Anatomia i Fizjologia

Grecy i Rzymianie przeprowadzili pierwsze badania wykonane na ludzkim ciele w kulturze zachodniej. Wykształcona klasa kolejnych społeczeństw studiowała łacinę i grekę, dlatego pierwsi pionierzy anatomii nadal stosowali łacińską i grecką terminologię lub korzenie, kiedy nazywali mięśnie szkieletowe. Duża liczba mięśni w ciele i nieznane słowa mogą sprawić, że nauka nazw mięśni w ciele może wydawać się zniechęcająca, ale zrozumienie etymologii może pomóc. Etymologia to nauka o tym, jak korzeń danego słowa wszedł do języka i jak jego użycie ewoluowało w czasie. Poświęcenie czasu na naukę korzeni słów jest kluczowe dla zrozumienia słownictwa anatomii i fizjologii. Kiedy zrozumiesz nazwy mięśni, pomoże ci to zapamiętać, gdzie znajdują się mięśnie i co robią (, , i ). Wymowa słów i terminów zajmie trochę czasu, aby opanować, ale po masz jakieś podstawowe informacje; prawidłowe nazwy i wymowy staną się łatwiejsze.

.

Anatomicy nazywają mięśnie szkieletowe według kilku kryteriów, z których każde opisuje mięsień w jakiś sposób. Obejmują one nazwanie mięśnia po jego kształcie, jego wielkość w porównaniu z innymi mięśniami w okolicy, jego położenie w ciele lub położenie jego załączników do szkieletu, jak wiele początków ma, lub jego action.

The mięśnia szkieletowego anatomiczne położenie lub jego związek z konkretną kością często określa jego nazwę. Na przykład, mięsień czołowy (frontalis) znajduje się na szczycie kości czołowej czaszki. Podobnie, kształty niektórych mięśni są bardzo charakterystyczne, a nazwy, takie jak orbicularis, odzwierciedlają ten kształt. W przypadku pośladków, wielkość mięśni wpływa na nazwy: gluteus maximus (największy), gluteus medius (średni) i gluteus minimus (najmniejszy). Nazwy zostały nadane w celu wskazania długości – brovis (krótki), longus (długi) – oraz w celu określenia położenia w stosunku do linii środkowej: lateralis (na zewnątrz, z dala od linii środkowej) i medialis (w kierunku linii środkowej). Kierunek włókien mięśniowych i powięzi są używane do opisania mięśni w stosunku do linii środkowej, takich jak rectus (prosty) abdominis, lub skośne (pod kątem) mięśni brzucha.

Niektóre nazwy mięśni wskazują na liczbę mięśni w grupie. Jednym z przykładów jest mięsień czworogłowy uda, grupa czterech mięśni znajdujących się na przedniej (przedniej) części uda. Inne nazwy mięśni mogą informować o tym, ile początków ma dany mięsień, np. biceps brachii. Przedrostek bi wskazuje, że mięsień ma dwa początki, a tri oznacza trzy początki.

Lokalizacja przyczepu mięśnia może również pojawić się w jego nazwie. Kiedy nazwa mięśnia opiera się na jego przyczepach, początek jest zawsze wymieniany jako pierwszy. Na przykład, mięsień mostkowo-obojczykowo-sutkowy szyi ma podwójne pochodzenie na mostku (sterno) i obojczyku (cleido), a przyczepia się do wyrostka sutkowatego kości skroniowej. Ostatnią cechą, według której można nazwać mięsień, jest jego czynność. Kiedy mięśnie nazywane są ze względu na ruch, który wykonują, można znaleźć w ich nazwie słowa czynnościowe. Niektóre przykłady to flexor (zmniejsza kąt w stawie), extensor (zwiększa kąt w stawie), abductor (przesuwa kość z dala od linii środkowej) lub adductor (przesuwa kość w kierunku linii środkowej).

.

.