Cerebral Palsy Effects through Lifespan

Wprowadzenie

Mózgowe porażenie dziecięce jest definiowane jako „zaburzenie ruchu i postawy, które pojawia się w okresie niemowlęctwa lub wczesnego dzieciństwa, wynikające z uszkodzenia mózgu”. Uszkodzenie mózgu jest trwałe, chociaż interwencje, szczególnie fizjoterapia, w niemowlęctwie i dzieciństwie mogą poprawić sprawność fizyczną i funkcje u osób z CP.

Efekty CP w dorosłości

Oczekiwana długość życia

Osoby z bardzo głębokim CP (tj. całkowita zależność dla wszystkich czynności życia codziennego), którzy mają poważne ograniczenie kontroli postawy mogą doświadczyć kompresji narządów wewnętrznych z powodu przykurczów tkanek miękkich i asymetrycznej postawy, np. ciężkiej skoliozy, a w tych przypadkach oczekiwana długość życia może być zmniejszona.

Jednakże większość osób z CP będzie miała podobną oczekiwaną długość życia jak osoby bez CP.

Głównymi czynnikami wpływającymi na oczekiwaną długość życia w CP są funkcje motoryczne brutto i trudności w karmieniu. Osoby, które poruszają się samodzielnie i są w stanie samodzielnie się odżywiać, mają oczekiwaną długość życia w normalnym zakresie.

Zespół po upośledzeniu

Zespół ten występuje w wieku dorosłym i obejmuje kombinację kilku lub wszystkich z poniższych:

Zwiększenie osłabienia mięśni

• Zmęczenie
• Ból
• Zniekształcenia kości
• Zespół nadmiernego użytkowania (ang.zespół nadmiernego użycia lub urazy spowodowane powtarzającym się napięciem
• Zwyrodnieniowe zapalenie stawów

Nieprawidłowości układu mięśniowo-szkieletowego, które nie powodują dyskomfortu w dzieciństwie, często zaczynają powodować ból w wieku dorosłym. Nieprawidłowe zbliżenie powierzchni stawowych może prowadzić do wczesnego rozwoju choroby zwyrodnieniowej stawów (osteoarthritis). Ograniczenie siły mięśni i zmiany wzorców ruchowych oznaczają, że osoby z CP są narażone na ryzyko rozwoju zespołów nadwyrężenia.

Reduced Ambulation

Niezależny chód, zarówno z użyciem, jak i bez użycia pomocy do chodzenia, jest znany jako znacznie ograniczony w wieku dorosłym, z wieloma osobami tracącymi zdolność do samodzielnego chodzenia i wzrostem wykorzystania wózka inwalidzkiego.

W jednym badaniu dorosłych z CP, 44% zgłosiło pogorszenie w poruszaniu się.

Zmęczenie

Badania wykazały, że u dorosłych (nawet młodych dorosłych) z CP częstość występowania zmęczenia jest znacznie wyższa niż w populacji ogólnej. Jedno z badań dotyczących obustronnego CP donosi o zmęczeniu u 61% pacjentów, z 40% skarżących się na silne zmęczenie; inne (z Norwegii) dotyczyło zarówno jednostronnego jak i obustronnego CP i wykazało, że 30% doświadczało zmęczenia, w porównaniu do zaledwie 18% w populacji ogólnej.

W niedawnym badaniu przeprowadzonym w Holandii zbadano, które podgrupy CP są bardziej zagrożone zmęczeniem; autorzy stwierdzili, że „uczestnicy z obustronnym CP byli bardziej zmęczeni i powinni być uważani za zagrożonych wyższym poziomem zmęczenia” i doszli do wniosku, że „zalecamy, aby programy rehabilitacyjne mające na celu zmniejszenie zmęczenia u młodych dorosłych z CP wykorzystywały podejście wieloczynnikowe”.

Dysfunkcja pęcherza moczowego

Mogą wystąpić różne problemy z pęcherzem moczowym, w tym zatrzymanie moczu, hiperrefleksja i nietrzymanie moczu.

Zniekształcenia stawów

Nienormalne obciążenie stawów u osób z CP i fakt, że kości urosły pod tym nieprawidłowym obciążeniem, często prowadzi do zniekształceń stawów, głównie w kręgosłupie i kończynach dolnych.

Należą do nich:

• Patella alta
• Przesunięcie biodra
• Skolioza
• Stenoza szyjna

Ból

Ból stawów jest częstą przypadłością, nawet u młodych dorosłych; występuje w wyniku nieprawidłowego obciążenia stawów. Duże norweskie badanie dorosłych z CP w wieku od 18 do 72 lat wykazało, że 82% z nich zgłaszało bóle mięśniowo-szkieletowe w co najmniej jednej części ciała. 28% osób z CP zgłaszało codzienne dolegliwości bólowe przez rok lub dłużej, w porównaniu z zaledwie 15% w populacji osób bez CP.

Kręgosłup, biodro, kończyny dolne i ramiona są najczęstszymi lokalizacjami bólu w wielu badaniach.

Mierniki wyniku

Zmniejszenie mobilności/chodzenia:

• Timed Up and Go
• 6 Minute Walk Test

Dysfunkcja pęcherza moczowego:

• Pelvic Floor Distress Inventory (PFDI 20)
• Pelvic Floor Impact Questionnaire (PFIQ-7)

Zarządzanie/interwencje

Zarządzanie spastycznością może obejmować doustne leki przeciwskurczowe, Baclofen śródskórny i wstrzyknięcia toksyny botulinowej.

Ból mięśniowo-szkieletowy i deformacja często mogą ulec poprawie dzięki interwencjom fizjoterapeutycznym, w tym reedukacji nerwowo-mięśniowej, ćwiczeniom wzmacniającym, poradom dotyczącym postawy i mobilizacji tkanek miękkich oraz technikom uwalniania mięśniowo-powięziowego.

W niektórych przypadkach mogą być wymagane interwencje chirurgiczne w celu skorygowania bolesnych deformacji kostnych, z biodrem będącym jednym z najczęstszych miejsc; interwencje chirurgiczne dla deformacji biodra obejmują resekcję głowy-szyi, osteotomię koślawą, artodezę biodra i całkowitą wymianę biodra.

Systematyczny przegląd randomizowanych badań kontrolowanych sugeruje lepsze wyniki przy zastosowaniu nieinwazyjnej stymulacji mózgu (NIBS) u pacjentów pediatrycznych z uszkodzeniem mózgu. Znaczącą poprawę zaobserwowano w zakresie funkcji kończyn górnych, równowagi, parametrów chodu.

Zarządzanie skoliozą może obejmować techniki fizjoterapeutyczne lub, w ciężkich przypadkach, interwencje chirurgiczne.