Blog

Gdy Twój zwierzak ma coroczne badanie fizykalne, lekarz weterynarii często poprosi o próbkę moczu. Po zebraniu próbki, lekarz weterynarii zleci analizę moczu w laboratorium. Analiza moczu jest badaniem, które ocenia prawie 20 różnych parametrów. W tym wpisie na blogu skupimy się na jednym konkretnym parametrze badania moczu – białku.

Białko nie jest normalne

W normalnym stanie psa lub kota, bardzo mało białka przechodzi przez nerki i przechodzi do moczu. Kiedy rutynowe badanie moczu wykaże wzrost ilości białka w moczu, wykonuje się szereg testów w celu ustalenia źródła białka. Jeśli uważa się, że źródłem są nerki, wykonuje się badanie uzupełniające zwane stosunkiem białka moczu do kreatyniny. Stosunek ten pomaga nam określić, czy białko w moczu jest podwyższone do poziomu, w którym konieczna jest interwencja medyczna. Przed postawieniem diagnozy nadmiernego białka w moczu może być konieczne wielokrotne badanie stosunku białka do kreatyniny u zwierzęcia. Stan, w którym nadmierna ilość białka jest tracona w moczu jest nazywany białkomoczem.

Przyczyny białkomoczu

Przewlekła choroba nerek jest prawdopodobnie najczęstszą przyczyną białkomoczu, ale lekarze weterynarii widzą go również u zwierząt z innymi chorobami przewlekłymi. Cukrzyca, borelioza i choroba Cushinga są związane z podwyższonym poziomem białka w moczu. Jednak infekcja pęcherza moczowego lub gorączka mogą powodować zwiększoną ilość białka w moczu. Kluczem do określenia przyczyny białkomoczu jest pełna ocena diagnostyczna, która będzie obejmować badania krwi, pomiar ciśnienia krwi, a być może nawet USG.

Białko jest problemem

Białkomocz jest problematyczny na kilku poziomach. Białko w moczu sygnalizuje problem z nerkami. Wyciek białka przez nerki uszkadza nerki i zmniejsza ich zdolność do usuwania produktów odpadowych z organizmu, co prowadzi do niewydolności nerek. Utrata białka w moczu może spowodować wyczerpanie białka w organizmie, co naraża pacjenta na ryzyko obrzęków kończyn i zakrzepów krwi. Wysokie ciśnienie krwi jest również związane z utratą białka w moczu. Zarówno u psów jak i kotów z przewlekłą chorobą nerek, białkomocz koreluje ze zwiększonym ryzykiem śmierci z powodu przewlekłej choroby nerek w porównaniu z pacjentami bez białkomoczu.

Leczenie białkomoczu

Po postawieniu diagnozy białkomoczu, wszelkie zaburzenia leżące u jego podstaw, takie jak choroba z Lyme, będą leczone. Skuteczne leczenie może doprowadzić do ustąpienia białkomoczu. Jeśli przyczyną białkomoczu jest przewlekła choroba nerek, wówczas wymagane będzie leczenie przez całe życie. Interwencje nielekowe obejmują dietę przyjazną dla nerek i suplementy przeciwzapalne, takie jak olej rybny. Inhibitory konwertazy angiotensyny (ACE), takie jak enalapril lub benazepril, oraz nowsze leki, takie jak telmisartan (bloker receptora angiotensyny II) są podawane w celu zmniejszenia utraty białka. Jeśli zwierzęta mają wysokie ciśnienie krwi, przepisywane są leki przeciwnadciśnieniowe, a ciśnienie krwi jest monitorowane. Niektóre zwierzęta z poważną utratą białka potrzebują leków zapobiegających tworzeniu się skrzepów krwi.

Pomóż zachować zdrowie swojemu zwierzęciu

Jesteś częścią zespołu opieki zdrowotnej swojego zwierzęcia. Twój wysiłek włożony w pobranie próbki moczu pomaga lekarzom weterynarii, takim jak ja, lepiej opiekować się Twoim zwierzęciem. Lepsza opieka oznacza, że Ty i Twój zwierzak możecie mieć więcej zdrowych i szczęśliwych lat razem.