Uveitis jest procesem zapalnym obejmującym środkową z trzech warstw w oku. Aby zrozumieć uveitis, ważne jest, aby znać podstawową anatomię oka. Zewnętrzna warstwa otaczająca oko składa się z przejrzystej rogówki i białej twardówki. Najbardziej wewnętrzną warstwą jest warstwa nerwowa lub siatkówka. Warstwa środkowa, która jest bogata w naczynia krwionośne, to błona naczyniowa. Składa się ona z tęczówki w przedniej części oka, ciała rzęskowego, które wytwarza płyn wodnisty wewnątrz oka, oraz naczyniówki, która odżywia siatkówkę w tylnej części oka. Ze względu na swoje bogate ukrwienie, błona naczyniowa jest naturalnym celem dla chorób pochodzących z innych części ciała. Kiedy inflammation atakuje określone segmenty dróg naczyniowych, choroba jest dalej klasyfikowana jako iritis (inflammation of the iris), cyclitis (inflammation of the ciliary body) lub choroiditis (inflammation of the choroid), w zależności od dotkniętej struktury. Jeśli wszystkie struktury są inflamed wtedy nazywa się panveitis (inflammation of all uveal structures of the eye).
Diagnosis of Uveitis
Uveitis może produkować niejasne objawy, które mogą obejmować nadmierne mruganie, mrużenie, wodnistą wydzielinę i fotofobię (wrażliwość na światło) bez żadnych oczywistych zmian w samym oku. W bardziej zaawansowanych przypadkach, zmiany w oku są widoczne bez specjalnych przyrządów. Oko może wydawać się matowe, mętne lub czerwone ze względu na zmiany w rogówce lub z powodu gromadzenia się komórek zapalnych wewnątrz oka. Zapalenie błony naczyniowej jest zwykle diagnozowane po badaniu struktur oka przez lekarza weterynarii lub okulistę weterynaryjnego przy użyciu instrumentów, które powiększają i oświetlają drogi naczyniowe. Po zdiagnozowaniu zapalenia błony naczyniowej oka należy przeprowadzić ogólne badanie fizykalne, na wypadek gdyby zapalenie błony naczyniowej było wczesnym objawem choroby wewnętrznej lub ogólnoustrojowej. Ocena może obejmować profile krwi lub specyficzne testy, jeśli podejrzewana jest określona choroba. Badanie okulistyczne składa się z oględzin wnętrza oka za pomocą lampy szczelinowej oraz pomiaru ciśnienia ocznego. Jeśli wewnętrzne struktury oka nie mogą być wyraźnie uwidocznione, można wykonać badanie ultrasonograficzne oka, aby lepiej uwidocznić położenie siatkówki i soczewki oraz wykryć wszelkie nieprawidłowe masy lub narośla w obrębie oka.
Ciśnienie oczne jest utrzymywane przez ciecz wodnistą (fluid) wytwarzaną przez ciało rzęskowe w oku. Początkowo, jeśli ciało rzęskowe jest inflamed, produkcja fluidu spowalnia i ciśnienie oczne spada. Humor wodnisty produkowany w oku normalnie odpływa przez kąt między rogówką a tęczówką. Resztki zapalne powstające w zapaleniu błony naczyniowej mogą zablokować kąt przesączania i z czasem doprowadzić do wzrostu ciśnienia wewnątrzgałkowego (jaskry). Po ustąpieniu zapalenia błony naczyniowej, jaskra może pozostać, jeśli struktury drenujące zostały uszkodzone przez stan zapalny. Z tego powodu ważna jest ponowna kontrola oczu po zapaleniu błony naczyniowej.
Dodatkowo, procesy chorobowe, takie jak zapalenie błony naczyniowej, mogą prowadzić do owrzodzeń rogówki (od powierzchownych do głębokich), infekcji ocznych, bliznowacenia rogówki, unaczynienia rogówki, mineralizacji rogówki, zaćmy, zwichnięcia soczewki, odwarstwienia siatkówki i keratoconjunctivitis sicca. Zapalenie błony naczyniowej może również prowadzić do wtórnych powikłań podobnych do tych, do których może doprowadzić leczenie zapalenia błony naczyniowej, omówionych w punkcie „Rokowanie”.
Przyczyny zapalenia błony naczyniowej
Zapalenie błony naczyniowej jest związane z wieloma różnymi chorobami. Przykłady u psów obejmują erlichiozę i kokcydioidomikozę, dwie układowe choroby zakaźne powszechne w południowo-zachodnich Stanach Zjednoczonych. U kota zapalenie błony naczyniowej oka może być konsekwencją zakażenia wirusem białaczki kotów, zakaźnego zapalenia otrzewnej kotów lub wielu innych chorób. U każdego zwierzęcia penetrujące urazy, takie jak kolce kaktusa lub zadrapanie przez kota mogą wywołać zapalenie błony naczyniowej. Zapalenie błony naczyniowej może wystąpić w przypadku naruszenia torebki soczewki (np. po operacji, urazie lub uszkodzeniu soczewki) lub w obecności zaćmy, kiedy białka soczewki wyciekają z torebki soczewki do oka. Inne możliwe przyczyny zapalenia błony naczyniowej to miejscowa infekcja bakteryjna, choroby o podłożu immunologicznym i pasożytniczym. Leczenie może być bardziej specyficzne, jeśli znana jest rzeczywista przyczyna. Ważne jest, aby wykonać testy na obecność niektórych chorób zakaźnych, aby upewnić się, że nie istnieje podstawowa przyczyna zapalenia błony naczyniowej, ale niestety, w 75% przypadków, przyczyna nigdy nie jest ustalona.
Leczenie
Zapalenie błony naczyniowej musi być leczone agresywnie, aby zapobiec jaskrze, bliznowaceniu struktur błony naczyniowej i prawdopodobnie ślepocie. Różne leki mogą być stosowane w celu leczenia podstawowej, pierwotnej przyczyny zapalenia błony naczyniowej oraz w celu próby kontrolowania samego zapalenia. Aspiryna (nie substytuty aspiryny) i kortykosteroidy minimalizują proces zapalny. Kortykosteroidy mogą być podawane we wstrzyknięciu pod powiekę oka, w postaci kropli do oka lub jako lek doustny, w zależności od podejrzewanej przyczyny zapalenia błony naczyniowej. Stosowanie miejscowe musi być odroczone w przypadku uszkodzenia powierzchni rogówki, ponieważ kortykosteroidy uniemożliwiają gojenie się owrzodzenia. Jeśli podejrzewa się pewne choroby ogólnoustrojowe, można odroczyć podawanie doustnych kortykosteroidów do czasu uzyskania wyników badań. Atropina rozszerza źrenicę i pomaga zapobiegać bliznowaceniu tęczówki. Lek ten może być jednak przeciwwskazany w przypadku występowania jaskry, ponieważ może dodatkowo zmniejszać odpływ cieczy wodnistej z oka. Doustne i miejscowe antybiotyki są stosowane, gdy infekcja bakteryjna jest obecna w oku.
Prognoza
Leczenie zapalenia błony naczyniowej wymaga terapii w celu zatrzymania zapalenia błony naczyniowej wraz z poszukiwaniem pierwotnej przyczyny choroby. Wiele testów może być potrzebnych do określenia możliwych przyczyn, a ich wyniki są ważne dla właściwego leczenia.
Leczenie zapalenia błony naczyniowej może obejmować trwające całe życie leki miejscowe i/lub doustne. Leki miejscowe stosowane przez całe życie rzadko dają powikłania, które występują w mniej niż 5% tych przypadków. Niemniej jednak, potencjalne powikłania obejmują, ale nie są ograniczone do: inflammation of the pink tissue (conjunctivitis); owrzodzenia rogówki (od powierzchownych do głębokich); bliznowacenie rogówki, unaczynienie i mineralizacja; pęknięcie gałki ocznej wtórne do owrzodzenia; pogorszenie inflammation inside the eye, secondary to infection or ulceration; jaskra, wtórnie do zapalenia błony naczyniowej; odwarstwienie lub zwyrodnienie siatkówki, wtórnie do zapalenia błony naczyniowej lub zakażenia; ból oka lub oczodołu, wtórnie do zapalenia błony naczyniowej, jaskry lub zakażenia; tarcie powiek; krwawienie wewnątrz oka (hyphema), wtórnie do zapalenia błony naczyniowej lub zakażenia; łzawienie (epiphora); i / lub zwichnięcie soczewki, wtórnie do zapalenia błony naczyniowej, jaskry lub zakażenia. Niektóre z tych powikłań mogą prowadzić do ślepoty. Niektóre leki doustne stosowane w leczeniu tych procesów chorobowych mogą powodować zmiany w zachowaniu, zaburzenia żołądkowo-jelitowe (biegunka, wymioty, zmniejszenie/zwiększenie apetytu/pragnienia), dyszenie, zmniejszenie liczby białych krwinek (takie jak leukopenia) i różne zmiany w wartościach chemicznych (wątroba, nerki, potas, aby wymienić tylko kilka).
Twoja świadomość objawów występujących u Twojego zwierzęcia i stosowanie się do zaleceń dotyczących badań kontrolnych i okresowych badań krwi pomaga kontrolować te potencjalne powikłania.
Jeśli masz jakiekolwiek dalsze pytania lub wątpliwości dotyczące zapalenia błony naczyniowej oka, nie wahaj się do nas zadzwonić w Eye Care for Animals.
Powrót do poprzedniej strony