Parental Imprinting
Innym przykładem dziedziczenia epigenetycznego, odkryte około 10 lat temu wmammammals, jest rodzicielski imprinting. W rodzicielskiej imprinting, niektóre geny autosomalne mają pozornie niezwykłe wzory dziedziczenia. Na przykład mysi gen Igf2 ulega ekspresji u myszy tylko wtedy, gdy został odziedziczony po ojcu myszy. Mówi się, że jest on imprintowany matczynie, ponieważ kopia genu pochodząca od matki jest nieaktywna. I odwrotnie, mysi gen H19 ulega ekspresji tylko wtedy, gdy został odziedziczony po matce; H19 jest imprintowany ojcowsko. Konsekwencją rodzicielskiego imprintingu jest to, że imprintowane geny są wyrażane tak, jakby były hemizygotyczne, mimo że w każdej komórce znajdują się dwie kopie każdego z tych autosomalnych genów. Ponadto, gdy te geny są badane na poziomie molekularnym, nie obserwuje się zmian w ich sekwencji DNA. Raczej jedyne zmiany, jakie są widoczne, to dodatkowe grupy metylowe (-CH3) obecne na niektórych podstawach DNA genów imprinted. Sporadyczne zasady DNA większości organizmów wyższych są metylowane (wyjątek stanowi Drosophila). Te grupy metylowe s± enzymatycznie dodawane i usuwane, poprzez działanie specjalnych metylaz i demetylaz. Poziom metylacji na ogół koreluje ze stanem transkrypcyjnym genu: geny aktywne s± mniej zmetylowane niż geny nieaktywne. Jednakże, czy zmienione poziomy metylacji DNA causeepigenetyczne zmiany w aktywności genów lub czy zmienione poziomy metylacji powstają jako konsekwencja takich zmian jest nieznany.
Co te przykłady dziedziczenia epigenetycznego mają wspólnego? Głównym wątkiem jest to, że w jakiś sposób, kawałek chromosomu może być oznakowane jako różne nabasis jego przodków lub na które inne geny były w tym samym genomie. Dla wielu z tych przykładów, różnice w metylacji DNA zostały powiązane z różnicami w aktywności genów. Niemniej jednak, podstawowe mechanizmy i uzasadnienia, dlaczego takie systemy ewoluowały nadal wydają się dość tajemnicze.