Akademia Platona
Share This Page
Follow This Site 
Akademia Platona nie była szkołą w nowoczesnym sensie, lecz, ale raczej miejscem spotkań dla poważnych i ciekawych myślicieli tamtych czasów. Akademia nie była nawet budynkiem, ale raczej miejscem spotkań na świeżym powietrzu w pobliżu religijnej świątyni (Ateny), poświęconej legendarnemu ateńskiemu bohaterowi o imieniu Akademos, jak głosi jedna z wersji, lub nazwanej na cześć ważnego Ateńczyka o imieniu Academos, jak głosi inna wersja. Posągi usiane były gajem drzew oliwnych, a Platon i inni zbierali się w tym naturalnym otoczeniu, by dyskutować o różnych rzeczach.
Założona około 387 roku p.n.e., Akademia przetrwała wiele prób jej zamknięcia, zwłaszcza przez Sullę w IX wieku p.n.e., a ostatecznie została zamknięta przez cesarza Justyniana w 529 roku n.e.
Akademia znajdowała się poza murami Aten, najsłynniejszego greckiego miasta-państwa, a Platon był jednym z jej najsłynniejszych członków. Następca Sokratesa, Platon prowadził czasem wykłady dla zebranych w Akademii, ale ułatwiał też dyskusje o rzeczach dużych i małych, o szczegółowych aspektach matematyki i nauk ścisłych oraz o największych pytaniach wszystkich, w filozofii i metafizyce.
Akademia nie miała ustalonego podziału na członków, jak model nauczycieli i uczniów w tak wielu instytucjach nauki dzisiaj. Tradycja utrzymuje, że tylko mężczyźni uczęszczali do Akademii, chociaż niektóre źródła wymieniają kilka kobiet wśród członków.
Historycy różnią się co do tego, kto był odpowiedzialny za Akademię w latach jej wzmożonej aktywności. Platon jest osobą najbardziej związaną z Akademią, ale to głównie z powodu jego imienia i wpływu. Niektóre źródła podają, że Platon sam założył Akademię; inne, że był jej szefem przez pewien czas. Jedno z najbardziej godnych uwagi źródeł, Cyceron, opisuje Starą Akademię i Nową Akademię, z wirtualną linią „scholarchów”, czyli osób odpowiedzialnych, rozciągającą się na setki lat.
Innym z najbardziej znanych myślicieli, którzy uczęszczali do Akademii, był Arystoteles. Nie został on następcą Platona jako szef Akademii (ten zaszczyt przypadł Speusippusowi) i później założył własną instytucję, Lyceum.
Kiedy Justynian przeprowadził swoją bizantyjską doktrynę usuwania pogańskich miejsc w całym imperium, nakazał zamknięcie Akademii. Pozostali „Akademicy” uciekli z niektórymi ze swych najcenniejszych pism i wspomnień do krajów Bliskiego Wschodu, gdzie przez pewien czas cieszyli się ochroną.
Idea Akademii przetrwała jednak i rozprzestrzeniła się po ziemiach zachodnich i wschodnich. Większość dzisiejszych instytucji edukacyjnych może sięgnąć korzeniami do Platońskiej kolekcji myślicieli zebranych wśród drzew oliwnych.