, że mi o tym powiedziano.
Pewne rzeczy, które ludzie mówili wokół mnie podczas śpiączki również zostały włączone do koszmarów, ale z pewnymi zmianami.
Przezwyciężenie koszmarów było trudniejsze niż fizyczny powrót do zdrowia.
Jest nawet neurochirurg, który twierdzi, że doświadczył boskości będąc w śpiączce. Stał się przekonany, że niebo jest prawdziwe (i napisał o tym bestsellerową książkę). Chociaż trudno jest powiedzieć dokładnie, czego ktoś doświadcza w tym stanie umysłu, inni zakwestionowali historię lekarza, z żywymi halucynacjami jako najbardziej prawdopodobnym wyjaśnieniem tego, co sobie przypomniał.
Skąd pochodzą te dziwne wizje
Mózg może interpretować to, czego doświadcza na wiele sposobów, a ludzie często trzymają się każdego wyjaśnienia, które ma największy sens lub jest dla nich najwygodniejsze. Ponieważ dopiero zaczynamy rozumieć ścieżkę, którą podąża umysł, gdy przechodzi z nieświadomości do przebudzenia, nie wiemy dokładnie, dlaczego niektórzy ludzie kończą w stanach, które dostarczają tych wizji, koszmarów, a w rzadkich przypadkach wspomnień.
Proekt mówi, że na wiele sposobów są to prawdopodobnie konsekwencje tego, że nasze mózgi próbują wyjaśnić lub skodyfikować reprezentacje ledwo odczuwalnego świata zewnętrznego.
Dr Michael J. Souter, profesor anestezjologii i chirurgii neurologicznej na University of Washington w Seattle, powiedział LiveScience, że ludzie doświadczają tych „żywych koszmarów” i „niepokojących halucynacji” być może dlatego, że ich mózg próbuje nadać sens dźwiękom wokół nich.
.